SUPER LEAGUE: Ο Ολυμπιακός πήρε Μανωλά, οι «μνηστήρες» πήραν… ρεπό από τις μεταγραφές!

Ο τρόπος που κινήθηκαν στις μεταγραφές Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δίνει την απάντηση στο ερώτημα «γιατί ο τόσο μέτριος Ολυμπιακός κατακτά ξανά δια περιπάτου το πρωτάθλημα». Γράφει ο Αλέξανδρος Σόμογλου.

Από τα μέσα Δεκεμβρίου, όταν ο Ολυμπιακός εξασφάλισε για τρίτη διαδοχική σεζόν διαφορά ασφαλείας από τους υπόλοιπους «μνηστήρες» του τίτλου, ένα είναι το ερώτημα που αναζητεί απάντηση στις τάξεις των φίλων όλων των μεγάλων ομάδων: «Μα καλά, πως είναι δυνατόν ο χειρότερος Ολυμπιακός που έχουμε δει στα χρόνια του Πέδρο Μαρτίνς να κάνει πάλι περίπατο στο πρωτάθλημα;»…

Όσες διαφορετικές απαντήσεις κι αν δίνονται (ανάλογα με το υπόβαθρο όσων τις αναζητούν), νομίζω ότι η πιο πειστική δόθηκε κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου. Τι εννοώ…

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ γνώριζαν όσο «δύσκολος Ιανουάριος» περιμένει τον Ολυμπιακό

Από τις αρχές της σεζόν, οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού γνώριζαν ότι ο Ιανουάριος θα ήταν ο πιο δύσκολος μήνας του χρόνου για τους «ερυθρόλευκους» δεδομένων αφενός της μαζικής απουσίας ποδοσφαιριστών στο Κόπα Άφρικα και της ταυτόχρονης κόπωσης από το εξοντωτικό πρώτο τρίμηνο με υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη και αφετέρου του δύσκολου προγράμματος που έφερνε τους πρωταθλητές να επισκέπτονται μέσα στον πρώτο μήνα του χρόνου, τόσο την Τούμπα, όσο και το «Απόστολος Νικολαΐδης».

Κατά τη διάρκεια του μήνα, μάλιστα, οι συνθήκες άσκησης πίεσης στον Ολυμπιακό για τους ανταγωνιστές του, έγιναν ακόμη πιο πρόσφορες, καθώς τα προβλήματα για τον Μαρτίνς έμοιαζαν να πολλαπλασιάζονται.

Η σύγκριση των μεταγραφικών κινήσεων Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ

Τι έπρεπε να κάνουν ΠΑΟΚ και ΑΕΚ για να εξαντλήσουν τις πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος και ολικής ανατροπής του σκηνικού; Το αυτονόητο, όχι για μένα ή για εσάς, αλλά για τον τελευταίο φίλαθλο των δύο ομάδων: Να ενισχυθούν μεταγραφικά. Να διορθώσουν λάθη ή αβλεψίες του καλοκαιριού, να μπολιάσουν με ποιοτικές προσθήκες θέσεις που υποφέρουν από το ξεκίνημα της σεζόν και να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το μεταγραφικό «παράθυρο» του Ιανουαρίου.

Τι είδαμε να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου; Τον σχεδόν βέβαιο πρωταθλητή Ολυμπιακό να αποκτά από τις… 16 Δεκεμβρίου έναν αμυντικό μεγάλης κλάσης, όπως ο Κώστας Μανωλάς (δίνοντας του ένα εύλογο χρονικό διάστημα 15-20 ημερών να βγάλει από τα γρανάζια του τη σκουριά) και ουσιαστικά ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να… απέχουν διακριτικά από κάθε σοβαρή μεταγραφική δραστηριότητα.

