Ολυμπιακός: Στη Λεωφόρο χρειάζονται έντεκα… Βαλμπουενά!

Τα μεγάλα παιχνίδια είναι για τους μεγάλους παίκτες. Όχι απαραίτητα τους μεγάλους σε ηλικία, αλλά εκείνους που διαθέτουν την προσωπικότητα και τα… άντερα για να διαχειριστούν τη συνθήκη. Στην αυριανή αναμέτρηση της Λεωφόρου μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου θα γίνει… πόλεμος διάρκειας 90 και κάτι λεπτών.

Από τη μία ο Παναθηναϊκός που θέλει μετά από χρόνια να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα. Από την άλλη, ο άρχοντας των δαχτυλιδιών Ολυμπιακός που άντεξε στα δύσκολα, έμεινε όρθιος και τώρα στην τελική ευθεία ορθώνει το δικό του ανάστημα. Κάποτε ο Σάββας Θεοδωρίδης είχε πει «θα ήθελα να έχω έντεκα Φουστέρ σε κάθε παιχνίδι»! Όχι επειδή ο Ισπανός ήταν ο καλύτερος, αλλά επειδή όταν έκαιγε η μπάλα ήταν ο πρώτος που έβαζε τα πόδια, ακόμη και το κεφάλι του, στη φωτιά!

Σε παιχνίδια όπως αυτό, τα πλάνα των προπονητών και η ποιότητα των παικτών μπαίνουν πολλές φορές σε δεύτερη μοίρα, κάτω από τη διάθεση. Συνήθως αυτά τα ντέρμπι, πέρα από τον αστάθμητο παράγοντα τύχη που δεν μπορεί να προβλέψει κανείς, πιο κοντά στην επικράτηση είναι η ομάδα που αφήνει περισσότερη προσπάθεια κι ιδρώτα πάνω στο χορτάρι.

Ο Ζοζέ Ανιγκό ξέρει…

Ο Ζοζέ Ανιγκό, ως παλιά αλεπού των πάγκων, ξέρει από πρώτο χέρι και τέτοια παιχνίδια, αλλά και το dna των παικτών που πολλές φορές τα καθορίζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρώτο του παιχνίδι -και τι παιχνίδι, ζωής ή θανάτου με τον ΠΑΟΚ- πόνταρε πάνω στον Ματιέ Βαλμπουενά. Ούτε είναι τυχαίο ότι άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να τον δούμε και αύριο στην ενδεκάδα.

Ο ένας λόγος είναι ότι τον ξέρει καλά, είναι ποδοσφαιρικό του παιδί και έχει τη σιγουριά πως ό,τι του ζητήσει θα το… πάρει. Από τη στιγμή που ο πολύπειρος Γάλλος του είπε πως είναι έτοιμος να αγωνιστεί στο αρχικό σχήμα, ήταν δεδομένο ότι θα δώσει ό,τι έχει και δεν έχει, όπως κι έγινε…

Πέρα από την κλάση και την ποιότητα που ο Βαλμπουενά έδειξε από τα πρώτα κιόλας βήματα της μεγάλης καριέρας του, ένα είναι το στοιχείο που τον χαρακτηρίζει. Μπαίνει σε κάθε παιχνίδι, είτε είναι βασικός, είτε έρχεται από τον πάγκο, σα να μην υπάρχει αύριο. Παίζει με τρομερή ενέργεια, δεν αφήνει κανέναν σε ησυχία, το ζει σα να είναι το πρώτο ματς της καριέρας του κι ας πλησιάζει στο ποδοσφαιρικό φινάλε.

Παίζει σαν κάθε φορά να είναι η πρώτη…

Ακόμη και στα 38 του χρόνια, επειδή πάνω απ’ όλα λατρεύει αυτό που κάνει και τον… γεμίζει, δεν υπάρχει δευτερόλεπτο που να μην αγωνιστεί με ένταση, με αποφασιστικότητα, με έντονο ρυθμό. Στη μία ώρα που αγωνίστηκε κόντρα στον ΠΑΟΚ, προερχόμενος από τρίμηνη… αποχή. Κι αυτό γιατί το προηγούμενο παιχνίδι που είχε ξεκινήσει βασικός ήταν στις 25 Γενάρη στο εκτός έδρας ματς Κυπέλλου με τον Άρη.

