Ολυμπιακός: Οι ομαδάρες δεν χτίζονται… ακούγοντας τα social media!

Ήταν Φεβρουάριος του 2018, όταν ο Γιώργος Αγγελόπουλος καθόταν απέναντι στον Χρήστο Καούρη στο παρκέ του WiZink Center, λίγα λεπτά μετά το θρίαμβο του Ολυμπιακού επί της Ρεάλ Μαδρίτης.

Δεν ήταν εύκολη περίοδος για τους «ερυθρόλευκους». Εκείνο το διπλό αποτελούσε την εξαίρεση σε μια εποχή που τα «μαύρα σύννεφα» πάνω από το «Ειρήνης και Φιλίας» ολοένα και πλήθαιναν. Κι όσο η μαυρίλα αυξανόταν, τόσο η κριτική στα social media σε βάρος των αδελφών Αγγελόπουλων άγγιζαν τα όρια της ισοπέδωσης! Οι Πειραιώτες, βλέπετε, προέρχονταν από χαμένο πρωτάθλημα απέναντι στον Παναθηναϊκό (σ.σ. θα έχαναν και δεύτερο συνεχόμενο εκείνη τη χρονιά) και όπως συνηθίζεται διαχρονικά στο μεγάλο λιμάνι η απώλεια οποιουδήποτε τίτλου συνοδεύεται από τη… συντέλεια του κόσμου!

Θυμάστε τι είχε πει σε εκείνη τη συνέντευξη ο εκ των ιδιοκτητών της ΚΑΕ; «Ο Ολυμπιακός δεν διοικείται από το Facebook. Δεν αποφασίζουμε βάσει των σχολίων που γίνονται στα social media. Είμαστε η καλύτερη ομάδα την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι και φέτος θα πάμε καλά. Για να έχουμε φτάσει εκεί, με τα οικονομικά μέσα που υπάρχουν στην Ελλάδα, κάτι δείχνει. Η Φενέρμπαχτσε και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχουνε αμύθητα μπάτζετ. Παλεύουμε με μεγαθήρια. Το να έχουν όλοι άποψη για τους παίκτες και να συζητάμε για το τι χρειάζεται και τι όχι, τι να πω. Ας απολαύσουμε αυτή την ομάδα. Δεν ξέρω αν θα υπάρξει στο κοντινό μέλλον αντίστοιχη ομάδα».

Τα σύννεφα της αμφισβήτησης διαλύονται με σωστές αποφάσεις…

Πέντε χρόνια μετά και σε μια εποχή που το project του μπασκετικού Ολυμπιακού προκαλεί θαυμασμό σε ολόκληρη την Ευρώπη, εκείνα τα λόγια του Γιώργου Αγγελόπουλου μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ σε μια περίοδο που τα «σύννεφα της αμφισβήτησης» έχουν μετακομίσει από το ΣΕΦ στο γειτονικό Καραϊσκάκη.

Η… υστερία των social media πρέπει να αποτελέσει το τελευταίο κριτήριο λήψης σοβαρών αποφάσεων που θα ορίσουν το μονοπάτι ανάκαμψης που θα ακολουθήσουν οι «ερυθρόλευκοι» μετά από μια πολύμηνη περίοδο λανθασμένων επιλογών, που υποθέτω ότι δεν αμφισβητεί ούτε ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

Ξέρετε, ο λάθος σχεδιασμός μιας σεζόν, οι λανθασμένες επιλογές προσώπων ή ακόμη και στρατηγικών δεν συνιστά… ποινικό αδίκημα. Είναι μέσα στο πρόγραμμα και στον αθλητισμό και στις επιχειρήσεις και στη διοίκηση μεγάλων οργανισμών.

Κανένας σύλλογος στην ιστορία της βιομηχανίας των σπορ δεν κατάφερε να διεκδικήσει το… αλάθητο του Πάπα. Ακόμη και τα μεγαλύτερα κλαμπ του πλανήτη (που πληρώνουν στρατιές συμβούλων και ειδικών για να σχεδιάζουν τη στρατηγική τους) έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους.

Το παν είναι να υπάρχει εμπιστοσύνη και στα δύσκολα, όχι μόνο στα εύκολα. Στα social media ο όρος «εμπιστοσύνη» αγνοείται, λόγω της φύσης της συγκεκριμένης διαδικτυακής κοινωνίας.

