Νίκος Σαρίδης: Από την πόλη του Μιλάνου, στο… βασίλειο του Βόλου, του Καρυπίδη και των άλλων «παιδιών»

Τον περασμένο μήνα, το ηλεκτρονικό περιοδικό «Publishing Persspectives» δημοσίευσε τ’ αποτελέσματα μίας έρευνας στην Ιταλία που αφορούσε στον κύκλο εργασιών της πολιτιστικής (συμπεριλαμβανομένης και της αθλητικής) βιομηχανίας στο Μιλάνο κατά το έτος 2022. Η έρευνα εκπονήθηκε από το Παρατηρητήριο της Ένωσης Ιταλών Εκδοτών για λογαριασμό της πρωτοβουλίας BookCity Μιλάνο, σε συνεργασία με την Εταιρία Συγγαφέων κι Εκδοτών της γείτονος και την Pepe Research.

Οι Μιλανέζοι, λέει, δαπάνησαν το 2022 167,2 εκατ. ευρώ για βιβλία και παρελκόμενα. Το ποσό αυτό ξεπέρασε ακόμη και το αντίστοιχο για το ποδόσφαιρο, για το οποίο ξόδεψαν 104,4 εκατ. ευρώ. Άκρως ενδιαφέρον εύρημα, καθώς στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας εδρεύουν η Μίλαν και η Ιντερ, δύο κολοσσιαία ποδοσφαιρικά brand names. Στην τρίτη θέση των δαπανών τους, οι Μιλανέζοι είχαν μουσική και συναυλίες (102 εκατ. ευρώ) και σε απόσταση ακολουθούν τα υπόλοιπα: Έξοδοι / κλάμπινγκ 51 εκατ. ευρώ, όπερα (για Ιταλία και Μιλάνο μιλάμε) 21,2 εκατ. ευρώ, θέατρο 18,4 εκατ. ευρώ, σινεμά 17,6 εκατ. ευρώ, μουσικό θέατρο κι επιθεωρήσεις 11,8 εκατ.

Θα είχε πλάκα να γίνει μία παρόμοια έρευνα και στην Αθήνα, που παρά το γεγονός ότι έχει υπερδιπλάσιο πληθυσμό από το Μεδιόλανο, είναι αμφίβολο εάν θα το έφτανε έστω σε απόλυτους αριθμούς όσον αφορά στις δαπάνες για βιβλία και παραστάσεις. Το να έχει αναλογικά υψηλότερο ποσοστό από τη μητρόπολη του ιταλικού βορρά, δεν το συζητάμε καν.

Ίσως να μην είναι είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι σε μια μεγαλούπολη, όπου οι κάτοικοί της ξοδεύουν περισσότερα σε βιβλιοπωλεία παρά σε… ροσονέρι και νερατζούρι αξεσουάρ ή οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με τους δύο τεράστιους ποδοσφαιρικούς συλλόγους που μοιράζονται το Σαν Σίρο, μπορεί και διεξάγεται το derby della Madonnina με οπαδούς αμφοτέρων και χωρίς νεκρές ζώνες σαν κι αυτές τις οποίες βλέπουμε στα καθ’ ημάς τη μία και μοναδική φορά όπου θα τύχει να συνυπάρξουν φαν μεγάλων ομάδων, στον τελικό του Κυπέλλου δηλαδή. Περισσότερα βιβλία, καλύτερη παιδεία. Δεν είμαι ειδικός, αλλά δεν άκουσα κιόλας από κανέναν, τόσα χρόνια, να λέει να μη διαβάζουμε γιατί το διάβασμα νεκρώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα.

Κυκλοφορούν κι εκεί, φυσικά, θερμοκέφαλοι οπαδοί, δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα. Ωστόσο, έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια μου την μπουτίκ της Γιουβέντους, σε κεντρικό σημείο του Μιλάνου, να είναι σε απόσταση πενταλέπτου με τα πόδια από τ’ αντίστοιχα καταστήματα της Μίλαν και της Ίντερ και να σχηματίζουν τα τρία μαγαζιά κάτι σαν ισοσκελές τρίγωνο με άθροισμα πλευρών κανένα χιλιόμετρο. Σαν ν’ ανοίγει μπουτίκ του Ολυμπιακού στην Τσιμισκή ή PAOK Store στο Πασαλιμάνι. Μπορείτε να κλείσετε τα μάτια και να το φανταστείτε; Δοκιμάστε το…

Αντίθετα, στην Ελλάδα τείνει να εξελιχθεί σε καθεστώς το να παίζει φερ’ ειπείν η Εθνική στη Νέα Φιλαδέλφεια και να μην ανοίγει η θύρα των φανατικών της ΑΕΚ για να μην τη… μαγαρίσουν οι αλλόδοξοι. Που εδώ που τα λέμε, ούτε αυτοί (οι… αλλόδοξοι) είναι τίποτα παιδάκια του κατηχητικού. Στην Ελλάδα, όπου ακόμη και η πιο χαρωπή εκδρομή των τελευταίων ετών για τους οπαδούς του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, όταν παίζουν εκτός έδρας με τον Βόλο, τότε που εξορμούν συν γυναιξί και τέκνοις (σε τσιπουράδικα, Πήλιο και Παγασητικό, και στο τέλος «χτυπάνε» κι ένα Πανθεσσαλικό), πνίγηκε στο δακρυγόνο την Κυριακή που μας πέρασε.

Αλλά περισσότερο ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε -εάν ποτέ ήταν εφικτό- τις προσωπικές δαπάνες γι’ αγορά βιβλίων ενός εκάστου προέδρου ΠΑΕ, αλλά και να καταρτιζόταν κι ένα διαπροεδρικό ranking· να βλέπαμε αν πρώτος στη φιλαναγνωσία είναι, για παράδειγμα, ο Θεόδωρος Καρυπίδης (ο εν τοις πράγμασι πρόεδρος της ΠΑΕ Άρης κι αδελφός της τύποις προεδρίνας, Ειρήνης Καρυπίδου), ή ο Αχιλλέας Μπέος, ή ο Μιχάλης Μπούσης…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News