Ολυμπιακός: Μήπως όλο αυτό το διάστημα κάνουμε λάθος συζήτηση για τον πρωταθλητή;

Στο ημίχρονο ήταν όλοι… ημίθεοι. Καθόσουν να σχολιάσεις τα δρώμενα της αναμέτρησης του Ολυμπιακού στα Γιάννινα στην ανάπαυλα και το κινητό σου… έσταζε μέλι από τους ύμνους για τον Μίτσελ και τους ποδοσφαιριστές του.

Ιδιαίτερα ο Ισπανός τεχνικός γνώριζε καθολική αποθέωση για την αναγέννηση του Φορτούνη και τη «μαγκιά του να χρησιμοποιήσει μαζί Φορτούνη – Μπιέλ – Χάμες». «Έτσι θέλουμε ρε τον Ολυμπιακό, να παίζει φουλ επίθεση, φτάνει πια με τους τρεχαλατζήδες που δεν μυρίζουν το τόπι», έγραφε ο ένας. «Α ρε Πέδρο, είναι δυνατόν να έχεις θάψει τέτοιον παικταρά, όπως ο Κώστας;», αναρωτιόταν ο άλλος…

Ό, τι και να γραφόταν φάνταζε εκείνη τη στιγμή λογικό, έστω και με μια μικρή ή μεγάλη δόση υπερβολής. Γιατί ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου στην Ήπειρο, όχι μόνο παρήγαγε όμορφους συνδυασμούς επιθετικά, όχι μόνο κυριαρχούσε στο χορτάρι, αλλά δεν είχε επιτρέψει στον ΠΑΣ να δημιουργήσει ούτε μισή επικίνδυνη κατάσταση για την εστία του Πασχαλάκη.

Αυτό ήταν το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα των «ερυθρόλευκων» στα πρώτα 45 λεπτά του αγώνα στους «Ζωσιμάδες». Η προσήλωση όλων στα ανασταλτικά τους καθήκοντα. Προσωπικά δεν θυμάμαι να έχω δει τον Φορτούνη να συμμετέχει τόσο ενεργά και τόσο παθιασμένα στο πρέσινγκ στα αντίπαλα στόπερ.

Από την αποθέωση στην απαξίωση… ένα ημίχρονο δρόμος!

Μία ώρα αργότερα, το μόνο που δεν διάβαζε κανείς στα social media ήταν το γνωστό σύνθημα… «βγάλτε τις φανέλες και φύγετε από εδώ». Ο Μίτσελ είχε γίνει ξανά άχρηστος, ο Ρέτσος… συνταξιούχος και το ανάθεμα έπεφτε σύννεφο. Κι αυτό λογικό υπό μια έννοια, καθώς η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο ήταν με μία λέξη αποκαρδιωτική.

Μετά το τέλος του αγώνα η συντριπτική πλειοψηφία των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων, βρισκόταν με ένα κομπιουτεράκι στο χέρι και προσπαθούσε να εκτιμήσει το μέγεθος της βαθμολογικής ζημιάς που άφησε πίσω της η ισοπαλία στα Γιάννινα.

Δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου από τη συγκεκριμένη μεθοδολογία σκέψης. Αναρωτιέμαι, όμως, κατά πόσο η ανατροπή στην κορυφή του πρωταθλήματος πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό ζητούμενο στις συζητήσεις που αφορούν το φετινό Ολυμπιακό. Αναρωτιέμαι, δηλαδή, αν η συγκεκριμένη κουβέντα έχει ρεαλιστική βάση, ή απλά γίνεται περισσότερο σε επίπεδο επιθυμίας και λιγότερο σε επίπεδο πραγματικών πιθανοτήτων.

Μήπως, δηλαδή, όλοι μας βιαζόμαστε να… προσπεράσουμε κεφάλαια για να φτάσουμε στον επίλογο του βιβλίου, αγνοώντας το κυρίως θέμα του. Και στην περίπτωση του Ολυμπιακού το πρώτο ζητούμενό του είναι η σταδιακή επιστροφή του σε μια στοιχειώδη ποδοσφαιρική κανονικότητα.

Αναζητώντας το χαμένο DNA του Ολυμπιακού

Γιατί συγχωρέστε με, το να προηγείσαι 2-0 σε αγώνα πρωταθλήματος και να εξαφανίζεσαι από το γήπεδο, δίνοντας τη δυνατότητα στον αντίπαλό σου να ισοφαρίσει, δεν συνιστά κανονικότητα για τον Ολυμπιακό που γνωρίζουμε. Το φυσιολογικό σενάριο για έναν κανονικό Ολυμπιακό όταν προηγείται τόσο άνετα 2-0 στο ημίχρονο, θα ήταν να αναρωτιούνται όλοι πόσα θα… γράψει το κοντέρ στην επανάληψη.

