Ολυμπιακός Μεταγραφές: Τι χρειάζεται ο Μαρτίνς; Έναν Τσόρι ή έναν Ιμπαγάσα!

Με τον κορωνοϊό να επέλεξε να μου κρατήσει παρέα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου, είχα την ευκαιρία να αφοσιωθώ στο αγαπημένο μου καλοκαιρινό σπορ: Τη μελέτη των φιλικών αγώνων.

Όταν αντιμετωπίζεις τα φιλικά των ομάδων στη σωστή τους διάσταση (ως δηλαδή ένα πολύτιμο εργαλείο στη διαδικασία παραγωγής και προετοιμασίας ενόψει μιας νέας σεζόν) έχεις τη δυνατότητα να εξάγεις ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα, κυρίως σε ότι αφορά τις ανάγκες της ομάδας που μελετάς.

Με τον νέο Ολυμπιακό, λοιπόν, να βρίσκεται ακόμη στο πρώτο στάδιο κατασκευής του (και πιθανότατα με το τελικό ρόστερ του να μην έχει και πολύ μεγάλη σχέση με αυτό που έχει ταξιδέψει στην κεντρική Ευρώπη) οποιαδήποτε κρίση μοιάζει ακόμη εξαιρετικά πρόωρη. Ωστόσο, υπάρχει ένα αγωνιστικό κουσούρι που μοιάζει να αποτελεί συνέχεια της τελευταίας εξαιρετικά μέτριας (ποιοτικά) «ερυθρόλευκης» σεζόν που θα πρέπει να εξαφανιστεί πριν από τα πρώτα επίσημα ευρωπαϊκά παιχνίδια με την επικίνδυνη Μακάμπι Χάιφα. Άρα, ο Πέδρο Μαρτίνς καλείται να βρει λύση σε ένα σκάρτο εικοσαήμερο.

Ο Ολυμπιακός αδυνατεί τα «ταΐσει» τα φορ του

Όπως και πέρσι, έτσι και στα δύο φιλικά με Ριντ και Φορτούνα Ντίσελντορφ οι πρωταθλητές εμφάνισαν τεράστιο έλλειμα στη δημιουργία φάσεων (σε ανοιχτό παιχνίδι) και ακόμη μεγαλύτερη αδυναμία στην τροφοδότηση των ικανότατων σέντερ φορ που διαθέτουν στο ρόστερ τους. Γιατί άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, Ελ Αραμπί, Τικίνιο και Χασάν έχουν τον τρόπο τους να φλερτάρουν με τα αντίπαλα δίχτυα. Το ζητούμενο είναι, όμως, να τροφοδοτούνται σωστά και όπως πρέπει.

Όλοι περιμένουν να δουν πως θα ολοκληρωθεί το «ερυθρόλευκο» παζλ στις πτέρυγες (στα άκρα της άμυνας και τις θέσεις των εξτρέμ), νομίζω όμως ότι το πιο νευραλγικό κενό που καλείται να καλύψει ο Ολυμπιακός είναι αυτό του ενορχηστρωτή του στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Ποιος θα είναι ο παίκτης εκείνος που θα κρατάει την μπαγκέτα και που θα διαθέτει την ικανότητα να ξεκλειδώνει αντίπαλες άμυνες, ιδιαίτερα όταν αυτές είναι κλειστές.

Ποιος θα είναι ο μέσος εκείνος που θα διαθέτει εξαιρετική ικανότητα στις εκτελέσεις στατικών φάσεων, θα μπορεί να απειλεί με σουτ εκτός περιοχής και, κυρίως, θα μπορεί να σερβίρει τελικές πάσες στα φορ και τα εξτρέμ της ομάδας; Μπορεί να το πετύχει ο Βαλμπουενά στα 37 του; Όπως δήλωσε και ο Κλάους Άλοφς… μακάρι να ήταν δέκα χρόνια μικρότερος και η συζήτηση που κάνουμε δεν θα είχε σημασία. Μπορεί να σηκώσει το βάρος του δημιουργού ο Ζοάο Καρβάλιο; Μου μοιάζει δύσκολο. Άλλο να προσφέρεις λύσεις ως μέλος ενός ρόστερ και άλλο να κληθείς να γίνεις ο ηγέτης του.

Τα περισσότερα χαφ του Ολυμπιακού που διεκδικούν θέσεις κάπου ανάμεσα στο «8» και το «10» μοιάζουν  βγαλμένα από το ίδιο ποδοσφαιρικό καλούπι. Μαντί, Αγκιμπού, Κούντε…

Το πιο συμβατό καλούπι ποδοσφαιριστή με το DNA του Ολυμπιακού

Λείπει πολύ από τη μεσαία γραμμή των πρωταθλητών η διαφορετικότητα που προσέφεραν πριν από μερικά χρόνια ο Άριελ Ιμπαγάσα ή ο Τσόρι Ντομίνγκες. Λείπει η τεχνική τους, το απρόβλεπτο του παιχνιδιού τους, η προσωπικότητά τους.

Γενικά, η ιστορία του Ολυμπιακού είναι ταυτισμένη με μπαλαδόρους. Μοιάζει το «ερυθρόλευκο» DNA να είναι απόλυτα συμβατό με το συγκεκριμένο καλούπι ποδοσφαιριστών. Και είναι δεδομένο ότι οι πρωταθλητές βρίσκονται στην αναζήτηση τέτοιου παίκτη, καθώς τόσο ο Σκάρπα, όσο και ο Πίτσι ταιριάζουν απόλυτα στο συγκεκριμένο κατασκευαστικό καλούπι.

Απλά ο χρόνος για τη συγκεκριμένη μεταγραφή, μοιάζει να πιέζει ενόψει των προκριματικών του Champions League. Γιατί ειδικά στα μέσα του καλοκαιριού όταν οι ομάδες – απόλυτα φυσιολογικά – ψάχνονται, η ατομική ποιότητα παικτών ικανών να αλλάζουν τη μοίρα αγώνων με μια τους ενέργεια, είναι κάτι περισσότερο από πολύτιμη. Και συνήθως είναι αυτή που κρατά στα χέρια της το κλειδί σημαντικών προκρίσεων!

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News