Ολυμπιακός: Τι σκαρώνει ο Μαρτίνεθ, ο πρώτος έλεγχος για Ιμπόρα-Κίνι, η μεγάλη διαφορά κι ο… φορ Μασούρας

Ήταν ένα κανονικό φιλικό αυτό που έδωσε το μεσημέρι της Τετάρτης (19/7) ο Ολυμπιακός με τη Σαμπάχ. Υπό την έννοια ότι το τελικό 1-1 δεν λέει πολλά, ωστόσο, η εικόνα των δύο ομάδων στο χορτάρι επιτρέπει στους προπονητές να βγάλουν πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Όλοι εμείς, από την άλλη, που είδαμε το συγκεκριμένο φιλικό, καταλάβαμε κάποιες από τις βασικές αρχές που προσπαθεί να περάσει στο dna των «ερυθρολεύκων» ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ.

Ο Ισπανός κόουτς έχει αρχίσει το χτίσιμο της ομάδας πάνω σε πολύ συγκεκριμένες ποδοσφαιρικές αρχές, κάτι που δεν χρειάζεται να είναι κάποιος προπονητής να αντιληφθεί. Του αρέσει η ένταση, τη ζητά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, θέλει απλό και άμεσο παιχνίδι. Δεν γκρινιάζει αν ένας παίκτης του με το πού πάρει τη μπάλα στα πόδια την κρατήσει για να διανύσει τα ελεύθερα μέτρα μπροστά του, αντίθετα το επικροτεί.

Είδαμε ουκ ολίγες φορές τον Θανάση Ανδρούτσο στο πρώτο μέρος να παίρνει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες και να φτάνει έως την αντίπαλη εστία. Το ίδιο συνέβη με τον έτερο μπακ τον Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ, ο οποίος, επίσης, πήρε πολλές προσπάθειες από αριστέρα, πάτησε στον ασβέστη και έφτανε από τη μία μεγάλη περιοχή ως την άλλη.

Πήρες μπάλα; Επίθεση!

Πήρες μπάλα; Επίθεση! Αυτό είναι με τρεις λέξεις το σκεπτικό του νέου κόουτς. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η ομάδα του να αποκτήσει υψηλά επίπεδα στο σκέλος της φυσικής κατάστασης και να τρέχει πολύ, κάτι που επίσης είδαμε στο τελευταίο φιλικό πριν η αποστολή επιστρέψει στην Ελλάδα. Ο νέος Ολυμπιακός φαίνεται ότι θα τρέχει και θα τρέχει πολύ. Ακόμη η ομάδα δεν έχει φτάσει στο επίπεδο να πιέζει συντονισμένα για μεγάλο διάστημα στο μισό του αντιπάλου, αλλά στο transition, γίνεται μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους για γρήγορες επιστροφές. Είναι σαφές πως κι αυτό είναι ένα από τα «θέλω» του προπονητή, με τους παίκτες να ανταποκρίνονται καλά για τα δεδομένα της εποχής.

Στο πρώτο 10άλεπτο οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν να προηγηθούν σε ισάριθμες προσπάθειες του Μπιέλ, ο οποίος εμφανίστηκε κεφάτος και χωρίς το περσινό κουσούρι να σταματάει όταν χάσει τη μπάλα από τα πόδια. Γενικά, ο Μαρτίνεθ επενδύει πολλά στις συνεργασίες από τις πτέρυγες και είναι της λογικής του underlap, του να παίρνει τη γραμμή ο μπακ και να ανοίγει στο πλάι ο ακραίος επιθετικός προκειμένου να συνδυαστούν και να δημιουργήσουν ρήγματα.

Η φανερή αδυναμία στην άμυνα

Από την άλλη πλευρά, μετά το 30ό λεπτό που έφυγε -λόγω ενοχλήσεων- ο Μπουχαλάκης δίπλα από τον Ιμπόρα, είναι γεγονός ότι χάθηκε η ισορροπία στο αμυντικό σκέλος. Οι Αζέροι βρήκαν την ευκαιρία και κάθετα να παίξουν, αλλά και στην πλάτη της άμυνας, με αποτέλεσμα να προηγηθούν σχετικά εύκολα, αλλά να χάσουν κι άλλη μία σπουδαία ευκαιρία με τον δραστήριο Ανδρούτσο να σώζει προ της τελικής γραμμής.

