Ολυμπιακός: Τι πρέπει να βελτιώσει ο Πασχαλάκης για να γίνει… Νικοπολίδης!

Αν βάλεις κάτω τα κοινά στοιχεία της μεταγραφής του Αντώνη Νικοπολίδη το καλοκαίρι του 2004 στον Ολυμπιακό και αυτής του Αλέξανδρου Πασχαλάκη στους πρωταθλητές Ελλάδος, θαρρείς και ο… σκηνοθέτης της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου αποφάσισε να γυρίσει ένα ριμέικ της «θρυλικής» εκείνης μετακόμισης, 18 χρόνια μετά! Μετρήστε ομοιότητες…

• Και οι δύο τερματοφύλακες αποφάσισαν να ντυθούν στα ερυθρόλευκα στην ίδια ηλικία. Τα 33 του χρόνια είχε κλείσει ο Νικοπολίδης τον Ιούλιο του 2004 (γεννημένος το 1971), τα 33 του έκλεισε και ο Πασχαλάκης πριν από δύο μήνες, στις 28 Ιουλίου.
• Και οι δύο αγωνίζονταν στον βασικό ανταγωνιστή του Ολυμπιακού στη μάχη του πρωταθλήματος. Πριν από 18 χρόνια, ο Παναθηναϊκός ήταν η τελευταία ομάδα που είχε αφαιρέσει τα σκήπτρα από τους «ερυθρόλευκους», τώρα είναι ο ΠΑΟΚ…
• Τόσο ο Νικοπολίδης το 2004, όσο και ο Πασχαλάκης το 2022 είδαν τις πρώην ομάδες τους να μην «καίγονται» να τους διατηρήσουν στο δυναμικό τους, θεωρώντας ουσιαστικά ότι δεν είχαν να προσφέρουν κάτι περισσότερο σ’ αυτές. Με λίγα λόγια τόσο ο Παναθηναϊκός τότε, όσο και ο ΠΑΟΚ τώρα τους θεωρούσαν αμφότερους «τελειωμένους»… 
• Και οι δύο πορτιέρο πέρασαν ένα πολύ δύσκολο τελευταίο εξάμηνο στις προηγούμενες ομάδες τους. Ο Νικοπολίδης μάλιστα έχει δηλώσει σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι η επιθυμία του να μεταγραφεί στον Ολυμπιακό προερχόταν και από τη θέλησή του να εκδικηθεί τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού για τη συμπεριφορά τους απέναντί του.
• Και οι δύο τερματοφύλακες πραγματοποιούν τη… μετακόμισή τους στον Πειραιά όντας στην πιο ώριμη φάση της καριέρας τους.

Οι δύο μεγάλες διαφορές των μεταγραφών Νικοπολίδη – Πασχαλάκη

Υπάρχει, βέβαια, και μια ουσιώδης διαφορά: Τότε η απόκτηση του πρωταθλητή Ευρώπης, Αντώνη Νικοπολίδη, είχε γίνει δεκτή με ενθουσιασμό από τη μεγάλη πλειοψηφία των φίλων του Ολυμπιακού, καθώς η αγαπημένη τους ομάδα δεν αποκτούσε απλά έναν βασικό παίκτη του «αιώνιου» αντιπάλου, αλλά τον κορυφαίο τερματοφύλακα του Euro 2004, στη μαγική κι ονειρεμένη πορεία της εθνικής μας ομάδας στα γήπεδα της Πορτογαλίας.

Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, αντίθετα, έχει να αντιμετωπίσει… μεγαλύτερη καχυποψία από την «ερυθρόλευκη» εξέδρα. Θέλετε γιατί πάντα ήταν πολύ πιο εκφραστικός και εκδηλωτικός από τον Νικοπολίδη παίζοντας αντίπαλος του Ολυμπιακού. Θέλετε, γιατί η τοξικότητα της εποχής είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που υπήρχε πριν από δύο δεκαετίες; Η πραγματικότητα δεν αλλάζει…

Το ερώτημα που τίθεται, βέβαια, είναι κατά πόσο οι ομοιότητες των δύο περιπτώσεων μπορούν να συνεχιστούν και στο χορτάρι! Κατά πόσο, δηλαδή, ο Πασχαλάκης μπορεί να βαδίσει στα χνάρια του Αντώνη Νικοπολίδη και μετά από μια πενταετία να λατρεύεται από τους φίλους του Ολυμπιακού για όσα θα έχει προσφέρει στους «ερυθρόλευκους».

Αρχικά, θα πρέπει να… περιμένει τη σειρά του για να αγωνιστεί! Γιατί σε αντίθεση με τον Νικοπολίδη που πήρε με το καλημέρα φανέλα βασικού, ο Πασχαλάκης θα πρέπει να ξεκινήσει την καριέρα του στον Πειραιά από τον πάγκο. Αν ο Τζολάκης αποδειχτεί νέος Ελευθερόπουλος, γίνεται αντιληπτό ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τον διεθνή τερματοφύλακα να εξελιχτεί σε… νέο Νικοπολίδη.

