ΠΑΟΚ: Ραζβάν, Μπίσεσβαρ και Ολιβέιρα σου έχουν χαλάσει τη σεζόν

Ας ξεκινήσω όμως από την επεξήγηση του τίτλου. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει δίκιο να νιώθει προδομένος από κάποιες κομβικές επιλογές. Αυτές δεν είναι άλλες από την επιμονή στον Νέλσον Ολιβέιρα και την ανανέωση του Μπίσεσβαρ.

Τα απόνερα της ανανέωσης Μπίσεσβαρ

Και αν για την επιμονή στον Ολιβέιρα έχει μια δικαιολογία, καθώς εξάντλησε όλες τις πιθανότητες να δει τον Πορτογάλο να επανέρχεται μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό (όπως είναι η ρήξη χιαστού) και έναν μικρότερης σημασίας τραυματισμό (αλλά σε πολύ κομβικό χρονιά σημείο, με αποτέλεσμα να απουσιάσει από τα Ευρωπαϊκά ματς) η επιλογή ανανέωσης του Μπίσεσβαρ, ειδικά στο χρονικό σημείο που έγινε, έχει αποδειχθεί καταστροφική.

Ο Μπίσεσβαρ πήρε το «ναι» του Σουριναμέζου αφού τελείωσε η προετοιμασία. Και ουσιαστικά, με αυτή την κίνηση, ο ΠΑΟΚ υποθήκευσε το μέλλον αυτής της θέσης. Αν δεν είναι ανανεώσει ο «Μπίσε» ο ΠΑΟΚ θα φερόταν εντελώς διαφορετικά στην υπόθεση με τον Πάολο Φερνάντες. Προσέξτε. Δε λέω οτι ο Μπίσεσβαρ «έφαγε» τον Φερνάντες. Όμως, όταν ο ΠΑΟΚ πήρε απόφαση να κινηθεί με τον Φερνάντες, για τον Λουτσέσκου υπήρχε το «μαξιλαράκι» Μπίσεσβαρ.

Γιατί το… θυμήθηκα τώρα;

Όχι, εν το θυμήθηκα τώρα. Απλά, έρχομαι να προσθέσω άλλο ένα κεφάλαιο στην ιστορία της φετινής σεζόν, στην οποία ο Λουτσέσκου δεν προδόθηκε από την ποιότητα των μεταγραφών του Μπότο, όσο και την εικόνα των «δικών του» παιδιών. Των παλιών, των ποδοσφαιριστών πάνω στους οποίους θα στήριζε τη «νεολαία».

Περί… τομάτας

Θα σας πω το παράδειγμα, όπως το έχω σκεφτεί. Μπορεί να είναι και άκυρο, αδόκιμο. Το θέτω στην κρίση σας. Ο ΠΑΟΚ μοιράζει με μια τοματιά. Φανταστείτε τους νεαρούς ως τις τομάτες και τα στηρίγματα ως τους παλιούς. Αν έχεις μόνο καλάμια για να φτιάξεις τα στηρίγματα, δε θα φας τομάτες. Αν δεν έχεις στηρίγματα, όσο καλές και να είναι οι τομάτες που θα βγουν, τα βαριά λόγω των καρπών κλωνάρια, θα λυγίσουν, η τοματιά θα κρεμάσει και θα φας χτυπημένους καρπούς.

Μπορεί με τον τίτλο να νομίζει κάποιος πως «δαιμονοποιώ» τον Μπίσεσβαρ. Μπαίνω στα 44 και με τον Μπίσεσβαρ στο χορτάρι είδα ένα ΠΑΟΚ που ούτε καν είχα ονειρευτεί. Και αυτό δε θα το σβήσει η φετινή μουτζούρα του Σουριναμέζου.  Ο φετινός Μπίσεσβαρ δεν αξίζει ούτε στον ίδιο τον Μπίσεσβαρ.

Όλα αυτά ήρθαν με αφορμή την αναμέτρηση του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ. Έτσι όπως έπαιξε ο ΠΑΟΚ στην ΟΠΑΠ Αρένα, του έφτανε για να νικήσει ξανά τον Ολυμπιακό, αλλά δε θα του έφτανε να νικήσει την ΑΕΚ, που μοιάζει δυο φορές πιο «ομάδα» από τον Ολυμπιακό.

Το περσινό deja vu

Ο ΠΑΟΚ δεν ζει το deja vu του 2017 αλλά του 2021. Πέρυσι, μετά από τρεις διαδοχικές ήττες εμφανίστηκαν οι Λύρατζης και Τσιγγάρας, φέτος οι Κωνσταντέλιας και Κουαλιάτα. Ο πρώτος έγραψε τη μεγαλύτερη χρονικά συμμετοχή της επαγγελματικής του καριέρας σε συλλογικό επίπεδο, και ο δεύτερος έγραψε την πρώτη του συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Έπρεπε ο ΠΑΟΚ να έχει απουσίες και μια νίκη στα πέντε τελευταία ματς για να έρθει η ώρα τους.

Όχι πως ο Λουτσέσκου τους αδίκησε που δεν τους έβαζε. Εξάντλησε τα περιθώρια με αυτούς που έβαλε μπροστά τους στην ιεραρχία. Έζησε και πέθανε με τις επιλογές του. Απλά, διαφορετικά θα κριθούν οι νεαροί με δυνατά στηρίγματα από έμπειρους γύρω τους και διαφορετικά αν τους ρίξεις μέσα για να σηκώσουν μόνοι τους την ομάδα.

ΥΓ: Κάτι επί προσωπικού. Τον Ολιβέιρα τον πίστεψα και εγώ. Τον περίμενα πως και πως να επιστρέψει από τον τραυματισμό που τον ανάγκασε να χάσει την χρονιά. Θέλω να πω πως αν ήμουν Λουτσέσκου, στο θέμα Ολιβέιρα, θα έκανα το ίδιο. Και το έχω γράψει και το έχω πει σε όποιο άλλο βήμα έχω πλην αυτού. Το σημειώνω, έτσι, για την ιστορία, μη μου πει κανείς ότι «βαράω» τον Λουτσέσκου ενώ θα έκανα τα ίδια. Τον Λουτσέσκου τον θέλω να μείνει στον ΠΑΟΚ. Ειδικά τώρα.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News