Ελληνικός Αθλητισμός: Δεν υπάρχει εθνική στρατηγική και σχέδιο με ορίζοντα το 2040

Είχα τα τύχη να παραβρεθώ στην Ολυμπιακή Ακαδημία, στην Αρχαία Ολυμπιακό, στην απολύτως πετυχημένη διοργάνωση του 11^ου Διεθνούς Αθλητικού Συνεδρίου. Ο ΠΣΑΤ μου έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσω μία ομιλία για τις Διεθνείς Σχέσεις και τον Αθλητισμό και την δυνατότητα που υπάρχει να κάνουν τα σπορ εξωτερική πολιτική.

Την τρίτη ημέρα του συνεδρίου παρέστη ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, κ. Σπύρος Καπράλος, ο οποίος μίλησε για τις τελευταίες επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού, τη δουλειά που έγινε για να φτάσουμε σε αυτές και παράλληλα για τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν στον ελληνικό αθλητισμό. Έκανε αναφορά στη μεγάλη αποτυχία της χώρας μας να εκμεταλλευτεί την κληρονομιά του 2004. Ενώ οι αγώνες ήταν απολύτως πετυχημένοι, η Ελλάδα δεν είχε κανένα σχέδιο μετά για τον αθλητισμό, αλλά και για τις πανάκριβες εγκαταστάσεις και όλα αυτά στη συνέχεια έγιναν πρόβλημα, αλλά για ορισμένους και επιχείρημα ότι η χώρα πτώχευσε τη δεκαετία του 2010 λόγω της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, πράγμα που δεν είναι αλήθεια.

Μετά το τέλος της ομιλίας του κ. Καπράλου, τον ρώτησα αν η Ελλάδα έχει σχέδιο, αν έχει εθνική στρατηγική για τον ελληνικό αθλητισμό και τις υποδομές που υπάρχουν, με ορισμένες εξ αυτών να ανακαινίζονται 20 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έβαλα ως ορίζοντα το 2040. Η απάντησή του ήταν απογοητευτική, αλλά 100% αληθινή. Ο κ. Καπράλος μου είπε ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως σχέδιο, καμία απολύτως εθνική στρατηγική. Η Ελλάδα κοιτάζει δεξιά και αριστερά αν περισσεύει καμία διοργάνωση για να την πάρει και η ανάπτυξη του αθλητισμού παραμένει υπόθεση ορισμένων πεφωτισμένων που δουλεύουν ατομικά και όχι κάτω από έναν κεντρικό σχεδιασμό. Η Κύπρος όπως παρουσιάστηκε στο συνέδριο, μέσω της διοργάνωσης του Ευρωμπάσκετ έχει ένα σχέδιο ανάπτυξης του αθλήματος και το βλέπει να αποδίδει. Το Κατάρ μέσω του αθλητισμού, όχι μόνο δημιούργησε μεγαλύτερη αθλητική βάση στη χώρα, όχι μόνο βλέπει την ανάπτυξη των σπορ, όχι μόνο πετυχαίνει να λειτουργήσει το πρώτο στάδιο της καλής δημόσιας υγείας, που είναι η σωστή διατροφή και η άθληση των πολιτών, αλλά έχει πετύχει κάτι πολύ σημαντικότερο: Την ανάπτυξη της ίδιας της χώρας. Το Κατάρ συνέδεσε από το 2006 με ορίζοντα το 2030 την ανάπτυξή του, κάνοντας brand name καμπάνια μέσω του αθλητισμού. Οι αθλητικές διοργανώσεις, η μία μετά την άλλη, συνδυάστηκαν με τη δημιουργία υποδομών στη χώρα, ο τουρισμός αναπτύχθηκε, η οικονομία αναπτύχθηκε, το Κατάρ έχει μετεξελιχθεί από ένα άγνωστο Εμιράτο σε μία σημαντική περιφερειακή δύναμη.

Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα θα μπορούσε έστω και τώρα, είκοσι χρόνια μετά το 2004 να επενδύσει και πάλι πάνω σε εκείνη την κληρονομιά, ακόμα σε σκουριασμένες από το χρόνο εγκαταστάσεις. Η απάντηση είναι ναι. Όμως, ενώ έχουμε λαμπρούς επιστήμονες μου μιλούν και αρθρογραφούν για όλα αυτά, το ελληνικό πολιτικό σύστημα στο σύνολο του δεν μπορεί να αντιληφθεί πόσο σημαντικός είναι αθλητισμός για την οικονομική ανάπτυξη, για την προστασία του περιβάλλοντος, για την βελτίωση των υποδομών για τη δημιουργία Διεθνών Σχέσεων.

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News