Το μυαλό και η ποδοσφαιρική σκέψη μπορεί να… εκτοξεύσει τον Πασχαλάκη

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι θα έρθει η στιγμή να καθίσει στα «ερυθρόλευκα» δοκάρια ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης. Τι πρέπει να διατηρήσει και τι πρέπει να αλλάξει στο παιχνίδι του για να γράψει ιστορία στον Πειραιά;

Πρώτον, πρέπει να διατηρήσει και – γιατί όχι – να βελτιώσει τις δεδομένες αρετές του. Την πλαστικότητα στις κινήσεις, την ταχύτητα στις αντιδράσεις και την αποτελεσματικότητα του Πασχαλάκη σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, δεν τις έχει άλλος Έλληνας τερματοφύλακας, πλην ίσως του Οδυσσέα Βλαχοδήμου που διαπρέπει στο εξωτερικό.

Για τα χαρίσματα του Πασχαλάκη στάζουν μέλι άνθρωποι όπως ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος (το έχει πράξει σε συνέντευξη του πριν από μερικούς μήνες σε αθλητική ιστοσελίδα), ή ο επί σειρά ετών συνεργάτης του Βλάνταν Ίβιτς, Χρήστος Κελπέκης ο οποίος τον έχει χαρακτηρίσει «τον κορυφαίο Έλληνα τερματοφύλακα». 

Το ζητούμενο για τον Πασχαλάκη είναι κατά πόσο θα μπορέσει να βελτιώσει τις αδυναμίες του, που όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται σχετίζονται με την υπερβολή που συνοδεύει τις κινήσεις του σε θεωρητικά εύκολες φάσεις.

Ο Πασχαλάκης μοιάζει να δυσκολεύει περισσότερο τον εαυτό του στις πιο βατές, για τον ίδιο, στιγμές μιας αναμέτρησης, κυρίως σε σέντρες που έρχονται προς την εστία του και έχει όλο το χρόνο να μπλοκάρει σταθερά την μπάλα.

Βάσει προσόντων ο Πασχαλάκης ενδεχομένως να είναι την τελευταία δεκαετία ο τερματοφύλακας που διαθέτει το καλύτερο «πακέτο» τη μέρα που έφτασε στον Πειραιά!

Σε αρκετές περιπτώσεις ο Έλληνας κίπερ επιλέγει είτε να τις απομακρύνει με γροθιές, είτε ακόμη και με εκτίναξη προς τα εμπρός. Επίσης, υπάρχουν στιγμές που επιχειρεί να κάνει πιο θεαματικές τις επεμβάσεις του (σε σουτ που επίσης μπορεί να μπλοκάρει την μπάλα) με αποτέλεσμα είτε να παραχωρεί αχρείαστες στατικές φάσεις στον αντίπαλο, είτε να παίρνει μεγαλύτερα ρίσκα στο παιχνίδι του.

Ο Πασχαλάκης διαθέτει όλο το «πακέτο» να πετύχει στον Ολυμπιακό

Όλα αυτά μοιάζουν περισσότερο ζητήματα πιο σωστής «πνευματικής» καθοδήγησης. Κι εκεί δεν αποκλείεται το κρυφό χαρτί του Ολυμπιακού να ακούει στο όνομα Παναγιώτης Αγριογιάννης.

Ο προπονητής τερματοφυλάκων των πρωταθλητών φημίζεται για την ικανότητά του να προετοιμάζει και πνευματικά τους παίκτες του πριν τα παιχνίδια, και ο ρόλος του στην εξέλιξη των πορτιέρο με τους οποίους συνεργάζεται κάνει άπαντες στου Ρέντη να αισιοδοξούν για… εκτόξευση του Πασχαλάκη στα χέρια του.

Επαναλαμβάνουμε: Βάσει προσόντων ο Πασχαλάκης ενδεχομένως να είναι και ο καλύτερος τερματοφύλακας που ήρθε στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια (προσέξτε, αναφερόμαστε τη μέρα που ήρθε στον Πειραιά, όχι πως εξελίχθηκε μέχρι να αποχωρήσει από το λιμάνι). Διαθέτει όλο το πακέτο να γράψει ιστορία.

Το αν θα το καταφέρει να γίνει… νέος Νικοπολίδης, εξαρτάται από το κατά πόσο θα του δώσει την ευκαιρία ο… Τζολάκης να το πράξει, και κατά δεύτερο κατά πόσο θα μπορέσει να φέρει ξανά στο χορτάρι του Καραϊσκάκη την αγωνιστική ωριμότητα που διέκρινε πάντα τον «χρυσό» τερματοφύλακα της εθνικής μας στο Euro του 2004.

ΥΓ: Για ένα πράγμα δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανείς για τον Πασχαλάκη. Είναι… μάγκας μέσα στο γήπεδο. Δε μασάει και δεν κωλώνει πουθενά. Ούτε θα αγχωθεί από τα λάθη του, ούτε θα λυγίσει ψυχολογικά. Άλλωστε η ίδια του η καριέρα τον δοκίμασε πολύ στα πρώτα χρόνια της διαδρομής του στα γήπεδα, ορθώνοντας διαδοχικά τη μία απόρριψη μετά την άλλη. Χρειάστηκε να… ματώσει για να φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα! Κι αυτό λέει πολλά για την ψυχική του δύναμη… 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News