Μήπως, λοιπόν, η συζήτηση είναι κάπως ουτοπιστική, τουλάχιστον προς το παρόν; Μήπως στου Ρέντη πρέπει να βγάλουν προσωρινά από το μυαλό τους τις λέξεις «ανατροπή», «come back», «restart» και να κοιτάξουν πρώτα και πάνω απ’ όλα να επαναφέρουν το χαμένο DNA του Ολυμπιακού σε όλα τα επίπεδα αγωνιστικής λειτουργίας της ομάδας.

Όχι μόνο στο πως θα επιτίθεται, αλλά και σε επίπεδο νοοτροπίας, σε επίπεδο φυσικής κατάστασης, αλλά κυρίως σε επίπεδο αμυντικής λειτουργίας.

Το δεύτερο ημίχρονο στα Γιάννινα ήταν… καρμπόν του πρώτου ημιχρόνου του αγώνα κυπέλλου με τον Ατρόμητο

Καλή και άγια η λογική «πάμε επιτέλους να δούμε μπαλίτσα, να χαθεί το τόπι με τους μπαλαδόρους που έχουμε», αλλά το παν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι η «ισορροπία». Το είχαμε επισημάνει στην αναμέτρηση κυπέλλου με τον Ατρόμητο, που είχε επισκιαστεί από τις γκολάρες του Μαρσέλο στην επανάληψη.

Η αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν απλά… για τα πανηγύρια. Το ότι ο Ατρόμητος δεν είχε σημειώσει δύο και τρία γκολ στα πρώτα 45 λεπτά, οφειλόταν κυρίως στη… μεγαλοψυχία των παικτών του Κόουλμαν. Τότε οι περισσότεροι έριχναν το βάρος της συγκεκριμένης εικόνας στις κακές επιστροφές του Μαρσέλο.

Καλή και άγια η λογική «πάμε επιτέλους να δούμε μπαλίτσα, να χαθεί το τόπι με τους μπαλαδόρους που έχουμε», αλλά το παν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι η «ισορροπία».

Στα Γιάννινα, όμως, Μαρσέλο στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού στο διάστημα της… τρικυμίας από την οποία προήλθε το 2-2 του ΠΑΣ, δεν υπήρχε. Και το σκηνικό ήταν ίδιο και απαράλλαχτο, απλά σε αντίστροφα ημίχρονα!

Γι’ αυτό και θέτω ξανά το ερώτημα: Μήπως η συζήτηση περί ανατροπής στο πρωτάθλημα πρέπει να μπει προς το παρόν στον πάγο, μέχρι ο Μίτσελ και οι ποδοσφαιριστές του μας πείσουν σε σειρά διαδοχικών αγώνων ότι ο Ολυμπιακός έχει γίνει ξανά μια ομάδα με στοιχειώδεις αρχές στο παιχνίδι του.

Αρχές που δεν θα εμφανίζονται ή θα εξαφανίζονται ακόμη και κατά τη διάρκεια των ίδιων αγώνων, αλλά θα έχουν γίνει βίωμα στους παίκτες και θα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των όποιων φιλοδοξιών μπορούν να έχουν οι «ερυθρόλευκοι» για τη συνέχεια της σεζόν.

Γιατί… προσπερνάμε τόσο εύκολα το κυνήγι της ΑΕΚ και εστιάζουμε μόνο σε αυτό του Παναθηναϊκού;

Αλλά και κυνικά βαθμολογικά να δει κανείς το πράγμα, μήπως αρχικά ο Ολυμπιακός πρέπει να σταματήσει να ασχολείται τόσο πολύ με το -12 από τον Παναθηναϊκό και να αρχίσει σε πρώτο βαθμό να εστιάζει περισσότερο το βλέμμα του στο -6 από την ΑΕΚ;

Γιατί όπως οι περισσότεροι βιαζόμαστε να προσπεράσουμε τα κεφάλαια της απαιτούμενης βελτίωσης που πρέπει να εμφανίσουν οι πρωταθλητές για να μπουν με βάσιμες πιθανότητες στη διεκδίκηση του τίτλου, έτσι δείχνουμε να… προσπερνάμε την παρουσία της ιδιαίτερα αξιόπιστης ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα στη δεύτερη θέση.

Και η δεύτερη θέση δεν είναι φέτος διακοσμητική, αλλά στέλνει την κάτοχό της για τελευταία φορά (πιθανότατα για αρκετά χρόνια) στα προκριματικά του Champions League.

Επαναλαμβάνω λοιπόν. Μήπως η όποια βαθμολογική προσέγγιση της προσπάθειας αγωνιστικής ανάτασης του Ολυμπιακού μοιάζει εξαιρετικά άτοπη τη δεδομένη χρονική στιγμή, από τη στιγμή που η ίδια η ομάδα έδειξε και στα Γιάννινα ότι αδυνατεί – προς το παρόν – να αποβάλλει τα κουσούρια που τη βούλιαξαν στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News