Από τότε η παρουσία του περιορίζεται σε 6-7 ολιγόλεπτες συμμετοχές. Όταν, όμως, ο Ανιγκό τον κάλεσε στο γραφείο του, του εξήγησε το πλάνο κόντρα στην ομάδα του Λουτσέσκου και του ζήτησε να ηγηθεί της προσπάθειας, όχι απλά το έκανε, αλλά ήταν και από τους καταλύτες της πολύ σημαντικής νίκης. Μπορεί να άντεξε για μια ώρα παιχνιδιού, αλλά ήταν από τους πιο δραστήριους, με ελάχιστα λάθη, τρομερή ένταση σε όλες του τις επαφές με τη μπάλα, ενώ τάισε όπως έπρεπε τον Σεντρίκ Μπακαμπού σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις που μύριζαν γκολ. Τη μία, μάλιστα, ο σέντερ φορ του Ολυμπιακού σκόραρε, αλλά ήταν εκτεθειμένος.

Θα… λυσσάξει για τη νίκη ακόμη κι από τον πάγκο

Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του Ανιγκό και να προεξοφλήσω αν ο Ματιέ θα βρίσκεται και αύριο βράδυ στη Λεωφόρο ως μια ενδεκαδάτη επιλογή. Μπορεί να παίξει από την αρχή, να καθίσει στον πάγκο ή να μην αγωνιστεί καθόλου. Αυτό θα το καθορίσει το αγωνιστικό πλάνο και οι απαιτήσεις της αναμέτρησης. Και να μην παίξει, ωστόσο, θα είναι ο πρώτος που θα… λυσσάξει για τη νίκη, ακόμη και από τον πάγκο, όπως έκανε και πριν το ντέρμπι με την ΑΕΚ που τους μάζεψε όλους στα αποδυτήρια και ζήτησε να αγωνιστούν σαν… έντεκα λιοντάρια, ξεχειλίζοντας από πάθος!

Εκείνο που πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο, λοιπόν, είναι ότι όσοι παίκτες του Ολυμπιακού πατήσουν χορτάρι απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο, θα πρέπει να το κάνουν με τη διάθεση και τη νοοτροπία του Ματιέ. Να τα δώσουν όλα είτε για ένα, είτε για 90 λεπτά, σα να μην υπάρχει αύριο.

Όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο, οι ευκαιρίες να διακριθείς δεν είναι πολλές. Κι όταν φτάσει η στιγμή πρέπει να τις αρπάξεις. Ασφαλώς και παίκτες όπως ο Φορτούνης, ο Χάμες, ο Ελ Αραμπί, ο Εμβιλά, ο Χουάνγκ, ο Μπιέλ, ο Μασούρας, ο Μπακαμπού και πολλοί άλλοι από το ρόστερ, έχουν και την ποιότητα και τις παραστάσεις και το αυξημένο κίνητρο να ανταποκριθούν.

Αν δεν… ματώσεις, δεν νικάς

Θα πρέπει, όμως, να έχουν και το σκεπτικό του Βαλμπουενά σε κάθε τους ενέργεια. Να έχουν διαρκώς στο μυαλό πως σε αυτά τα παιχνίδια, αν δεν… ματώσεις, δεν νικάς και να είναι αποφασισμένοι να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους πάνω στο χορτάρι, σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε κόντρα. Αν αυτό συμβεί, είναι πολύ πιθανή η τρίτη τους απόπειρα να νικήσουν τον Παναθηναϊκό να είναι και η… φαρμακερή. Δεν τα κατάφεραν στον πρώτο γύρο λόγω του απίθανου Κέλετ, δεν τα κατάφεραν στο Φάληρο λόγω ατυχίας, κάποια στιγμή, όμως, στο ποδόσφαιρο επικρατεί δικαιοσύνη και το ίδιο το άθλημα δίνει στον καθένα αυτό που του αξίζει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News