Παναθηναϊκός: Ενας για όλους και όλοι για έναν!

«Εδώ θα το σηκώσουμε Παναθηναϊκέ» φώναζαν οι 2000 φίλοι που μετέτρεψαν την έδρα
της Αλμπα (εκεί θα γίνει και το φάιναλ φορ) σε… ΟΑΚΑ και έστησαν το δικό τους πάρτι. Δεν
γνωρίζω, αν ο Παναθηναϊκός θα καταφέρει στη πρώτη χρονιά της νέας εποχής να φτάσει
μέχρι το τέλος του δρόμου, το βέβαιο είναι πως έκανε το τέλειο παιχνίδι στην επίθεση. Ένα
παιχνίδι που του έδωσε γερή δόση αυτοπεποίθησης. Είτε ατομικά είτε ομαδικά. Κάτι που
το χρειαζόταν και μπορεί να επενδύσει πάνω σε αυτό το «διπλό» (99-85 την Αλμπα) για μια
δυνατή συνέχεια.

Πόσο, μα πόσο σημαντικό είναι για μια ομάδα να διαθέτει γκαρντ υψηλού βεληνεκούς. Δεν
αποκαλύπτω κανένα μυστικό, αλλά πραγματικά όταν διαθέτεις οργανωτές όπως ο Σλούκας,
όπως ο Βιλντόσα, αλλά και έναν παίκτη που τα κάνει όλα (σε άμυνα, δημιουργία, επίθεση)
και… συμφέρει (Γκραντ), τότε μπορείς να περιμένεις πολλά περισσότερα από όσα
φαντάζεσαι. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε κάτι σπουδαίο, κάτι πολύ σημαντικό γιατί απλά
είχε πολλούς πρωταγωνιστές. Εχει αυτή την πολυτέλεια ούτως ώστε να είναι απρόβλεπτος.
Γιατί διαθέτει παίκτες που μπορούν να βγουν μπροστά.

Να το κάνω πιο λιανά; Ο Παναθηναϊκός πάτησε στο παρκέ έχοντας δύο σημαντικές
απουσίες. Τον Χουάντσο και τον Παπαπέτρου. Στο πρώτο δεκάλεπτο είδε τον Λεσόρ να
χρεώνεται νωρίς με δύο φάουλ. Ουδέν κακό αμιγές καλού. Ο Γάλλος σέντερ έπρεπε να
περάσει στον πάγκο για να μπορέσει η ομάδα να τον έχει στη συνέχεια. Στη θέση του
πέρασε ο Μπαλτσερόφσκι. Η αλήθεια είναι πως η εμφάνισή που έκανε στο τελευταίο
δεκάλεπτο κόντρα στην Μπαρτσελόνα τον βοήθησε ώστε να πάρει τα πάνω του. Τον
βοήθησε ώστε να… ξεμπλοκάρει.

Ο Πολωνός σέντερ ήταν μαχητικός και κάλυψε σε μεγάλο βαθμό το γεγονός πως ο Λεσόρ
έπρεπε να κάτσει στον πάγκο. Συνεργάστηκε άψογα στο πικ εν ρολ με τους γκαρντ της
ομάδας. Εδωσε λύσεις και στο pick and dive καταστάσεις. Ένα στοιχείο που είναι από τα
αγαπημένα του. Ο Μπαλτσερόφσκι βγήκε μπροστά και ήταν καταλυτικός ώστε ο Λεσόρ να
πατήσει ξανά παρκέ και να είναι «φρέσκος».

Ο Μπαλτσερόφσκι ήταν μαχητικός και κάλυψε σε μεγάλο βαθμό το γεγονός πως ο Λεσόρ
έπρεπε να κάτσει στον πάγκο. Συνεργάστηκε άψογα στο πικ εν ρολ με τους γκαρντ της
ομάδας. Εδωσε λύσεις και στο pick and dive καταστάσεις.

Πάμε στο επόμενο «κέρδος». Ο Ντίνος Μήτογλου χρεώθηκε επίσης με δύο μαζεμένα
φάουλ. Ο ίδιος έκανε νόημα να μην βγει και το τρομερό ήταν ότι σε ματς με υψηλή ένταση,
με υψηλό τέμπο, έβγαζε μια ηρεμία, μια σιγουριά που πραγματικά βοήθησε όλη την ομάδα. Ηξερε τι έπρεπε να κάνει, το πότε να κόψει μέσα στο καλάθι, το που θα βρίσκεται για να βοηθήσει στα ριμπάουντ. Σαν έτοιμος από καιρό.

