ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΜΟΓΛΟΥ: Αν στο ελληνικό ποδόσφαιρο μιλούσαν μόνο οι προπονητές…

Έχετε δει την ταινία «Click, η ζωή σε fast forward» με τον Άνταμ Σάντλερ; Πόσες και πόσες φορές δεν έχω σκεφτεί πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ποδοσφαιρική μας καθημερινότητα αν είχαμε στην κατοχή μας ένα μαγικό τηλεκοντρόλ που θα μας επέτρεπε (όχι να τρέξουμε σε… fast forward τις ζωές μας), αλλά απλά να ενεργοποιούσαμε το πλήκτρο «mute», πέντε λεπτά μετά τη λήξη των αγώνων της Super League.

Να ακούμε τις δηλώσεις των προπονητών και των ποδοσφαιριστών των ομάδων και μετά να επικρατεί… σιγή ασυρμάτου. Να μην μπορεί να μιλήσει καμιά ΠΑΕ, κανένας παράγοντας και… κανένας δημοσιογράφος θα έλεγα, αλλά θα έβγαζα μόνος τα μάτια του σιναφιού μου!

Σκεφτείτε να τελείωναν παιχνίδια όπως αυτό του Παναθηναϊκού στο Βόλο και εκεί που η ηττημένη ΠΑΕ (όποια κι αν ήταν αυτή) επιχειρούσε να στρέψει τη συζήτηση στη διαιτησία, εμείς να μην μπορούσαμε να ακούσουμε τη φωνή της και να μέναμε μόνο στην κυνική γλώσσα της ποδοσφαιρικής αλήθειας που επικαλέστηκε ένας τζέντελμαν προπονητής, όπως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Τι είπε ο Σέρβος τεχνικός του Παναθηναϊκού; Τη μία και μοναδική ποδοσφαιρική αλήθεια, όσων είδαμε να συμβαίνουν στο Πανθεσσαλικό: «Αξίζαμε αυτή την ήττα με όσα κάναμε στον αγωνιστικό χώρο»…

Ο κόσμος διψάει για «ποδοσφαιρικό επικοινωνιακό αίμα», οι ΠΑΕ του το προσφέρουν… 

Ξέρετε, αυτή είναι και μια τεράστια διαφορά της νοοτροπίας που μας χωρίζει με άλλους «ποδοσφαιρικούς πολιτισμούς» του εξωτερικού. Απόλυτος πρωταγωνιστής (ιδιαίτερα μετά το τέλος των αγώνων) στην επικοινωνιακή ρητορική μιας ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας είναι ο προπονητής της.

Φαντάζεστε να έβγαινε ο Κλοπ στη Λίβερπουλ, ή ο Γκουαρδιόλα στη Σίτι να υποστήριζαν ότι η ομάδα τους έχασε δίκαια επειδή δεν έκανε τίποτα σωστά στο γήπεδο και την ίδια ώρα να έβγαιναν οι διοικήσεις τους και να υποστήριζαν ότι υπαίτιος για ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα ήταν ο διαιτητής;

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν κατηγορώ την ΠΑΕ Παναθηναϊκός για τη διαρροή περί άρσης της υποστήριξης στο πρόσωπο του Μαρκ Κλάτενμπεργκ – ελάχιστα λεπτά μετά τις δηλώσεις του Γιοβάνοβιτς.

Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι σημαντική μερίδα των οπαδών των «μεγάλων» του ελληνικού ποδοσφαίρου, διψούν για… ποδοσφαιρικό επικοινωνιακό αίμα. Επικρατεί μια ψευδαίσθηση ότι όποιος… γαβγίζει περισσότερο αδικείται λιγότερο! Κι όταν μια ΠΑΕ επιλέγει μια ρητορική πιο χαμηλών τόνων, συνήθως τα ακούει από τον κόσμο της στα social media, τα ραδιόφωνα και τους επίσημους λογαριασμούς της.

Η μόνη αλήθεια που πρέπει να υπάρχει στο μυαλό των παικτών του Παναθηναϊκού

Η ουσία, όμως, είναι μία: Η κυνική αλήθεια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και η… γυμνή ποδοσφαιρική αλήθεια στην οποία καταφεύγουν αρκετοί προπονητές μετά το τέλος των αγώνων, δεν είναι η πιο ελκυστική, δεν είναι η πιο βολική και δεδομένα δεν είναι η πιο εύπεπτη σε μια χώρα «ποδοσφαιρικού κανιβαλισμού» όπως η Ελλάδα. Είναι, όμως, η μόνη αλήθεια που πρέπει να υπάρχει στο μυαλό των ποδοσφαιριστών οποιασδήποτε ομάδας. Γιατί αν η σκέψη των παικτών «πλημμυρίσει» από βολικά άλλοθι που θα καλύπτουν τα δικά τους λάθη ο δρόμος προς την αυτοκαταστροφή είναι δεδομένος!

Αν λοιπόν ο Παναθηναϊκός θέλει να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η ελπίδα του είναι μία. Στα αποδυτήρια του προπονητικού κέντρου στο Κορωπί να μιλάνε όλοι με μία γλώσσα: Τη γλώσσα της αλήθειας του Ιβάν Γιοβάνοβιτς!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: IBAN ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ: «Αξίζαμε την ήττα με όσα κάναμε στο γήπεδο» (vid)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΒΟΛΟΣ ΝΠΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Η κόκκινη κάρτα στον Σάντσες που ξεσήκωσε του «πράσινους» (vid)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Άρση της εμπιστοσύνης στον Κλάτενμπεργκ

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News