Ίσως είναι τυχαίο, ίσως και όχι, θα φανεί στην πορεία, αλλά οι «πλάτες» που έφαγαν οι «ερυθρόλευκοι» ήταν ανάμεσα στον στόπερ και τον αριστερό μπακ. Ανάμεσα δηλαδή στον Μπα και τον Ρέαμπτσιουκ. Αυτό συνέβη για περίπου 15 λεπτά στο πρώτο μέρος, μέχρι να σεταριστεί ξανά ο Ολυμπιακός και να βγει συμπαγής στο β’ μέρος από το ξεκίνημα. Γι’ αυτό η αναζήτηση για το κέντρο της άμυνας αφορά πρωτίστως αριστεροπόδαρο στόπερ.

Τι έδειξαν οι νέοι – Έκπληξη ο Κίνι

Αναμφίβολα το πρόσημο για τα δύο νέα πρόσωπα ήταν θετικό. Ο Ιμπόρα έχει αρχοντική παρουσία στον άξονα, είναι πολύ άνετος με τη μπάλα, από δυνάμεις δεν… μασάει, έβγαλε το ματς με πέντε προπονήσεις, αλλά με μπόι 190 δεν είναι ο χαφ που θα οργώσει το γήπεδο. Προφανώς χρειάζεται δίπλα του ένα μηχανάκι, όπως είναι ο Χουάνγκ ή ο Μαντί Καμαρά, ή έναν εγκεφαλικό παίκτη όπως ο Μπουχαλάκης που έχει γρήγορη σκέψη και μπορούν να μοιράσουν το γήπεδο. Δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι ο φιλότιμος Καρβάλιο, ακόμη κι αν αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, μπορεί να σηκώσει φανέλα βασικού σε αυτή την ιδιαίτερα νευραλγική θέση.

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, με τον Ιμπόρα δεν ξαφνιάστηκα, επειδή περίμενα πάνω-κάτω τι θα δω και τι μπορώ να περιμένω. Ανταποκρίθηκε πέρα απ’ όλα τ’ άλλα και στο «κοντρόλ-πάσα» που ζητάει ο κόουτς, κυρίως στα 2/3 του γηπέδου μέχρι να φτάσει η μπάλα στην απέναντι όχθη. Εκείνος που αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Κίνι! Ο 33χρονος μπακ είναι κυριολεκτικά… μαμούνι. Γρήγορος, καλός τεχνίτης και πάνω απ’ όλα θρασύς στο επιθετικό σκέλος. Συνεργάστηκε πολύ καλά με τον Ραμόν, στην αριστερή πτέρυγα, παρότι δεξιοπόδαρος και ανακάτεψε για τα καλά την αμυντική οχύρωση της Σαμπάχ.

Έδωσε την εντύπωση πως αύριο να του πει ο προπονητής να μπει να παίξει ακόμη και σε ντέρμπι ή ευρωπαϊκό ματς, είναι έτοιμος από καιρό! Μακάρι, Κορδόν και Μαρτίνεθ να βρουν άλλους δύο-τρεις παίκτες που να αποδειχθούν το ίδιο χρήσιμα πολυεργαλεία και το γράφω με απόλυτη αίσθηση ρεαλισμού.

Αεράτος και απελευθερωμένος Φορτούνης

Στο επιθετικό σκέλος, ο Φορτούνης είναι σε καλή κατάσταση κι αυτό… φωνάζει. Αέρινος με τη μπάλα, γεμάτος αυτοπεποίθηση, ετοιμάζεται να προσθέσει στο βιογραφικό του άλλη μία πολύ γεμάτη σεζόν, όπως τη χρονιά του Μάρκο Σίλβα ή την πρώτη του Πέδρο Μαρτίνς. Έχει ελευθερία να παίρνει μπάλα, να την κουβαλάει, να βγαίνει δεξιά ή αριστερά για να ντουμπλάρει τον εξτρέμ, με άλλα λόγια ο κόουτς του έλυσε τα γκέμια και περιμένει να τον δει να καλπάζει, όπως μόνο εκείνος ξέρει.

Όσο για τον Μασούρα, μπορεί να έπαιξε την περισσότερη ώρα στα άκρα της επίθεσης, αλλά είναι σαφής η εντολή της τεχνικής ηγεσίας όχι απλά να πατάει περιοχή, αλλά να χώνεται… σφήνα ανάμεσα στους αμυντικούς για να απειλεί όσο πιο συχνά μπορεί, όπως έγινε στη φάση του 1-1. Με τον Ελ Αραμπί να είναι έτοιμος να αποδείξει ότι έχει ακόμη να δώσει παρά τα 36 χρονάκια του, είναι δεδομένο ότι ο νέος προπονητής ψάχνει έναν επιθετικό που να μην δίνει σταθερό σημείο αναφοράς. Με άλλα λόγια δεν θέλει βαρύ φορ περιοχής, αλλά έναν σχετικά ελαφρύ και γρήγορο φορ που να μπορεί να βγάλει την… ψυχή των αντίπαλων στόπερ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News