Αναμφίβολα το πάθος που έβγαζε σε κάθε φάση, το πώς πανηγύριζε τα καλάθια τα δικά
του και των συμπαικτών του ήταν αποτέλεσμα και της δικής του ανυπομονησίας μετά τα
όσα πέρασε τα προηγούμενα χρόνια. Ο Παναθηναϊκός ανεβάζει το επίπεδο του με τον
Ελληνα πάουερ φόργουορντ και ο ίδιος «αναγεννιέται» ξανά ώστε να γίνεται η ειδοποιός
διαφορά στο παρκέ.

Πάμε σε ένα άλλο «κέρδος». Το ερώτημα που είχε τεθεί μετά και τον τραυματισμό του
Χουάντσο ήταν το ποιος θα μπορέσει να αγωνιστεί στο «3». Φάνηκε ξεκάθαρα. Ο Μάριους
Γκριγκόνις αγωνίστηκε 34’ σε αυτή τη θέση και τα πήγε περίφημα. Ενας παίκτης που πέρυσι
δεν μπόρεσε να αποδώσει τα αναμενόμενα λόγω της κακής πορείας του Παναθηναϊκού.
Φέτος είναι «αναγεννημένος» και με αστείρευτη δίψα (δεν είναι τυχαίο ότι από τις αρχές
Αυγούστου ήταν στην Αθήνα και έκανε ατομικό ώστε να είναι πανέτοιμος). Ηταν η σταθερή
μετοχή της ομάδας σε αυτό το παιχνίδι ενώ η κίνησή του χωρίς τη μπάλα ήταν εξαιρετική.
Ως παίκτης ψυχολογίας θα επενδύσει πάνω σε αυτό το παιχνίδι.

Πάμε σε ένα ακόμα «κέρδος». Στη 2 η περίοδο που ήταν και το χρονικό διάστημα που
«εκτόξευσε» τον Παναθηναϊκό ποιος ήταν ο άνθρωπος που ξεπετάχτηκε; Ο άνθρωπος που
επέστρεψε δριμύτερος από τον τραυματισμό του. Ο Λούκα Βιλντόσα. Το… loading που
έγραψε προ ημερών στο Instagram δεν ήταν τυχαίο. Ο Αργεντινός γκαρντ μπουμπούνισε 4
τρίποντα, μοίρασε ισάριθμες ασίστ στο 33-21 της β’ περιόδου και έβαλε τη δική του πινελιά
στην παραγωγική βραδιά του Παναθηναϊκού.

Το ερώτημα που είχε τεθεί μετά και τον τραυματισμό του Χουάντσο ήταν το ποιος θα
μπορέσει να αγωνιστεί στο «3». Φάνηκε ξεκάθαρα. Ο Μάριους Γκριγκόνις αγωνίστηκε
34’ σε αυτή τη θέση και τα πήγε περίφημα.

Προτελευταίο θα αφήσω τον Τζέριαν Γκραντ. Ο Αμερικανός γκαρντ είναι ο λιγότερο…
λαμπερός από τις κινήσεις που έκανε το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός. Και όμως έχει
αναγκάσει ακόμα και όσους γκρίνιαζαν (αχ αυτά τα social media) να καταπιούν την γλώσσα
τους. Το έχω αναφέρει και άλλη φορά. Είναι value for money. Είναι ο τύπος που «κολλάει»
σε όλα τα σχήματα, «κολλάει» με όλα τα πρόσωπα και φυσικά κάνει αθόρυβη δουλειά
χωρίς να το καταλάβουν ούτε οι αντίπαλοί του. Διότι για να πας μπροστά δεν χρειάζεσαι
μόνο τους… φαντεζί, αλλά και τους ρολίστες πολυτελείας.

Πώς ήταν άραγε ο Κέντρικ Ναν στο ντεμπούτο του; Τηρουμένων των αναλογιών (έχει κάνει
2 προπονήσεις), τα πήγε καλά. Ο Εργκίν Αταμάν ήθελε να του δώσει χρόνο συμμετοχής (τον
βοήθησε και η εξέλιξη του αγώνα). Ο Αμερικανός γκαρντ έπαιξε 07:45 και είχε 6 πόντους
(2/2 βολές, 2/2 δίποντα, 0/5 τρίποντα), 1 ασίστ και 3 κερδισμένα φάουλ. Προσωπικά μου
άρεσαν μερικά πράγματα που έβγαλε. Το πρώτο του εκρηκτικό βήμα, το πρώτο του καλάθι
που έγινε με μπουκάρισμα και φλότερ, αλλά και η έξυπνη πάσα στον Λεσόρ (είχε τραβήξει
τη μισή άμυνα πάνω του). Είναι βέβαιο πως μέρα με τη μέρα θα είναι καλύτερος.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News