Παναθηναϊκός: Ο MVP της Super League λέγεται Μπρινιόλι!

Ναι, το θέαμα στον αθλητισμό είναι πάντα αυτό που συγκινεί περισσότερο τους θεατές όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Λιμόζ του Μάλκοβιτς που σήκωσε κούπα στηριζόμενη σχεδόν αποκλειστικά στο αμυντικό… πνίξιμο των αντιπάλων της ουδέποτε «έκαψε καρδιές» ουδέτερων φιλάθλων όπως το έπραττε η Γιουγκοπλάστικα του Τόνι Κούκοτς.

Η Ιταλία του Καναβάρο που στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια, προφανώς και δεν γοήτευε τα πλήθη με τον τρόπο που το έπραττε, για παράδειγμα, στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας το 2002 η Βραζιλία του Ρονάλντο.

Στην ουσία του αθλητισμού, όμως, όσο σημαντική είναι η επιθετική λειτουργία μιας ομάδας, άλλο τόσο – και ακόμη περισσότερο – κομβική είναι η ανασταλτική της αποτελεσματικότητα.

Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, η ΑΕΚ είναι λογικό να έχει… ψυχολογικό προβάδισμα στη συζήτηση για την καλύτερη ομάδα του φετινού πρωταθλήματος, λόγω της θεαματικής της επιθετικής ανάπτυξης και της ευκολίας με τις οποίες παράγει φάσεις στα παιχνίδια της, ωστόσο ο Παναθηναϊκός διαθέτει ένα… πυρηνικό όπλο στις τάξεις του που είναι σε θέση τελικά να οδηγήσει τους «πράσινους» στη Γη της Επαγγελίας και το θρόνο του πρωταθλητή μετά από 13 ολόκληρα χρόνια.

Ο… ανίκητος MVP του πρωταθλήματος

Όπως συμβαίνει παραδοσιακά στο ποδόσφαιρο, σε συζητήσεις περί MVP τα φώτα στρέφονται περισσότερο σε παίκτες που σκοράρουν, που προσφέρουν θέαμα, που είναι σε θέση να σε καθηλώσουν με μια ντρίμπλα τους, να σε ξεσηκώσουν με ένα «άδειασμα» αντίπαλου αμυντικού.

Μοιραία, λοιπόν, παίκτες όπως ο Πινέδα, ο Λιβάι, ο Αραούχο, ο Νάρεϊ, ο Χουάνγκ, ο Φορτούνης, ο Μπακαμπού, ο Τσούμπερ πάντα θα ηγούνται σε προτιμήσεις στις συζητήσεις που αφορούν τον πολυτιμότερο παίκτη του πρωταθλήματός μας.

Ωστόσο, η κυνική καταγραφή όσων συμβαίνουν στο φετινό μαραθώνιο της Super League, δίνουν το βραβείο του απόλυτου MVP σε έναν άνθρωπο που ήρθε στη χώρα μας χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς κάποιο βαρύ βιογραφικό, χωρίς καν να θεωρείται ότι θα παίζει de facto βασικός στην ομάδα που τον απέκτησε, αλλά με τη δουλειά του, τη διαρκή βελτίωσή του και τις εμφανίσεις του δικαιούται να υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη αναγνώριση του ανήκει και με το παραπάνω! 

Ο λόγος για τον Αλμπέρτο Μπρινιόλι! Έχετε συνειδητοποιήσει τι κάνει ακριβώς ο Ιταλός πορτιέρο από το ξεκίνημα της σεζόν; Αλήθεια, έχετε ρίξει μια ματιά στις επιδόσεις του;

1. Ο Ιταλός έχει διατηρήσει ανέπαφη την εστία του στα 21 από τα 32 φετινά παιχνίδια που υπερασπίστηκε την εστία του Παναθηναϊκού.
2. Στις έξι εμφανίσεις του στα playoffs (έχασε μόνο το παιχνίδι με τον Άρη στο «Βικελίδης» λόγω τραυματισμού στη μέση) έχει δεχτεί μόλις ένα γκολ! Ένα!
3. Με τον Ιταλό στην εστία του και σε περισσότερα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός απειλεί να ισοφαρίσει ή να καταρρίψει το ιστορικό αμυντικό ρεκόρ της ομάδας του Γιάτσεκ Γκμοχ που τη σεζόν 1983-84 (στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα του «τριφυλλιού») είχε δεχτεί μόλις 14 γκολ.