Τα social media είναι ένας κόσμος στον οποίο καθένας μας βγάζει τα… απωθημένα του. Έτσι τον έχουμε καταντήσει. Εννιά στα δέκα σχόλια… κράζουν! Θαρρείς και έχουμε βρει ένα καταφύγιο που μπορούμε να βγάζουμε τα εσώψυχά μας! Η κριτική που γίνεται δεν είναι με καθαρό μυαλό, αλλά αγγίζει τα όρια της υστερίας! Και το πρόβλημα των περισσότερων ελληνικών ομάδων είναι ότι… παραρίχνουν βάρος στις διαδικτυακές φωνές! Μέγα λάθος!

Γιατί στο διαδίκτυο ακούγονται όσοι… γαβγίζουν περισσότερο. Και δεν είναι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όπως πιστεύουν σε ΠΑΕ, ΚΑΕ, κόμματα κλπ…

Αν επέλεγαν προπονητή τα social media…

Ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός, λοιπόν, καλείται να λάβει πολύ σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον του και θα έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να το πράξει με επιτυχία αν τα στελέχη του… κλείσουν για λίγες μέρες τα κινητά και τους υπολογιστές τους.

Και έχει αποδείξει πολλάκις στο παρελθόν ότι μπορεί να το πράξει με τεράστια επιτυχία. Αν, δηλαδή, ένας οργανισμός και ένας πρόεδρος που έχουν οδηγήσει μια ομάδα στην κατάκτηση 10 πρωταθλημάτων σε 12 χρόνια δεν έχουν κερδίσει δικαιωματικά την εμπιστοσύνη των φιλάθλων της, συγχωρέστε με αλλά δεν ξέρω ποιος μπορεί να το πράξει…

Ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός καλείται να λάβει πολύ σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον του και θα έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να το πράξει με επιτυχία αν τα στελέχη του… κλείσουν για λίγες μέρες τα κινητά και τους υπολογιστές τους.

Για παράδειγμα, δεν γνωρίζω ποιος είναι ο καλύτερος και ποιος ο χειρότερος προπονητής για να αναλάβει αυτή τη στιγμή έναν Ολυμπιακό που διαθέτει εξαιρετικά υλικά, αλλά χρειάζεται χτίσιμο από το μηδέν.

Προσωπικά (για να μην θεωρήσει κανείς ότι αποφεύγω το ερώτημα) δεν θα πήγαινα στην επιλογή του Τζενάρο Γκατούζο λόγω εθνικότητας. Και τον Σάρι ή τον Αλέγκρι να έφερνε ο Βαγγέλης Μαρινάκης (γνωρίζοντας την αποθέωση στο διαδίκτυο) πάλι… «κουμπωμένος» θα ήμουν, γιατί στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν υπήρξε ούτε ένας πετυχημένος Ιταλός προπονητής. Και ήρθαν ουκ ολίγοι με εξαιρετικά βιογραφικά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά… δεν υπάρχει χημεία με τους γείτονές μας, σε αντίθεση με τους προπονητές που προέρχονται για παράδειγμα από τα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη ή την Ιβηρική.

Το να απορρίπτεται όμως στα social media ως μη κατάλληλη η επιλογή ενός προπονητή που τα τελευταία χρόνια εργάστηκε σε Μίλαν, Νάπολι, Ίντερ και την ίδια στιγμή να προκρίνεται ως εξαιρετική η λύση του Εστεμπάν Καμπιάσο (που ακόμη δεν έχει κολλήσει τα πρώτα του ένσημα στους πάγκους), αντιλαμβάνεστε ότι αγγίζει τα όρια της… παράνοιας.

To παν για τον Ολυμπιακό είναι να βρεθεί πρώτιστα το ποδοσφαιρικό πλάνο που θέλει να υπηρετήσει το κλαμπ την επόμενη τριετία. Η επιλογή του κατάλληλου προπονητή αποτελεί μόνο ένα από τα κομμάτια του παζλ που πρέπει να δέσουν αρμονικά. Χρειάζονται και άλλα.

Όποιες επιλογές, όμως, κι αν πραγματοποιηθούν, η φράση «Ο Ολυμπιακός δεν διοικείται από το Facebook και τα social media!», πρέπει να είναι πάντα στο μυαλό όλων. Άλλωστε, ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν ο πρώτος που την εφάρμοσε λαμβάνοντας στο παρελθόν εξαιρετικά δύσκολες αποφάσεις κόντρα στις «κραυγές» του διαδικτύου. Και στο τέλος δικαιώθηκε… 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News