Ολυμπιακός: Μπορεί ο Τζολάκης να γίνει ο… Ελευθερόπουλος του Μίτσελ;

Sportday.gr

Το φθινόπωρο του 1996 ο Μπάγεβιτς τράβηξε… λαγό από το καπέλο του με τον «Ελέ» στο δρόμο του Ολυμπιακού για την κατάκτηση του τίτλου. Πόσο εύκολο είναι να πράξει το ίδιο ο Μίτσελ με τον Τζολάκη;

Σεπτέμβριος 1996. Ο Ολυμπιακός ξεκινά με όνειρα και φιλοδοξίες την προσπάθειά του να αφήσει πίσω εννέα «πέτρινα χρόνια» που τον κράτησαν μακριά από τον τίτλο του πρωταθλητή.

Το ξεκίνημα του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο, ωστόσο, μόνο ιδανικό δεν μοιάζει. Οι «ερυθρόλευκοι» γνωρίζουν αποκλεισμό-σοκ από τη Φερεντσβάρος στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, ενώ στην τέταρτη αγωνιστική του πρωταθλήματος παραχωρούν απρόσμενη ισοπαλία στην Καλαμάτα στο Καραϊσκάκη με 2-2.

Κοινός παρονομαστής των αναμετρήσεων με τους Ούγγρους που λίγο έλειψαν τα… τινάξουν στον αέρα με το «καλημέρα» μια ιστορική (όπως εξελίχθηκε σεζόν). Μια άμυνα-ανέκδοτο και ένας τερματοφύλακας που δεχόταν γκολ με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.

Όταν ο πολύπειρος Φώτης Στρακόσια θύμιζε… τον πολύπειρο Τόμας Βατσλίκ

Ο Μπάγεβιτς, βλέπετε, είχε ξεκινήσει τη χρονιά εμπιστευόμενος τον πολύπειρο Φώτη Στρακόσια τα δοκάρια του, καθώς στο πινακάκι του ο διεθνής Αλβανός προοριζόταν για βασικός, ωστόσο οι εμφανίσεις του ιδιαίτερα αξιόπιστου στην καριέρα του πορτιέρο, ήταν κάτι περισσότερο από απογοητευτικές!

Γκολ με μακρινά σουτ, γκολ από στατικές φάσεις, γκολ στα οποία παρακολουθούσε την πορεία της μπάλας… ακίνητος, γκολ στα περισσότερα εκ των οποίων έφερε πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Σας θυμίζει τίποτα το όλο σκηνικό;

Ακριβώς. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε βρεθεί πριν από 26 ολόκληρα χρόνια στην ίδια θέση που βρίσκεται τώρα ο Μίτσελ. Τέτοια περίοδος ήταν, τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, όταν ο Ολυμπιακός ανηφόριζε στο Καυτανζόγλειο της Θεσσαλονίκης για να αντιμετωπίσει τον Ηρακλή και ο Ντούσκο έπρεπε να λάβει μια απόφαση που θα αποδεικνυόταν κομβική για την εξέλιξη της σεζόν.

Να διατηρούσε στην εστία τον πολύπειρο Στρακόσια με την ελπίδα ότι θα αναγεννηθεί αγωνιστικά, ή να έδινε ευκαιρία (απόντος του τραυματία Αλέκου Ράντου) στον άπειρο 20χρονο Δημήτρη Ελευθερόπουλο να πάρει φανέλα βασικού;

Η ιστορία είναι γνωστή. Ο «Ελέ» υπερασπίστηκε για πρώτη φορά τα δοκάρια του Ολυμπιακού στις 29 Σεπτεμβρίου 1996 στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ηρακλή, οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν 1-0 με τον «μικρό» πρωταγωνιστή και από την έβδομη αγωνιστική (στο εντός έδρας 0-0 με την Παναχαϊκή) ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος καθιερώθηκε βασικός στην ενδεκάδα και δεν βγήκε ποτέ ξανά μέχρι την ιστορική φιέστα με την Καβάλα στις 25 Μαΐου του 1997.

Ομοιότητες και διαφορές που συνδέουν ή… χωρίζουν τον Ελευθερόπουλο του 1996 με τον Τζολάκη του 2022

Ποιες είναι, όμως, οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές που συνδέουν την απόφαση που πήρε το 1996 ο Μπάγεβιτς με αυτή που καλείται να πάρει ο Μίτσελ το 2022;

ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ: Και οι δύο αποφάσεις έπρεπε και πρέπει να παρθούν υπό καθεστώς αφόρητης πίεσης για σερί πετυχημένων αποτελεσμάτων και νικών. Μοναδική διαφορά είναι ότι ο Μπάγεβιτς είχε να διαχειριστεί εννιά «πέτρινα χρόνια», ενώ ο Μίτσελ εννιά… «πέτρινους (αγωνιστικά) μήνες».

ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ: Η όλη συζήτηση ξεκινά από την κάκιστη αγωνιστική κατάσταση του βασικού και έμπειρου τερματοφύλακα της ομάδας. Το 1996 ήταν ο Στρακόσια, το 2022 είναι ο Βατσλίκ. Και οι δύο με πατημένα τα τριάντα και εν ενεργεία βασικοί κίπερς στις εθνικές ομάδες των χωρών τους (Αλβανία και Τσεχία).

ΔΙΑΦΟΡΑ: Ο Μπάγεβιτς το 1996 δεν είχε τη δυνατότητα να αγοράσει ελεύθερο τερματοφύλακα για να λύσει το πρόβλημα. Στα χαρτιά ο Μίτσελ τη διαθέτει μέχρι την Παρασκευή, αν και γνωρίζει ότι όποιον ελεύθερο πορτιέρο κι αν αποκτήσει τη δεδομένη στιγμή θα βρίσκεται ολοκληρωτικά εκτός αγωνιστικού ρυθμού.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ: Τόσο ο Μπάγεβιτς, όσο και ο Μίτσελ είχαν και έχουν στο ρόστερ τους και δεύτερο έμπειρο τερματοφύλακα, ο οποίος όμως δεν φαίνεται να υπολογίζεται. Το 1996 ήταν ο Αλέκος Ράντος (ο οποίος είχε πάρει την ευκαιρία του από τον Μπάγεβιτς στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Αθηναϊκό, αλλά είχε τραυματιστεί μόλις στο 23’), τώρα υπάρχει ο Κρίστινσον, ο οποίος όμως μοιάζει να μην υπάρχει στις σκέψεις του Ισπανού τεχνικού.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ: Ο Ελευθερόπουλος του 1996 και ο Τζολάκης του 2022 βρίσκονται στην ίδια ηλικία! Ο «Ελέ» είχε κλείσει μόλις τα 20 του χρόνια στις 7 Αυγούστου, ο Τζολάκης τα κλείνει στις 8 Νοεμβρίου. Μόλις τρεις μήνες διαφορά δηλαδή…

ΔΙΑΦΟΡΑ: Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης μοιάζει πιο καλά προετοιμασμένος για να διαχειριστεί τη θέση του βασικού τερματοφύλακα του Ολυμπιακού, σε σχέση με τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο του 1996. Έχει ήδη αρκετές παραστάσεις με την πρώτη ομάδα, έχει υπερασπιστεί την «ερυθρόλευκη» εστία ακόμη και σε ντέρμπι και ευρωπαϊκά παιχνίδια, ενώ αντίθετα οι εμπειρίες του «Ελέ» πριν από 26 χρόνια περιορίζονταν μόνο στη γεμάτη σεζόν που είχε πραγματοποιήσει με την Προοδευτική στη Β’ Εθνική.

ΔΙΑΦΟΡΑ: Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η σκέψη χρησιμοποίησης ενός 20χρονου τερματοφύλακα σε ρόλο βασικού σε ομάδα με το ειδικό βάρος του Ολυμπιακού έμοιαζε τουλάχιστον… επαναστατική! Εκείνα τα χρόνια ακόμη και ένας 23χρονος ή 24χρονος γκολκίπερ θεωρείτο άπειρος και ανέτοιμος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.

Πλέον η συγκεκριμένη κοσμοθεωρία έχει αλλάξει ολοκληρωτικά. Ολοένα και περισσότερες ομάδες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο εμπιστεύονται τερματοφύλακες ηλικίας 19,20 και 21 ετών. Και δεν αναφερόμαστε σε «φαινόμενα» όπως ο Κασίγιας, ή ο Ντοναρούμα, αλλά σε έναν γενικότερο κανόνα.

Δείτε τι γίνεται στις μεγάλες λίγκες της Γηραιάς Ηπείρου. Ο βασικός τερματοφύλακας της Άρσεναλ, Άαρον Ράμσντεϊλ, έπαιξε βασικός με τη Μπόρνμουθ στην Πρέμιερ Λιγκ στα 21 του χρόνια. Ίδια περίπτωση και ο Γκρέγκορ Κόμπελ της Ντόρτμουντ). Ο Ιλάν Μελιέ παίζει από τα 20 του βασικός στη Λιντς. Ο Γκάβιν Μπαζούνου, βασικός τερματοφύλακας της Σαουθάμπτον είναι επίσης 20. Ο βασικός πορτιέρο της Βαλένθια, φέτος, ο Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι μόλις έκλεισε τα 21 του!

Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι μία από τις εξαιρετικά κομβικές αποφάσεις που καλείται να λάβει ο Μίτσελ είναι το όνομά του βασικού τερματοφύλακα με τον οποίο θα ξεκινήσει τον «πόλεμο των 42 ημερών» και ποιον υπολογίζει ως πρώτη του επιλογή στο δικό του πινακάκι: Τον Βατσλίκ; Τον Τζολάκη; Ή κάποιον… νεοσύλλεκτο;

ΥΓ: Υπάρχει, βέβαια, και ένα διαχρονικό ερώτημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Πόσο έτοιμοι είμαστε να στηρίξουμε και να δεχτούμε τα λάθη ενός… Έλληνα Ντοναρούμα; 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News