Παναθηναϊκός: Με ένα πεντάλεπτο μπάσκετ, δεν κερδίζεις ούτε τον κακό σου εαυτό!

Με όλο τον σεβασμό στον Αρη και στην προσπάθεια που κάνει ο Γιάννης Καστρίτης, αλλά η ήττα με ήττα διαφέρει. Δηλαδή οι «πράσινοι» έστειλαν ενθαρρυντικά μηνύματα στην ήττα από την Ρεάλ. Κόντρα στους «κίτρινους» παρουσίασαν μια εικόνα πισωγύρισμα. Μια αποκρουστική εικόνα. Στο ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχει περισσότερο… πρέπει.

Όμως για να τα βάλω σε μια σειρά. Το «πρέπει» δεν πηγαίνει στην κατάκτηση του τίτλου στην Basket League, αλλά στην ουσιαστική εικόνα που οφείλει να έχει ο Παναθηναϊκός που θέλει να παρουσιάσει μια κανονικότητα (άλλο το επίπεδο της Ευρωλίγκας και άλλο της Basket League). Φέτος έχει έναν έμπειρο προπονητή (Ντέγιαν Ράντονιτς) και μονάδες με ποιότητα ενώ δεν «βαφτίζει» τους φόργουορντ… οργανωτές.

Η ήττα και η εικόνα κόντρα στον Αρη δεν έχει καμία δικαιολογία! Κανένα «ελαφρυντικό»! Διότι πολύ απλά αν παίζεις μόνο πέντε λεπτά κανονικού μπάσκετ (αναφέρομαι στην 3η περίοδο όταν το -15 έγινε +2) δεν μπορείς να κερδίσεις ούτε την σκιά σου, ούτε τον κακό σου εαυτό. Δεν γίνεται. Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα. Ετσι είναι τα πράγματα.

Ο χρόνος ήδη μετράει αντίστροφα για τους «πράσινους» και οφείλουν να βρουν λύσεις στο επιθετικό κομμάτι. Εγραψα σε προηγούμενο θέμα πως το πρόβλημα που υπάρχει στην περιφερειακή επίθεση, θα πρέπει να διορθωθεί. Να βρεθεί λύση. Ναι τα σουτ είναι και θέμα ημέρας, αλλά δεν μπορούμε να τα ρίξουμε όλα σε αυτό τον τομέα. Χρειάζεται καλύτερη ταχύτητα σκέψης.

Οι παίκτες δεν ήξεραν τι να κάνουν στο παρκέ, αλλού πατούσαν και αλλού βρισκόντουσαν

Στα πρώτα 20’ οι «πράσινοι» ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Η εικόνα που παρουσίασαν κόντρα σε ένα σύνολο που έκανε το απλό (άμυνα ζώνης με προσαρμογές) ήταν απλά απαράδεκτη, αποκρουστική. Δηλαδή κάθε φορά που ο εκάστοτε αντίπαλος κλείνει την ρακέτα του και δίνει τα σουτ έξω από τη γραμμή των 6,75, θα παρουσιάζεται αυτή η εικόνα;

Πραγματικά ήταν μια τεράστια «σφαλιάρα», μια «σφαλιάρα» που θα πρέπει η ομάδα να την επεξεργαστεί. Να την καταλάβει. Ναι δεν της κόστισε κανένα στόχο, αλλά την πάει πίσω στο θέμα της ομοιογένειας, της χημείας. Προσωπικά δεν μου λέει κάτι το γεγονός πως απουσιάζει ο Νέιτ Γουόλτερς. Όχι, σε αυτό το παιχνίδι.

Εννοείται ότι θα υπάρξουν κακές βραδιές. Είναι μια ομάδα που «χτίζεται» από το μηδέν, αλλά αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο στο παιχνίδι ήταν ότι άργησε να βγάλει αντίδραση. Δηλαδή χρειάστηκε 25’ να… κάνει το αυτονόητο. Να βγάλει ένταση στην άμυνα και να «ξεμπλοκάρει» επιθετικά. Να έχει μια καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Καλύτερες αποστάσεις.

Το έκανε, αλλά για πέντε λεπτά. Αντί να επενδύσει πάνω σε αυτό το πεντάλεπτο αντίδρασης, τα έχασε όλα στο… άψε-σβήσε. Διότι πολύ απλά δεν είχε καθαρό μυαλό, δεν είχε συγκέντρωση και δεν πάτησε ούτε στο ελάχιστο πάνω στη διαφορά ποιότητας και εμπειρίας των παικτών του σε σχέση με τους αντίστοιχους του Αρη.

Ο Παναθηναϊκός έχει παίκτες με αθλητικό εγωϊσμό, έχει προπονητή που πραγματικά θα τους βγάλει το… λάδι και μάλιστα άμεσα. Ειδικά τα όσα δεν έκαναν στο πρώτο ημίχρονο, πιστεύω πως θα τους γίνουν… βίωμα στο βίντεο. Το θέμα είναι να πιάσουν τόπο τα λόγια, οι συμβουλές και στο επόμενο ματς να βγάλει αντίδραση. Διαφορετικά δεν πάει πουθενά έτσι!

Δηλαδή κάθε φορά που ο εκάστοτε αντίπαλος κλείνει την ρακέτα του και δίνει τα σουτ έξω από τη γραμμή των 6,75, θα παρουσιάζεται αυτή η εικόνα;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News