Και επειδή αναφερόμαστε στο ελληνικό ποδόσφαιρο όπου οι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί κινούνται σχεδόν ολοκληρωτικά γύρω από τα «θέλω» και τις αποφάσεις των ιδιοκτητών τους, οι επιλογές που έλαβαν Βαγγέλης Μαρινάκης, Ιβάν Σαββίδης και Δημήτρης Μελισσανίδης, μας δίνουν την πλέον κατατοπιστική απάντηση στο ερώτημα «γιατί ο Ολυμπιακός θα κατακτήσει δια περιπάτου ένα ακόμη πρωτάθλημα, χωρίς να είναι καλός»…

Ο Ολυμπιακός, το κυνήγι υπερβάσεων και το μοντέλο ενός «μικρού Άγιαξ»

Η επιλογή του Βαγγέλη Μαρινάκη ήταν προφανής: Πραγματοποιώ μία μεταγραφή υπέρβασης προκειμένου να αυξήσω τις όποιες πιθανότητες έχω ως Ολυμπιακός για να κοιτάξω στα μάτια την Αταλάντα και ταυτόχρονα επενδύω στο μοντέλο ανακάλυψης νέων Μαντί και Αγκιμπού Καμαρά, που αποδεικνύεται «χρυσοφόρο» και ποδοσφαιρικά και επενδυτικά για την ομάδα μου.

Η μεταγραφή Μανωλά είναι ξεκάθαρα μεταγραφή υπέρβασης για τον Ολυμπιακό. Τέτοια θα ήταν και του Ζάχαβι που πάλεψαν οι «ερυθρόλευκοι». Ενδεχομένως να ήταν και μεταγραφές ευκαιριών.

Αυτό που φαίνεται όμως ξεκάθαρα είναι ότι στον Πειραιά έχουν αποφασίσει να επενδύσουν για τα καλά στη λειτουργία του μοντέλου ενός «μικρού Άγιαξ». Να ανακαλύπτουν ταλέντα ακόμη και στις ακαδημίες των μεγαλύτερων κλαμπ της Ευρώπης (γιατί τέτοια είναι η Ρεάλ και η Παρί Σεν Ζερμέν από τις οποίες αποκτήθηκαν ο Κεϊτά και ο Φατινγκά) και να τους προσφέρουν το ιδανικό σκαλοπάτι για την εκτόξευση της καριέρας τους.

Ποιος μπορεί να αδικήσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τους συνεργάτες του; Όταν την τελευταία διετία έχεις δαπανήσει ουκ ολίγα εκατομμύρια για να αποκτήσεις «αλμυρούς» ποδοσφαιριστές όπως ο Ονιεκούρου ή ο Πέπε και βλέπεις πιτσιρικάδες όπως ο Αγκιμπού να αναδεικνύονται σε αστέρια πρώτου βαθμού (κάτι που σημαίνει ότι διαθέτεις και το ποδοσφαιρικό περιβάλλον και τον προπονητή που συμβάλλουν στην ανάδειξη ταλέντων) αν δεν επενδύσεις σε μια στρατηγική που σου αποδίδει τα μέγιστα, μόνο παράλογος μπορείς να χαρακτηριστείς.

Η μεταγραφή Μανωλά «κλείδωσε» το πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό

Η απόκτηση Μανωλά, ωστόσο, δεν είχε μόνο… ρομαντικό χαρακτήρα. Στην πράξη αποδείχτηκε κομβική για την εξέλιξη του πρωταθλήματος μέσα στον Ιανουάριο. Έχοντας τον χαρισματικό Έλληνα αμυντικό ετοιμοπόλεμο από τις αρχές του μήνα, ο Μαρτίνς είχε την πολυτέλεια να θωρακίσει τα μετόπισθεν των πρωταθλητών και μέσα από τη βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας της ομάδας να περάσει σχεδόν αλώβητος βαθμολογικά μια περίοδο που η ομάδα του υπέφερε σε όλα τα παιχνίδια της.

Η έγκαιρη μεταγραφή του Μανωλά (τονίζω τη λέξη «έγκαιρη») επέτρεψε στον Ολυμπιακό να μετατραπεί σε μια αμυντική μηχανή… εξολόθρευσης των αντιπάλων του και να του επιτρέψει να διατηρήσει το αήττητο σε δύο δύσκολα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Αντι-εμπορικό μεν, απόλυτα… κυνικό και αναγκαίο δε!

