Παναθηναϊκός: Αν δεν του γίνει βίωμα αυτή η «σφαλιάρα» θα υπάρξουν και άλλες!

Οταν τελείωσε το ματς μου είπε ένας φίλος του Παναθηναϊκού. «Αν η Αλμπα ήταν πλήρης, πόσο θα χάναμε;». Προφανώς και η ερώτηση ήταν ρητορική. Δεν έχει απάντηση, αλλά οι «πράσινοι» οφείλουν να απαντήσουν στους εαυτούς τους, γιατί δεν έκαναν τα αυτονόητα. Δεν έκαναν πράξη τα όσα είχαν στο μυαλό τους. Γιατί παρέδωσαν πνεύμα έτσι άνετα.

Το έγραψα και σε προηγούμενο blog. Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε σούπερ ομάδα μετά το «διπλό» στο Βελιγράδι, αλλά αυτό το σκεπτικό απέχει από ένα σύνολο που δεν ήξερε τι ήθελε στο παρκέ. Σαν να έκανε τουρισμό στο Βερολίνο. Ειλικρινά, δεν μου έρχεται άλλη λέξη. Συμμετείχε σε ένα πάρτι άνευ όρων κόντρα σε μια ομάδα που δεν είχε τους βασικούς της γκαρντ (Λο, Σμιθ).

Τι έπρεπε να κάνει ο Παναθηναϊκός; Το πιο απλό (στη θεωρία πάντα). Να έχει διάρκεια στο παιχνίδι μισού γηπέδου. Αντ’ αυτού έκανε το ακριβώς αντίθετο και χωρίς κόπο. Ο Παναθηναϊκός δεν δικαιολογείται για το γεγονός πως αφέθηκε στη μοίρα του και έγινε έρμαιο των διαθέσεων των Γερμανών. Για την τιμή των… όπλων όφειλε να το παλέψει και όχι να «φλερτάρει» με την πιο «βαριά» ήττα στην ιστορία του (ήταν το -33 κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα).

Πραγματικά ήταν εικόνας ενός συνόλου χωρίς στόχευση, χωρίς πλάνο στην επίθεση, χωρίς μυαλό στην άμυνα. Το απόλυτο μηδέν σε όλους τους τομείς, σε όλους και από όλους. Όχι δεν ισοπεδώνω τίποτα. Η μόνη ισοπέδωση προήλθε από την Αλμπα. Καμία δικαιολογία, καμία!

Ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να μην τον πάρει από κάτω!

Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Για να μπορέσει να γυρίσει η κατάσταση και να μην πάρει από κάτω ένα σύνολο που τώρα «χτίζεται» οφείλει ο οργανισμός, οι παίκτες, το προπονητικό επιτελείο να εμπεδώσουν για τα καλά, από την επόμενη προπόνηση πόσο τεράστια «σφαλιάρα», πόσο ηχηρό «χαστούκι» ήταν αυτό που έφαγαν και ας είναι στην αρχή της σεζόν.

Οι «πράσινοι» δεν επένδυσαν πάνω στο «διπλό» στο Βελιγράδι και στην καλή εμφάνιση με το Λαύριο. Δεν το έκαναν. Παρουσίασαν ένα… χάλι, χωρίς αρχή, χωρίς μέση και χωρίς τέλος ή μάλλον καλύτερα όπως πήγαινε η ιστορία στο Βερολίνο το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο. Μια «εφιαλτική» βραδιά με μπόλικο προβληματισμό.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει τρόπους (δεν είμαι αρμόδιος για να τους βρω) ούτως ώστε να πάρει κάτι και από αυτή τη συντριβή. Να την εμπεδώσει. Να γίνει βίωμα στους παίκτες. Στη τελική να θιχτεί και ο εγωϊσμός τους. Δεν γίνεται αλλιώς. Το -29 και η εικόνα στο δεύτερο μισό δεν πρέπει να περάσει στο… ντούκου και δεν θα περάσει.

Διαφορετικά οι «πράσινοι» θα ζήσουν και άλλες τέτοιες βραδιές και είναι κρίμα για τη νέα προσπάθεια που κάνουν. Μια προσπάθεια που μπορεί να οδηγήσει στην κανονικότητα. Δεν είναι μόνο θέμα αδυναμιών που είναι πολλές, αλλά είναι και θέμα νοοτροπίας. Εχεις χάσει; Να το καταλάβω. Δεν τα παρατάς. Τελεία και παύλα!

Το ματς με την Μονακό απέχει ελάχιστες ώρες. Οι «πράσινοι» καλούνται να σηκωθούν ψηλά, να καταλάβουν πόσο απαράδεκτοι, τραγικοί ήταν σε όλους τους τομείς, να κάνουν την αυτοκριτική τους και μέσα σε λίγες ώρες να βγάλουν αντίδραση κόντρα σε μια «πληγωμένη» ομάδα που υπέστη στραπάτσο από την Μακάμπι. Περιμένω μια αντίδραση, μια καλύτερη εικόνα ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Εχεις χάσει; Να το καταλάβω. Δεν τα παρατάς. Τελεία και παύλα!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News