Κοιτώντας τις τελευταίες μέρες τα συνολικά στατιστικά του πρωταθλήματος, αναρωτιούνται πολλοί πως είναι δυνατόν να διεκδικεί τον τίτλο μια ομάδα που έχει την πέμπτη καλύτερη επίθεση της Super League… Η απάντηση είναι τα μόλις 13 γκολ παθητικό του Παναθηναϊκού σε 33 αγώνες!

Το μυστικό βρίσκεται… στο Κορωπί!

Αν τελικά ο Παναθηναϊκός κατακτήσει τον τίτλο, δεν χωρά αμφιβολία ότι το πρωτάθλημα θα έχει κριθεί στη μετωπική σύγκρουση του Μπρινιόλι με τη «θεαματική» μηχανή του Ματίας Αλμέιδα, που έχει βρει κυρίαρχο τον Ιταλό τερματοφύλακα. 

Σε 180 λεπτά στους δύο «τελικούς» των playoffs δεν βρέθηκε ούτε ένας παίκτης της ΑΕΚ να καταφέρει να τον νικήσει, ενώ αν ο τίτλος κριθεί στην ισοβαθμία, η φάση του πρωταθλήματος που θα κάνει τη διαφορά στο πρωτάθλημα θα φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του «φύλακα-άγγελου» της πράσινης εστίας και θα είναι η απόκρουσή του στην εκτέλεση πέναλτι του Λιβάι Γκαρσία στο 100ό λεπτό του ντέρμπι στην Opap Arena στις 8 Ιανουαρίου. Γιατί αν ο Μπρινιόλι δεν είχε σταματήσει τον αντίπαλό του από τα έντεκα βήματα, η «Ένωση» θα είχε αποκτήσει καλύτερη διαφορά τερμάτων στα παιχνίδια με τους «πράσινους» και θα ήταν εκείνη που θα είχε το προβάδισμα σε περίπτωση που οι δύο μνηστήρες ολοκληρώσουν το πρωτάθλημα με τους ίδιους βαθμούς. 

Η απόκρουση του Μπρινιόλι στο πέναλτι του Λιβάι στην “Opap Arena” θα κρίνει ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, αν τελικά Παναθηναϊκός και ΑΕΚ τερματίσουν ισόβαθμοι στην κορυφή της Super League!

Πώς γίνεται, όμως, ένας τερματοφύλακας με παρουσία μόνο σε ομάδες της δεύτερης κατηγορίας του ιταλικού πρωταθλήματος να έρχεται στην Ελλάδα και να αλλάζει τη μοίρα μιας ολόκληρης ομάδας, οδηγώντας την ξανά σε τροχιά πρωταθλητισμού μετά από μια ολόκληρη δεκαετία;

Η απάντηση και το… μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στο Κορωπί! Εκεί που τα τελευταία χρόνια γίνεται φοβερή δουλειά με τους τερματοφύλακες του Παναθηναϊκού. Και πάντα πίσω από τους απόλυτους πρωταγωνιστές θα κρύβονται οι… αθόρυβοι ήρωες των ποδοσφαιρικών θαυμάτων. Στην περίπτωση του Μπρινιόλι, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την εκτόξευση του δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Μουντάκη, τον προπονητή τερματοφυλάκων του «τριφυλλιού». 

Τα προηγούμενα χρόνια, είχε αφήσει ανεξίτηλη την υπογραφή του στα… αλλεπάλληλα θαύματα των τερματοφυλάκων της Λαμίας (θυμηθείτε, απλά, τις ιστορικές εμφανίσεις του Σαράνοφ στο Κύπελλο Ελλάδος) στον Παναθηναϊκό, όμως, αιτιολόγησε γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές τερματοφυλάκων στο ελληνικό ποδόσφαιρο. 

Ο Μουντάκης δούλεψε πολύ με την ψυχολογία του Μπρινιόλι, βελτίωσε τις όποιες ατέλειες είχε στο παιχνίδι του (με την τεράστια προσπάθεια και τον επαγγελματισμό του Ιταλού να αποτελούν το μεγάλο του σύμμαχο) και κάπως έτσι το «τριφύλλι» ανθίζει ξανά έχοντας ως ακρογωνιαίο του λίθο τον πορτιέρο που υπερασπίζεται την εστία του.

ΥΓ: Τι να πει κανείς στον Αϊτόρ; Πως να απαλύνει τον πόνο αυτού του παιδιού; Δύναμη να έχει κι αυτός και η σύζυγός του…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News