Τα κενά φώναζαν από τον Σεπτέμβριο σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, αλλά κανείς δεν έδειξε να ακούει

Την ίδια ώρα σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ τα αγωνιστικά κενά φώναζαν από τον Σεπτέμβριο. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» καιγόταν για έναν παραγωγικό μεσοεπιθετικό (καθώς ο Μπίσεσβαρ ήταν αδύνατο στην ηλικία του να είναι το ίδιο ποιοτικός σε διαδοχικά παιχνίδια) η δε «Ένωση» είχε τεράστια ανάγκη τουλάχιστον για την απόκτηση ενός ποιοτικού αμυντικού μέσου.

Αντί, λοιπόν, Ιβάν Σαββίδης και Δημήτρης Μελισσανίδης να… παίξουν τα ρέστα τους στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και να πάρουν ποδοσφαιριστές έτοιμους να αλλάξουν επίπεδο τους δύο «Δικεφάλους», ουσιαστικά πήραν… ρεπό καθ΄ όλη τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου.

Στον ΠΑΟΚ η κίνηση που συζητήθηκε περισσότερο απ’ όλες ήταν και πάλι μια πώληση, αυτή του Σφιντέρσκι. Κι από τις δύο μεταγραφές (πλην της επιστροφής Τσόλακ) που πραγματοποιήθηκαν (Σάστρε και Σοάρες) αυτή που αφορούσε την ενίσχυση της μεσοεπιθετικής λειτουργίας της ομάδας ολοκληρώθηκε στις… 26 Ιανουαρίου.

Υπογραμμίζω το εξής: Η αποτελεσματικότητα μιας ομάδας κατά τη διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου δεν εξαρτάται μόνο από την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που αποκτά, αλλά και από το timing της απόκτησής τους.

Η «λευκή πετσέτα» της ΑΕΚ και η αποθέωση του ποδοσφαιρικού παραλογισμού

Κι αν στον ΠΑΟΚ μπορούν να πουν ότι κάτι κινήθηκε, με την ΑΕΚ και τον Δημήτρη Μελισσανίδη η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Την Κυριακή το βράδυ η ομάδα δεν θα προχωρούσε σε απόκτηση ποδοσφαιριστή γιατί δεν είχε βρεθεί κάτι ποιοτικό, 24 ώρες αργότερα η «Ένωση» ενημέρωνε ότι κλείνει τον Φράνσον, έναν παίκτη που μπορούσε να αποκτήσει ως ελεύθερο εδώ και έναν μήνα!

Ειλικρινά αν θελήσει κάποιος να βρει την πιο ενδιαφέρουσα μεταγραφή άλλης μεγάλης ομάδας στην Ελλάδα, πλην της απόκτησης Μανωλά, πιθανότατα να πρέπει να προσπεράσει Τούμπα και Ολυμπιακό Στάδιο και να σταθμεύσει στο «Απόστολος Νικολαϊδης». Γιατί η αλήθεια είναι ότι «πακέτο» του Γκατσίνοβιτς δεν το διαθέτει ούτε ο Φιλίπε Σοάρες, ούτε φυσικά Αλεξάντερ Φράνσον.

Απλά και στην περίπτωση του Γιάννη Αλαφούζου και του Παναθηναϊκού το ερώτημα παραμένει: Έπρεπε να φτάσουμε 31 Ιανουαρίου και να πεταχτεί στα σκουπίδια ένας ολόκληρος μήνας για να γίνει προσθήκη ποδοσφαιριστή;

Μην το ψάχνουμε, λοιπόν, περισσότερο. Δείτε πως κινήθηκαν Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ στο μεταγραφικό παζάρι τον Ιανουάριο και θα έχετε την απάντηση στο ερώτημα «μα καλά, είναι δυνατόν αυτός ο μέτριος Ολυμπιακός να παίρνει το πρωτάθλημα για πλάκα;»…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ: Στον αστερισμό του Μανωλά και των… νέων Αγκιμπού

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ: Στην Ελλάδα ο Φράνσον – Περνάει ιατρικά και ανακοινώνεται

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Γκατσίνοβιτς, ένας πολυθεσίτης που… καίγεται να παίξει!