Ολυμπιακός: Το ποδόσφαιρο κάτι χρωστά στον Μίτσελ!

EUROKINISSI

Με τα καλά του και τα… στραβά του ο Μίτσελ έχει πετύχει ένα μικρό θαύμα στους μήνες που βρίσκεται στον Ολυμπιακό, αλλά το ποδόσφαιρο επιμένει να του στερεί με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο τα αποτελέσματα που άξιζε να έχει.

Ο χρόνος αποτελεί πολλές φορές τον πιο πράο και συνετό σύμβουλό μας, ιδιαίτερα σε στιγμές που καλούμαστε να αξιολογήσουμε πρόσωπα και γεγονότα.

Βλέποντας το λυτρωτικό ξέσπασμα του Μίτσελ τη στιγμή του γκολ που σημείωσε ο Μάριος Βρουσάι στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και τον μορφασμό απογοήτευσής και οργής του αντικρίζοντας τον Πινέιρο να το ακυρώνει στο VAR, επιχείρησα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του και να επιχειρήσω να προσεγγίσω τι ακριβώς έχει ζήσει ο Ισπανός όλους αυτούς τους μήνες μετά τη μέρα που επέστρεψε στον Πειραιά.

Ας γυρίσουμε, λοιπόν, για λίγο το χρόνο πίσω και ας θυμηθούμε που βρισκόταν ο Ολυμπιακός στις 21 Σεπτεμβρίου, όταν το τιμόνι του πέρασε για δεύτερη φορά στα χέρια του πρώην θρύλου της Ρεάλ Μαδρίτης. 

Έκτος στη βαθμολογία, με δύο νίκες σε πέντε παιχνίδια και… γονατισμένος στην Ευρώπη

Έχοντας να διαχειριστούν ένα εξαιρετικά ευνοϊκό πρόγραμμα στο ξεκίνημα (χωρίς ούτε ένα ντέρμπι) στο ελληνικό πρωτάθλημα οι «ερυθρόλευκοι» βολόδερναν στην 6η θέση της βαθμολογίας με μόλις δύο νίκες σε πέντε παιχνίδια, ισόβαθμοι με τον Βόλο στους 8 βαθμούς, και έχοντας αποκτήσει ήδη χάντικαπ 7 πόντων από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό μέσα σε μόλις πέντε αγωνιστικές.

Στην Ευρώπη οι πρωταθλητές μετρούσαν ήδη δύο ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια από Ναντ και Φράιμπουργκ και η διάκριση στο Europa League είχε μετατραπεί αίφνης σε εφιάλτη.

Με τον Μίτσελ στο τιμόνι ο Ολυμπιακός συμπληρώνει σχεδόν ενάμιση γύρο χωρίς ήττα στο πρωτάθλημα (μετράει συνολικά σε 19 παιχνίδια, 13 νίκες και 6 ισοπαλίες, παρά το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν η μοναδική ελληνική ομάδα που κουβαλούσε στις πλάτες της και το εξοντωτικό φετινό καλεντάρι των ευρωπαϊκών υποχρεώσεών), το ποδόσφαιρο που παίζουν οι πρωταθλητές δεδομένα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το… τουρλουμπούκι των πρώτων μηνών και όλα τα παραπάνω μόνο αυτονόητα δεν πρέπει να φαντάζουν βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της φετινής προβληματικής σεζόν. 

Τα δύο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό… η ευλογία και η κατάρα του Μίτσελ

Τα δύο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, μάλιστα, αποτελούν το μεγαλύτερο παράσημο του Ίβηρα τεχνικού, αλλά πιστοποιούν και το μεγάλο μαρτύριο στο οποίο τον υποβάλλουν οι θεοί του ποδοσφαίρου. Γιατί η αλήθεια είναι ότι λέξεις όπως «τύχη», «ρέντα» ή «εύνοια» μοιάζουν… άγνωστες στα αποδυτήρια του Ρέντη το τελευταίο τρίμηνο. 

