Λίβερπουλ: Αποτυχημένη χρονιά; Μάλλον θα αστειεύεστε…

Έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου που εξάντλησε το συνολικό αριθμό αγώνων που θα μπορούσε να δώσει σε μια σεζόν. Ποτέ ομάδα στο παρελθόν δεν είχε δώσει το 100% των παιχνιδιών που προέβλεπε το καλεντάρι της. Ποτέ!

Διεκδίκησε τα πάντα, γκρέμισε το δικό της ιστορικό ρεκόρ παραγωγής γκολ σε μια σεζόν (με 147 σε όλες τις διοργανώσεις), τερμάτισε ξανά με περισσότερους από 90 βαθμούς στην Premier League, υπέστη μόλις 4(!) ήττες σε 63 αναμετρήσεις και ειλικρινά αναρωτιέσαι: Μπορεί μια τέτοια σεζόν οποιασδήποτε ομάδας να χαρακτηρίζεται από κάποιους αποτυχημένη; Ενδιαφέρουσα ερώτηση…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Διεθνής Τύπος: Η… Ακρόπολη των Ισπανών, το Real League του Κουρτουά και ο Αυτοκράτορας Αντσελότι

Το ποδόσφαιρο έδειξε στη Λίβερπουλ το πιο σκληρό του πρόσωπο

Η αλήθεια είναι ότι το ποδόσφαιρο αποδείχτηκε ιδιαίτερα σκληρό φέτος για τον Γιούργκεν Κλοπ και τους παίκτες του. Τόσο σκληρό όσο και ο τρόπος με τον οποίο απώλεσαν τους δύο μεγάλους τίτλους της χρονιάς που διεκδικούσαν: Την Premier League και το Champions League. Έχασαν και τα δύο για ένα γκολ, για μια λεπτομέρεια.

Θα απαντήσει κάποιος «ναι, αλλά σε τρεις τελικούς που έφτασαν δεν σκόραραν ούτε μία φορά σε 360 λεπτά ροής αγώνα». Έχει βάση το επιχείρημα…

Ξέρετε, όμως, καμιά φορά η ίδια η ιστορία σου δίνει τις απαντήσεις στα θεωρητικά πιο πολύπλοκα ερωτήματα. Γιατί καμιά αγγλική ομάδα δεν είχε πετύχει αυτό που πέτυχε η Λίβερπουλ στη φετινή σεζόν; Γιατί καμία δεν είχε καταφέρει τέλη Μαΐου να διεκδικεί και τις τέσσερις διαθέσιμες κούπες που μπορούσε να σηκώσει; Το είπε και ο ίδιος ο Κλοπ: Γιατί απλά είναι κάτι απίθανα δύσκολο να συμβεί. Σχεδόν αδύνατο…

Σκεφτείτε, απλά ότι η Λίβερπουλ έφτασε στο σημείο να διεκδικεί τα τρία μεγάλα τρόπαια της χρονιάς παίζοντας 6 τελικούς και «τελικούς» μέσα σε 21 μέρες! Δίνοντας, δηλαδή, έναν τελικό κάθε τρία εικοσιτετράωρα, σε καθεστώς αφόρητης πνευματικής και σωματικής πίεσης. Και το έπραξε απέναντι σε ομάδες όπως η «πυρηνική» Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα και η πιο βαριά φανέλα της Ευρώπης, αυτή της Ρεάλ Μαδρίτης. Σόρι, αλλά η αποστολή της, η επίτευξη ενός επικού quadruple (το οποίο δεν ήθελε να… ακούει ο Κλοπ γνωρίζοντας πόσο αδιανόητα δύσκολο ήταν να επιτευχθεί) άγγιζε τα όρια του ακατόρθωτου. Δεν το υποστηρίζω εγώ. Το λέει η ίδια η ιστορία, το ίδιο το παρελθόν.

Ενδεχομένως με την ίδια απόδοση, τις ίδιες επιδόσεις, αλλά διαφορετική δόση τύχης στα καθοριστικά παιχνίδια της χρονιάς, ο δείκτης αξιολόγησης της υπέροχης ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ να ήταν σήμερα απλά… μεθυστικός.

Φανταστείτε απλά η Λίβερπουλ να ήταν πιο άτυχη στους δύο τελικούς με την Τσέλσι στο Γουέμπλεϊ, να έχανε δηλαδή στη διαδικασία των πέναλτι τόσο το Λιγκ Καπ, όσο και το Κύπελλο Αγγλίας, αλλά να ήταν πιο τυχερή στο φινάλε της Premier League και του Champions League. Να κέρδιζε απλά και το παιχνίδι με την Τότεναμ στο «Άνφιλντ» και να μην έπεφτε πάνω στον απίθανο Τιμπό Κουρτουά στο Παρίσι.

Όποιος, λοιπόν, επιχειρεί να βάλει ταμπέλα «πετυχημένη» ή «αποτυχημένη» σε μια σεζόν όπως η φετινή της Λίβερπουλ, ενδεχομένως να βλέπει το δέντρο και να χάνει το δάσος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τιμπό Κουρτουά: Όλες οι μυθικές αποκρούσεις στην κορυφαία εμφάνιση τερματοφύλακα στην ιστορία των τελικών!

Η μεγάλη αλήθεια για τη Λίβερπουλ του Κλοπ και το κρίσιμο καλοκαίρι

Η ουσία είναι ότι η Λίβερπουλ στα χρόνια του Κλοπ διαρκώς εξελίσσεται, μεγαλώνει, παλεύει να τρυπήσει τα όρια της, κερδίζει ολοένα και περισσότερους φίλους και γράφει ιστορία ακόμη και μέσα από την απώλεια τίτλων.

Τι χρειάζεται αγωνιστικά για να μην τους χάνει ούτε… στις λεπτομέρειες απέναντι σε κολοσσούς; Ανανέωση σε ήρωες στην επιθετική της γραμμή (όσο περίεργο κι αν ακουστεί σε κάποιους, έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου να πωληθεί ένας εκ των Μανέ, Σαλάχ το καλοκαίρι) και κυρίως απόκτηση ενός Άλισον και ενός Φαν Ντάικ στη μεσαία της γραμμή.

Κι όπως είπε και ο Κλοπ ελάχιστα λεπτά μετά το τέλος του τελικού «που διεξάγεται ο τελικός του Champions League του χρόνου, στην Κωνσταντινούπολη; Αν ήμουν στη θέση σας θα έκλεινα από τώρα ξενοδοχείο. Γιατί, μην έχετε αμφιβολία. Θα επιστρέψουμε»…

ΥΓ: Και κάτι τελευταίο, αλλά διαχρονικό: Η απόδοση ενός τερματοφύλακα σε οποιοδήποτε παιχνίδι δεν αποτελεί… εξωγενή παράγοντα της εξέλιξής του. Ο Κουρτουά παίκτης της Ρεάλ είναι, δεν εμφανίστηκε ξαφνικά στο Παρίσι από τον πλανήτη Κρόνο! Όπως η Λίβερπουλ επένδυσε δεκάδες εκατομμύρια για να θωρακίσει την εστία της με τον Άλισον (και έχει απολαύσει τους καρπούς της συγκεκριμένης κίνησης) έτσι και η «βασίλισσα» επένδυσε στον δικό της «αυτοκράτορα» των γκολπόστ και εξαργύρωσε με τον πιο ονειρεμένο τρόπο τη δική της επιλογή. Μαγκιά τους, και πάλι μαγκιά τους. Κανείς δεν μπορεί να μειώσει αυτό το ανεπανάληπτο επίτευγμα των Ισπανών. Κανείς…

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News