Ολυμπιακός: Το πρέσινγκ του Μαρτίνεθ χρειάζεται… εργαλεία και ταχύτητα!

«Η δουλειά να γίνεται», είναι το σύνθημα των προπονητών κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών προκριματικών, ιδιαίτερα όσων είναι φρέσκοι στους πάγκους των ομάδων τους. Δείτε για παράδειγμα σε τι μπελάδες έχει μπλέξει κοτζάμ Μαρθελίνο μετά την ήττα της Μαρσέιγ από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο.

Πλάκα-πλάκα η αποκαρδιωτική εικόνα των εμφανώς ανέτοιμων Μασσαλών στο «Απόστολος Νικολαΐδης» σε πείθει ακόμη περισσότερο για τη σημασία της νίκης και της συνολικής εικόνας του Ολυμπιακού στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι για τη νέα αγωνιστική περίοδο.

Μην ψάχνετε καλοκαιριάτικα για ομαδάρες γιατί δεν θα τις βρείτε. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε ομάδες που προέρχονται από κακές αγωνιστικές σεζόν, έχουν αλλάξει προπονητή και προχωρούν σε σημαντική αναδόμηση του ρόστερ τους. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι και κάτι περισσότερο!

Για πρώτη φορά μετά από χρόνια λανσάρει ένα μοντέλο που δεν συνηθίζει να ακολουθεί, παραδίδοντας εξ ολοκλήρου τα κλειδιά του σχεδιασμού της ομάδας σε έναν τεχνικό διευθυντή. Εντάξει, ο Αντόνιο Κορδόν δεν είναι όποιος κι όποιος τεχνικός διευθυντής (βάσει βιογραφικού είναι μακράν ο κορυφαίος που έχει περάσει ποτέ από τα μέρη μας), αλλά σε κάθε περίπτωση δεν παύει να αποτελεί για τον Ολυμπιακό ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά.

Η πρώτη αξιολόγηση των επιλογών του Κορδόν

Μιας, λοιπόν, και ο Ισπανός είναι ουσιαστικά ο… σταρ της φετινής εκδοχής των «ερυθρόλευκων», ας ξεκινήσουμε από το πρώτο δείγμα γραφής των επιλογών του, ενώπιον του πάντα απαιτητικού κοινού των Πειραιωτών.

Ντιέγκο Μαρτίνεθ: Παρουσίασε ένα παθιασμένο σύνολο με αρχή, μέση και τέλος που είχε σαφείς αγωνιστικούς προσανατολισμούς στο παιχνίδι του. Η θέληση και η δύναμη με την οποία διεκδικούσαν την μπάλα σε κάθε μονομαχία οι «ερυθρόλευκοι» απέναντι στα δυνατά παιδιά της Γκενκ, ήταν ένα από τα πιο ελπιδοφόρα μηνύματα ενόψει της συνέχειας της σεζόν. Γιατί ο Ολυμπιακός τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είχε γίνει πιο… μαλθακός και από βούτυρο. Στα πολύ θετικά του Ισπανού και η αναγέννηση του Παναγιώτη Ρέτσου. Τον πίστεψε από την πρώτη στιγμή, τον βοήθησε να αφήσει πίσω του την περσινή «ελλατωματική» χρονιά και ο διεθνής αμυντικός του ανταποδίδει την εμπιστοσύνη. Μακάρι να παραμείνει γερός γιατί ο μεγαλύτερος αντίπαλός μέχρι τώρα στην καριέρα του είναι η ατυχία και ο επιρρεπής σε προβλήματα οργανισμός του.

Κίνι: Αν ο Ισπανός έχει έρθει ως ρεζέρβα πολυτελείας στον Πειραιά, τότε μάλλον δείχνει… καλύτερος από το ρόλο για τον οποίο αποκτήθηκε!

Νικολάς Φρέιρε: Κατανοώ ότι ο Ρέτσος συγκεντρώνει σήμερα το πρωί πάνω του τα περισσότερα κολακευτικά σχόλια, ωστόσο προσωπικά ο Αργεντινός στόπερ ήταν αυτός που με εντυπωσίασε περισσότερο στο Φάληρο, δεδομένου ότι είναι πολύ φρέσκος ακόμη στην ομάδα. Καταπληκτικές τοποθετήσεις, ηγετική παρουσία, νομίζω ότι βοήθησε με την παρουσία του και την εικόνα του Ρέτσου. Αν μη τι άλλο εξαιρετικά ελπιδοφόρο ντεμπούτο σε μια θέση που έμοιαζε εδώ και πάρα πολλούς μήνες με ανοιχτή πληγή για τον Ολυμπιακό.

