Σταύρος Γεωργακόπουλος: Ο Ιβάν έχει στα χέρια του υλικό για νέα ομάδα… 2004

Στο μυαλό ενός προπονητή με την εμπειρία του Γιοβάνοβιτς είναι να δώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα και πιο πολύ χρόνο συμμετοχής σε όλα αυτά τα παιδιά για να φτάσουν στο επίπεδο που τους επιτρέπει το σπάνιο ταλέντο τους.
Ηταν πικρή η γεύση που άφησε στο στόμα όλων των Ελλήνων η εξέλιξη της αναμέτρησης με τη Σκωτία. Μπορεί το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να βρέθηκε πίσω στο σκορ από ένα πέναλτι που στα δικά μου μάτια εξακολουθεί να είναι τουλάχιστον αυστηρό, μπορεί το αρχικό πλάνο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο γήπεδο να μην βγήκε όπως το είχε σχεδιάσει ο κόουτς της Εθνικής, αλλά αυτό που είδαμε στο β’ μέρος του αγώνα της περασμένης Πέμπτης αφήνει τεράστιες υποσχέσεις.
Δεν θα σταθώ μόνο στον 17χρονο Καρέτσα, ο οποίος είναι πραγματικά εντυπωσιακός με τη μπάλα κολλημένη στο αριστερό του πόδι, αλλά συνολικά στη φουρνιά που έχει στα χέρια του ο Ομοσπονδιακός τεχνικός. Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις.
Τζολάκης, Βαγιαννίδης, Ζαφείρης, Κωνσταντέλιας, Μουζακίτης, Κωστούλας, Τζήμας και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να προκύψει στο μέλλον, υπόσχονται μεγάλες βραδιές, όταν αποκτήσουν την απαιτούμενη εμπειρία και βρεθούν όπως πρέπει στο γήπεδο, ώστε να συνδυάσουν το ταλέντο τους.
Στο χέρι ενός προπονητή με την εμπειρία του Γιοβάνοβιτς, λοιπόν, είναι να δώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα και πιο πολύ χρόνο συμμετοχής σε όλα αυτά τα παιδιά για να φτάσουν στο επίπεδο που τους επιτρέπει το πλούσιο ταλέντο τους.
Θα συμφωνήσω πως είναι ευκαιρία να γίνει το παραπάνω βήμα για την πρώτη κατηγορία του Nations League, ωστόσο, ο μεγάλος στόχος είναι άλλος. Ολα αυτά τα πιτσιρίκια που είναι από 17 έως 22 ετών, αν αποκτήσουν ρόλους και χημεία με τις υπόλοιπες σταθερές του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος όπως είναι οι Μαυροπάνος, Κουλιεράκης, Ρέτσος, Ιωαννίδης, Παυλίδης, Τσιμίκας, έχουν όλα τα φόντα να δημιουργήσουν ένα συγκρότημα που μπορεί να κοιτάξει στα μάτια ακόμη και τις τοπ Εθνικές του πλανήτη.
Δεν νομίζω να περίμενε ουδείς κάτι παραπάνω πριν από 20 χρόνια όταν άρχισαν να γίνονται ομάδα και να δένουν τα παιδιά που αποτέλεσαν και τη χρυσή γενιά του 2004. Ταλέντο πάντρεψαν, οικογένεια έγιναν, πίστεψαν στο πλάνο του προπονητή τους, το ένα έφερε το άλλο κι έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης. Δεν υπάρχει ούτε ένας που να μπορεί να κάνει από τώρα μία τέτοια πρόβλεψη, αλλά ταλέντο υπάρχει και περισσεύει. Κι αυτό είναι κάτι που έχουμε να δούμε αρκετά χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η εξαιρετική δουλειά που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, σε συνδυασμό με τα ελληνόπουλα που έρχονται από το εξωτερικό κι έχουν δίψα να διακριθούν με τη φανέλα της μαμάς πατρίδας, έχει δημιουργήσει μια πρώτη ύλη με τεράστιες δυνατότητες κι αυτές πρέπει να αξιοποιηθούν.
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αδειάσουμε ή να αδικήσουμε παίκτες που έχουν προσφέρει πολλά στη «γαλανόλευκη» όπως είναι οι Μάνταλος, Μασούρας, Ρότα, Κουρμπέλης και άλλοι, ωστόσο, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πιτσιρικάδων σπανίζουν, άρα η δυνατότητα για ένα σύνολο που μπορεί να αλλάξει επίπεδο, αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.
Στην παρούσα φάση, λοιπόν, χρειάζεται τόλμη, θάρρος και υπομονή. Να μπουν οι πιτσιρικάδες και να παίξουν το συντομότερο δυνατό. Ακόμη κι απόψε στη ρεβάνς της Γλασκώβης που… καίει και είναι για γερά νεύρα.
Κάπως έτσι επενδύουν στις Εθνικές ομάδες της Ισπανίας και δημιουργούν διαρκώς νέες φουρνιές ομάδων, τη μία καλύτερη από την άλλη, που πηγαίνουν στις μεγάλες διοργανώσεις και σηκώνουν ό,τι κούπα κυκλοφορεί παίζοντας όχι μόνο ουσιαστικό, αλλά και πολύ ελκυστικό ποδόσφαιρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Ολυμπιακός: Οταν η σεζόν σου κρίνεται εκ του αποτελέσματος
- Ολυμπιακός: Η εκτόξευση για Κωστούλα, Μουζακίτη, το ρεκόρ και ξεκάθαρη στάση!
- Αργεντινή - Βραζιλία 4-1: Η παγκόσμια πρωταθλήτρια διέλυσε τη σελεσάο και χωρίς Μέσι
- A Bola: «Ο Παναθηναϊκός απέρριψε πρόταση της Σπόρτινγκ για Βαγιαννίδη»
- ΑΕΚ: Επιστολή στην ΕΠΟ για τη χορηγία προς τις ερασιτεχνικές ενώσεις