Σκεφτείτε, πραγματικά τι έχει ζήσει ο Μίτσελ όλο αυτό το διάστημα:

  1. Στην Ευρώπη καταφέρνει το σχεδόν… ακατόρθωτο να κρατήσει όρθιο τον Ολυμπιακό στη μάχη της ευρωπαϊκής πρόκρισης με δύο εκτός έδρας ισοπαλίες απέναντι σε Καραμπάγκ και Φράιμπουργκ (ομάδες που έκαναν… παρέλαση στο Καραϊσκάκη) και πριν προλάβει να παίξει τα ρέστα του στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι με τη Ναντ, οι Γάλλοι τον αφήνουν εκτός συνέχειας Europa ή Conference League με γκολ στο… 4o λεπτό των καθυστερήσεων στο δικό τους παιχνίδι με την Καραμπάγκ! 
  2. Στην Ελλάδα βλέπει τον Ολυμπιακό να… ποδοπατά τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό στο «Απόστολος Νικολαΐδης» και μια απόφαση-εφεύρεση του διαιτητή Κέλετ να του στερεί τη δυνατότητα να πανηγυρίσει μια σπουδαία νίκη που θα άλλαζε όλες τις ισορροπίες της χρονιάς.
  3. Σαν να μην έφτανε αυτό, το σκηνικό απόλυτης κυριαρχίας του Ολυμπιακού επί του «αιώνιου» αντιπάλου του επαναλαμβάνεται και στο Καραϊσκάκη, αλλά και πάλι ο Μίτσελ και οι παίκτες του δεν την εξαργυρώνουν με τρίποντο, εξαιτίας της πρωτόγνωρης αστοχίας τους και του ακυρωθέντος γκολ του Βρουσάι, ξανά στο φινάλε της αναμέτρησης.

Θαρρείς και το ποδόσφαιρο έχει αποφασίσει να υποβάλλει τον Μίτσελ σε ένα ιδιότυπο βασανιστήριο και να μην επιβραβεύει τη μεγάλη του προσπάθεια στις εγκαταστάσεις του Ρέντη με τα αποτελέσματα που άξιζε να έχει, βάσει της εμφανούς βελτίωσης του Ολυμπιακού επί των ημερών του.

Για να μην παρεξηγηθώ, εννοείται ότι ο Ισπανός έχει να αντιμετωπίσει πολλές φορές και τα δικά του λάθη. Συνολικά, όμως, κανείς δεν μπορεί να του στερήσει την αναγνώριση της μετάλλαξης των «ερυθρόλευκων» σε μια κανονική ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Ποιος περίμενε, αλήθεια, μέσα Σεπτεμβρίου ότι ο φετινός Ολυμπιακός θα μπορούσε σε δύο ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να παίζει τον αντίπαλο του σαν τη γάτα με το ποντίκι; Κανείς!

Ποιος περίμενε, αλήθεια, μέσα Σεπτεμβρίου ότι ο φετινός Ολυμπιακός θα μπορούσε σε δύο ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να παίζει τον αντίπαλο του σαν τη γάτα με το ποντίκι; Κανείς!

Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο βασανιστήριο θα συνεχιστεί για πολύ ακόμη. Επειδή, όμως, το ποδόσφαιρο έχει έναν περίεργο τρόπο στο φινάλε να αποδίδει δικαιοσύνη, νομίζω ότι κάτι του χρωστά του Ισπανού. Και όσα του στέρησε και με τον τρόπο που του τα στέρησε, ενδεχομένως να του τα δώσει πίσω… και με τόκο! Αν αποδειχτεί σκληρό και αδυσώπητο μαζί του, δεν έχει τύχη ο Μίτσελ όσο κι αν προσπαθεί. Με τους «θεούς του ποδοσφαίρου» δεν τα έβαλε ποτέ κανείς!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News