ΑΕΚ: Το γήπεδο της (θα) παίρνει ματς, που θα έληγαν 0-2 στο ΟΑΚΑ

Προφανώς η ΑΕΚ με την αγωνιστική εικόνα που είχε και στα τρία προηγούμενα παιχνίδια της και ειδικά απέναντι στον Άρη, καλόμαθε τον κόσμο της. Και όλοι περίμεναν ανάλογη εικόνα, ανάλογο σκορ και ανάλογες ευκολίες νίκη και με τον Ατρόμητο. Πιθανότατα εκεί θα πήγαιναν τα πράγματα, αν ο Λιβάι είχε ευστοχήσει στο ασύλληπτο τετ α τετ πριν συμπληρωθεί δεκάλεπτο.

Με τα “αν” όμως δεν γράφεται η ποδοσφαιρική ιστορία. Αυτό που πραγματικά συνέβη, ήταν πως η ΑΕΚ έπαιξε ένα παιχνίδι που είχε παίκτες – κλειδιά σε κακό απόγευμα. Δεν έβγαινε τίποτα στον Γκατσίνοβιτς, δεν τράβηξε καθόλου ο Ελίασον, δεν έχει ακόμα την ευχέρεια ο Λιβάι να παίζει άνετα φορ σε κλειστές άμυνες και ο Αραούχο πνίγηκε από το μεγάλο του άγχος να σκοράρει. Συν ότι ο Σιμάνσκι δεν είχε καθόλου ενέργεια και καθαρό μυαλό.

Ακόμα και σ’ αυτό το παιχνίδι ωστόσο, για να ξέρουμε τι λέμε και για τι μιλάμε, η ΑΕΚ έκανε συνολικά 30 τελικές στο ματς. Εξ αυτών σχεδόν οι μισές πήγαν εντός εστίας. Επίσης κέρδισε 14 κόρνερ έναντι μόλις δυο του αντιπάλου της. Παρόλα αυτά, ήταν ένα ματς που το έβλεπες και κυρίως το αισθανόσουν, πως πήγαινε φουλ για να στραβώσει. Ούτε έμπαινε τίποτα μπροστά, έβρισκε και συχνά – πυκνά ξέφωτο ο Ατρόμητος.

Θα πήγαινε στο 0-2 και καληνύχτα Μαργαρίτα

Σας βάζω δέκα, όχι μια, υπογραφές, πως αν το χθεσινό παιχνίδι γινόταν στο Ολυμπιακό Στάδιο και ειδικά με την περυσινή ομάδα, θα είχε τελειώσει με 0-2. Και μετά θα ψάχναμε να βρούμε αν φταίει ο προπονητής, αν φταίνε το ρόστερ, αν φταίει το κακό φεγγάρι και η κακιά μας μοίρα. Που ποδοσφαιρικά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Αλλά αυτό θα γινόταν και το ξέρουμε όλοι όσοι έχουν ακόμα και το μίνιμουμ μυρωδιάς από ΑΕΚ.

Αυτή την φορά τα πράγματα κύλησαν διαφορετικά. Η ΑΕΚ κέρδισε. Δεν κέρδισε ούτε επειδή φέτος έχει πολύ καλύτερο και ποιοτικότερο ρόστερ σε σχέση με πέρυσι (που δεδομένα έχει), ούτε επειδή είναι δουλεμένη καλά η αγωνιστική της κατάσταση και η νοοτροπία της από τον προπονητή της (που επίσης δεδομένα έχει γίνει). Ούτε καν επειδή είχε στο γήπεδο τον Άμραμπατ, που όταν κερδίθηκε το πέναλτι χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς κόκκο άγχους, πήρε την μπάλα και σκόραρε.

Το ματς αυτό το κέρδισε το γήπεδο. Η έδρα. Η Φιλαδέλφεια. Η αύρα, η ενέργεια που στέλνει μέσα στο γήπεδο και σπρώχνει τους παίκτες και η αυτοπεποίθηση που τους δίνει ακόμα και η άμμος στην κλεψύδρα του χρόνου τελειώνει. Ναι, παγκοσμίως στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν παιχνίδια που τα παίρνει η έδρα. Το γήπεδο. Απλώς στην ΑΕΚ αυτό το είχαν ξεχάσει πως είναι να συμβαίνει. Πολύ απλά διότι επί 19 ολόκληρα χρόνια, ήταν τυπική και όχι ουσιαστική η συνθήκη εντός έδρας παιχνιδιού. Τώρα έγινε ξανά ουσιαστική.

Το παιχνίδι με τον Ατρόμητο είναι από τα ματς, που λέμε πως τα παίρνει το γήπεδο.  Και αυτή την παράμετρο, της δυναμικής της έδρας της ΑΕΚ, θα πρέπει να την βάλουμε συνολικά στην εξίσωση της φετινής ποδοσφαιρικής σεζόν.

Ο Πινέδα, ο Ρότα και ο… Φαν Βέερτ

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, η αλήθεια είναι πως δημιουργικά και επιθετικά, την ΑΕΚ την κράτησε σχεδόν μόνος του Πινέδα με τα χιλιόμετρα που κατάπιε, με τα γκάζια που πατούσε ακόμα και με την μπάλα στα πόδια του, αλλά και με τις εμπνεύσεις του. Βοήθησε πολύ και ο Ρότα. Πάρα πολύ. Ομολογώ δεν θυμάμαι καλύτερο παιχνίδι του στην ΑΕΚ και δημιουργικά και ανασταλτικά. Ενώ είναι άδικο να μην γίνει αναφορά στον Αθανασιάδη, που όσες φορές χρειάστηκε και στο πρώτο και στο δεύτερο ημίχρονο, κράτησε το μηδέν στην εστία του και την ΑΕΚ αφεντικό στο παιχνίδι.

Επίσης υπάρχει κάτι που κανείς δεν πρέπει να αφήσει έξω από την συζήτηση στο αγωνιστικό. Ήταν το πρώτο ματς που η ΑΕΚ χρειάστηκε πολύ τον Φαν Βέερτ αλλά δεν τον είχε λόγω τραυματισμού. Όταν το χρειαζόταν, δεν υπήρχε παίκτης για να γεμίσει την αντίπαλη περιοχή. Βεβαίως από την άλλη μεριά, αυτό υποχρέωσε την ΑΕΚ να συνεχίσει να παίζει με την μπάλα κάτω ακόμα και στις καθυστερήσεις του ματς και χωρίς να δοκιμάσει γεμίσματα της απελπισίας. Και κάπως έτσι ήρθε η φάση του κερδισμένου πέναλτι.

Και κάτι τελευταίο αφού έπιασα κουβέντα για το πέναλτι. Υποθέτω πως δεν υπάρχει άνθρωπος με σώας τας (ποδοσφαιρικάς) φρένας, που να υποστηρίξει πως δεν είναι πεντακάθαρη η ανατροπή του Μάνταλου. Από την άλλη μεριά είναι βέβαιο πως θα γίνει όργιο κουβέντας για την φάση του Μάνταλου στην περιοχή της ΑΕΚ στο 98ο λεπτό. Ένα πράγμα μόνο. Όσοι είδατε που έχει το χέρι του ο Μάνταλος, δείτε και που έχει τον δικό του αγκώνα ο παίκτης του Ατρομήτου. Και μετά ας συζητήσουμε τα πάντα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News