Παναθηναϊκός Aktor: Ο «επτάστερος»… πορθητής και το μπλοκ πάρτι του Γκέιμπριελ!

Αν υπήρχε μια ομάδα που θα μπορούσε να βάλει τέλος στο εντός έδρας αήττητο της «πυραυλοκίνητης» Μπάγερν των 85-90 πόντων κατά μέσο όρο στο γήπεδο της, αυτή ήταν μόνο ο Παναθηναϊκός. Ο Παναθηναϊκός της σκληράδας, ο Παναθηναϊκός των προσωπικοτήτων, ο Παναθηναϊκός που παίζει και για τον τραυματία Ματίας Λεσόρ, ο Παναθηναϊκός του «στρατηγού» Σλούκα, ο Παναθηναϊκός του Ναν που θέλει να πάρει το βραβείο στο σπίτι του, ο Παναθηναϊκός που βρήκε την «χρυσή» πεντάδα που «κούμπωσε» ιδανικά. Ο Παναθηναϊκός που «φτιάχνει» παίκτες που ακόμα δεν ξέρουν καλά καλά το όνομα των συμπαικτών τους (Γκέιμπριελ). Ο Παναθηναϊκός του Αταμάν και του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Όταν ολοκληρωθεί η κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκας, θα είναι από αυτές τις νίκες, από αυτά τα «διπλά» που θα μετρήσουν στο… σακούλι συν το γεγονός πως σε ενδεχόμενη ισοβαθμία, οι «πράσινοι» έχουν το 2/2 κόντρα στην Μπάγερν. Η εβδομάδα που μας πέρασε κόντρα σε Αρμάνι και Μπασκόνια, έδειξε κάτι σημαντικό. Έναν Παναθηναϊκό να μασάει σίδερα στην άμυνα. Διότι το ταλέντο στην επίθεση μπορεί να του προσφέρει άνετα 80 πόντους. Το ζήτημα έχει να κάνει με την άμυνα. Αυτή του έδωσε άνετες νίκες στη διαβολοβδομάδα, αυτή του προσέφερε το «διπλό» όταν η Μπάγερν προσπέρασε στο 35’ (67-66). Ο Παναθηναϊκός ήταν πνευματικά έτοιμος για να κόψει το… βήχα στους Γερμανούς και το απέδειξε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η παρουσία του κόσμου του, αλλά και η παρουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ήταν στα συν της απόδρασης καθώς έδωσαν με την αύρα τους πολλά.

Ο Παναθηναϊκός ήταν πνευματικά έτοιμος για να κόψει το… βήχα στους Γερμανούς και το απέδειξε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η παρουσία του κόσμου του, αλλά και η παρουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ήταν στα συν της απόδρασης καθώς έδωσαν με την αύρα τους πολλά.

Η «χρυσή» πεντάδα με τους Σλούκα, Ναν, Οσμάν, Μήτογλου, Γκέιμπριελ ήταν αυτή που… «έλιωσε» στο παρκέ στο κλειστό – εύλογα – ροτέισον του Εργκίν Αταμάν. Διότι πεντάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, συν τον Γκραντ ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο ήταν άλλος άνθρωπος και έδωσε το κάτι παραπάνω στην επίθεση. Ο Κέντρικ Ναν πάει φουλ για να κατακτήσει το βραβείο του MVP της κανονικής διάρκειας της Ευρωλίγκας και με τις αστείρευτες κινήσεις του έκανε ξανά το δύσκολο να φαίνεται… απλό. Ο Σλούκας ήταν το «μυαλό» της ομάδας, αλλά αυτός που έκανε ένα βήμα μπροστά ήταν ο Μήτογλου. Ο διεθνής ψηλός έπρεπε να «αφυπνιστεί», να «χτυπήσει» τις αμυντικές αδυναμίες των Γερμανών στο ποστ και να βοηθήσει περισσότερο τη στιγμή που δεν υπάρχουν οι πόντοι του Ματίας Λεσόρ. Θεωρώ πως αυτή του η εμφάνιση θα τον βοηθήσει ώστε να παρουσιάσει μια σταθερότητα στην απόδοσή του.

Η «χρυσή» πεντάδα με τους Σλούκα, Ναν, Οσμάν, Μήτογλου, Γκέιμπριελ ήταν αυτή που… «έλιωσε» στο παρκέ στο κλειστό – εύλογα – ροτέισον του Εργκίν Αταμάν. Διότι πεντάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, συν τον Γκραντ ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο ήταν άλλος άνθρωπος και έδωσε το κάτι παραπάνω στην επίθεση.

Για το τέλος άφησα αυτό που ομολογώ πως δεν περίμενα. Όχι γιατί δεν πιστεύω στον Γουένιεν Γκέιμπριελ. Αλλωστε στην ανάλυση που είχα κάνει, είχα αναφερθεί για τις αμυντικές του ικανότητες, αλλά στο γεγονός πως προσαρμόστηκε στο άψε-σβήσε ή για να γίνω πιο σαφής μπήκε αμέσως στα… βαθιά και «κόλλησε». Όπως είπε και ο Εργκίν Αταμάν ήταν να παίξει για 4-5 λεπτά, αλλά τέτοιο ντεμπούτο ίσως να μην το φανταζόταν και ο ίδιος. Η επίδραση που είχε ο Γκέιμπριελ στο παρκέ ήταν καθοριστική. Δεν ήταν μόνο οι 5 τάπες (νομίζω ότι ήταν παραπάνω) και τα 8 ριμπάουντ, τα 2 κλεψίματα και οι 6 πόντοι σε 30’, ήταν οι αλλοιώσεις που έκανε απέναντι στα σουτ των αντιπάλων του. Στο γεγονός πως ήταν παντού για να «κλείσει» τρύπες. Προφανώς και είναι αρχή και θέλει να βελτιωθεί (όπως για παράδειγμα στις βολές), αλλά η ενέργεια που έβαλε έδειξε με το… καλημέρα πως ο Παναθηναϊκός έκανε διάνα στην απόκτησή του. Ακόμα και ο τρόπος που κινούνταν στις επιθέσεις, βοηθούσε τους συμπαίκτες του καθώς άνοιγε χώρο. Θεωρώ πως οι «πράσινοι» φίλαθλοι θα τον λατρέψουν.

Η επίδραση που είχε ο Γκέιμπριελ στο παρκέ ήταν καθοριστική. Δεν ήταν μόνο οι 5 τάπες (νομίζω ότι ήταν παραπάνω) και τα 8 ριμπάουντ, τα 2 κλεψίματα και οι 6 πόντοι σε 30’, ήταν οι αλλοιώσεις που έκανε απέναντι στα σουτ των αντιπάλων του. Στο γεγονός πως ήταν παντού για να «κλείσει» τρύπες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News