Σταύρος Γεωργακόπουλος: Η διαχείριση των «χρυσών» παιδιών από τον Μεντιλίμπαρ

Ο φετινός Ολυμπιακός όχι μόνο μπορεί να στηριχθεί στους Κωστούλα και Μουζακίτη, αλλά μπορεί να περιμένει από αυτούς να τραβήξουν το κάρο από τη λάσπη, όπως έγινε χθες.

Ο Χρήστος Μουζακίτης από την ημέρα που ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ αποφάσισε να του δώσει φανέλα βασικού στον Ολυμπιακό, έχει εξελιχθεί σε καταλύτη στην απόδοση της ομάδας. Ο 18χρονος πλέον μέσος συμπλήρωσε 19 συμμετοχές από το ξεκίνημα της περιόδου σε όλες τις διοργανώσεις, ωστόσο, ήταν δεδομένο ότι δεν μπορεί να τραβήξει μόνος του το κουπί μέχρι το φινάλε της σεζόν.

Κάπως έτσι ο Βάσκος τεχνικός αποφάσισε χθες να τον αφήσει στον πάγκο και να χρησιμοποιήσει ως δίδυμο στον άξονα τους Εσε-Γκαρθία, άσχετα αν οι δύο τους έχουν παίξει μαζί ελάχιστα.

Παρότι το σκορ δεν δικαίωσε την απόφαση του έμπειρου κόουτς στο πρώτο ημίχρονο, με το γκολ που Μορόν να δίνει προβάδισμα στον Αρη, η συνολική απόδοση του Ολυμπιακού σε αυτό το διάστημα ήταν πολύ καλή στο μεγαλύτερο διάστημα.

Με 7 τελικές, ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ του Ζέλσον, ένα διώξιμο την τελευταία στιγμή σε κοντινό πλασέ του Ελ Καμπί κι ένα πέναλτι πάνω στον Ορτέγκα (τράβηγμα φανέλας) που «κατάπιε» ο Σουηδός διαιτητής, η καλύτερη ομάδα πάνω στο χορτάρι πήγε στα αποδυτήρια με ένα τέρμα εις βάρος της και με τις διαμαρτυρίες για φάουλ του Μορόν στον Μπιανκόν, στο ξεκίνημα της φάσης του γκολ, πολύ έντονες, πιθανότατα και δικαιολογημένες…

Στην εξέλιξη του αγώνα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θυμήθηκαν και τον Παναγιώτη Ρέτσο, ο οποίος στα τελευταία παιχνίδια έχει παραχωρήσει τη θέση του στον Ζουλιάν Μπιανκόν. Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι να κρίνουμε πάντα με βάση το αποτέλεσμα, καθώς ουκ ολίγες φορές η μπάλα αποδεικνύεται… πόρνη και μια ομάδα με μία ευκαιρία μπορεί να πάρει αποτέλεσμα, απέναντι σε μία άλλη εμφανώς καλύτερη…

Ο κόουτς του Ολυμπιακού έκρινε ότι έπρεπε να δώσει άλλη μία ευκαιρία στον Βέλντε μετά τη θετική του εμφάνιση στο ματς του Αγρινίου και να εμπιστευθεί τον συμπατριώτη του Γκαρθία στο αρχικό σχήμα, αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε με το ξεκίνημα του β’ μέρους να τους κρατήσει και τους δύο στα αποδυτήρια. Εριξε στο γήπεδο τους δύο πιτσιρικάδες, τον Μουζακίτη και τον Κωστούλα από το 46’, παρότι και το αρχικό του σκεπτικό δεν ήταν λάθος σύμφωνα με τη συνολική εικόνα, αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα. Πέντε λεπτά αργότερα, ο 17χρονος Κωστούλας τζούνιορ έφερε το παιχνίδι στα ίσια…

Τούτες οι γραμμές γράφονται για έναν λόγο. Οση λογική κι αν υπάρχει στις αποφάσεις ενός προπονητή, εκείνος που κρίνει τελικά την έκβαση ενός αγώνα είναι η απόδοση του ίδιου του ποδοσφαιριστή, αλλά και η τύχη. Στη φάση του πρώτου ημιχρόνου με τον Ζέλσον η μπάλα σταματά στο πόδι του Κουέστα. Στη φάση του πιτσιρικά πέρασε κάτω από τα πόδια του Ισπανού κίπερ και κατέληξε στα δίχτυα…

Με άλλα λόγια, ό,τι κι αν σχεδιάζει ο προπονητής έξω από το γήπεδο, η ουσία είναι τι γίνεται πάνω σ’ αυτό. Από την άλλη, έχουν σημασία και τα γρήγορα αντανακλαστικά. Οση ποδοσφαιρική λογική κι αν είχε η ενδεκάδα του Βάσκου, δεν λειτούργησε σωστά ως προς το αποτέλεσμα, άρα έπρεπε να αλλάξει και γρήγορα.

Ο φετινός Ολυμπιακός, λοιπόν, όχι μόνο μπορεί να στηριχθεί στους δύο πιτσιρικάδες του, αλλά μπορεί να περιμένει από αυτούς να τραβήξουν το κάρο από τη λάσπη. Κι αυτό δεν είναι μόνο θέμα ταλέντου ή διάθεσης. Είναι και θέμα δουλειάς, αλλά και θέμα εμπιστοσύνης…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News