Ιμπόρα: Ο μόνος που γνωρίζαμε πριν τον επιλέξει ο Κορδόν για να ντυθεί στα ερυθρόλευκα. Ξεχειλίζει από εμπειρία, γεμίζει το κέντρο, αλλά φοβάμαι ότι θα είναι ο πιο… κιτρινισμένος παίκτης του Μαρτίνεθ στο τέλος της χρονιάς.

Για Αλεξανδρόπουλο και Ελ Κααμπί προφανώς και δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα στα λεπτά που αγωνίστηκαν. Ωστόσο η ενέργεια που έβγαλε στο χορτάρι ο Μαροκινός (σε σχέση με την εξαιρετικά νωχελική παρουσία του Ελ Αραμπί) δείχνει ότι μάλλον θα τον δούμε πολύ γρήγορα σε ρόλο βασικού. Ίσως και στη ρεβάνς με την Γκενκ…

Του λείπουν κομβικά εργαλεία

Πέρα από τα πρόσωπα, όμως, σημασία έχει να καταλάβουμε σιγά-σιγά τι είδος ποδοσφαίρου θέλει να υπηρετεί ο Ολυμπιακός που δημιουργεί ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Είναι ολοφάνερο ότι ο Ισπανός θέλει μια ομάδα που θα έχει όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια της. Και γι’ αυτό το λόγο θέλει να την ανακτά όσο το δυνατόν πιο σύντομα από τον αντίπαλό της.

Ο νέος Ολυμπιακός θέλει να τρέχει σκυλιασμένα και να πρεσάρει. Νομίζω όμως ότι ακόμη του λείπουν κομβικά εργαλεία (κυρίως μεσοεπιθετικά) για να μπορεί να το πετύχει στο βαθμό που θέλει ο προπονητής του.

Κόντρα στην Γκενκ νομίζω ότι ήταν εμφανής η απουσία ταχύτητας της μεσοεπιθετικής του τετράδας. Υπήρξαν περιπτώσεις που οι παίκτες του Μαρτίνεθ έκλεβαν την μπάλα σε κρίσιμα σημεία του γηπέδου από τους αντιπάλους τους, αλλά δεν διέθεταν την ταχύτητα για να αξιοποιήσουν επιθετικά την πετυχημένη ανασταλτική τους λειτουργία.

Αν μπορώ να κάνω μια εκτίμηση για τις επόμενες μεταγραφικές κινήσεις του Ολυμπιακού αυτές θεωρώ ότι θα αξιοποιηθούν από Μαρτίνεθ και Κορδόν για να ανέβει ο δείκτης ταχύτητας των «ερυθρόλευκων». Πιστεύω ότι θα αποκτηθούν δύο εξτρέμ και πιθανολογώ ότι θα αναζητηθεί και έξτρα επιθετικός να πλαισιώσει το δίδυμο Ελ Κααμπί – Ελ Αραμπί.

ΥΓ: Δεν γνωρίζουμε τι έπαθε ο Χουάνγκ ξαφνικά και θέλει να φύγει από τους Πειραιώτες (θα μάθουμε υποθέτω σύντομα τους λόγους), αλλά είναι δεδομένο ότι το κενό που αφήνει πίσω του δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Ο Κορεάτης πρέπει να αντικατασταθεί από αντίστοιχο πολυεργαλείο στα χαφ, το οποίο θα μπορεί να ανεβάζει επίπεδο ολόκληρη τη λειτουργία της ομάδας.

ΥΓ2: Πόσο μεγάλη υπόθεση είναι να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο για τον τύπο που έχεις να υπερασπίζεται τα δοκάρια σου. Τεράστιος Πασχαλάκης σε άλλη μια ευρωπαϊκή βραδιά! 

ΥΓ3: Η ζυγαριά της μετάθεσης του Κώστα Φορτούνη στα άκρα νομίζω ότι έχει περισσότερες αρνητικές συνέπειες, παρά οφέλη για τον Ολυμπιακό. Όσο κι αν προσπαθεί ο αρχηγός των «ερυθρόλευκων» είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι αντίπαλοι προπονητές θα χτυπούν με πλάνο τη δική του πλευρά, γνωρίζοντας ότι θα καταφέρουν να επιτεθούν με υπεραριθμία και δημιουργούν προς αξιοποίηση καταστάσεις «δύο εναντίον ενός».

ΥΓ4: Κρίνοντας πάντως από τα πρώτα δείγματα γραφής των Φρέιρε, Κίνι και Ιμπόρα ανυπομονώ να δω τους επόμενους ποδοσφαιριστές που θα επιλέξει ο Κορδόν για να πιάσουν λιμάνι. Άλλωστε έχουμε κρατήσει… κάβα την «προειδοποίηση» που έστειλε κατά τη διάρκεια της επίσημης παρουσίασής του: «Οι καλές μεταγραφές γίνονται τέλη Αυγούστου!»… 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News