12η Οκτωβρίου: Το πριν και το μετά από την ημέρα της Απελευθέρωσης

Πόσο καλά εμπεδωμένο είναι στη συνείδηση των Ελλήνων τι συνέβη στις 12 Οκτωβρίου 1944; Γιατί ενώ, ορθώς φυσικά, γιορτάζουμε και τιμούμε την ημέρα που η Ελλάδα όρθωσε το ανάστημά της απέναντι στην φασιστική Ιταλία και μπήκε έτσι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μόλις και μετά βίας αναφερόμαστε στην ημέρα της Απελευθέρωσης;

Η 28η Οκτωβρίου 1940, η ημέρα του «ΟΧΙ, όπως καθιερώθηκε να την αποκαλούμε, είναι ταυτισμένη με στιγμές ηρωισμού, αυταπάρνησης και λαϊκής ομοψυχίας. Από την άλλη, η 12η Οκτωβρίου 1944 είναι μεν μια ημέρα χαράς και ανακούφισης, αφού είναι η ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούν από την Αθήνα και σταδιακά από όλη τη χώρα, αλλά είναι και ημέρα έκδηλης αγωνίας για τις ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ των αντίθετων ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, των προσκείμενων σε αυτές αντιστασιακών οργανώσεων και των βρετανών συμμάχων.

Τα όσα δηλώνει, στις 10 Οκτωβρίου 2015, στο «ΒΗΜΑ» και στην Λαμπρινή Κουζέλη ο ιστορικός Τάσος Σακελλαρόπουλος θέτουν το ζήτημα στη σωστή του βάση.

«Μείναμε στα θυρανοίξια»

«Μας εξυπηρετεί ως λαό και ως κοινωνία να ζούμε τα τελευταία εβδομήντα χρόνια ένα σημειωτόν στην 28η Οκτωβρίου, σαν να ταυτίζεται ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος της Ελλάδας με αυτήν.

»Είναι μια ασφαλής εμμονή που εξυπηρετεί, όπως εξυπηρετεί να δείξουμε το σπίτι μας όπως ήταν όταν πρωτομπήκαμε σ’ αυτό.

»Αν δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε τη ζωή μέσα σε αυτό, με τα δυσάρεστα και τα πικρά και τα χαρούμενα, μένουμε στα θυρανοίξια. Οι Ελληνες επιλέξαμε να μείνουμε στα θυρανοίξια του πολέμου».

Με αφορμή, τότε, την έκθεση «Αθήνα 1940-1944. Η πόλη και οι άνθρωποί της. Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση» ο Τάσος Σακελλαρόπουλος αναφερόμενος στις πρώτες ώρες της Απελευθέρωσης σημείωνε:

«Κυριαρχούμε εμείς στο κέντρο της πόλης σε σχέση με τον ζόφο, τον φόβο, την καταστροφή και την απειλή που υπήρχαν μέχρι πριν από μερικές ώρες. Ταυτόχρονα όμως, στην ανάπτυξη αυτής της διεκδίκησης μπαίνει και η εσωτερική διεκδίκηση μεταξύ των παρατάξεων της Αντίστασης σε ποιον ανήκει το κέντρο της πόλης, άρα το κέντρο της χώρας, στο πλαίσιο των συγκρούσεων που έχουν ήδη αρχίσει αρκετούς μήνες πριν.

»Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά το ταμπλό της Απελευθέρωσης βλέπει τους διαδηλωτές με διαφορετικά ρούχα, άλλα φορούν τα παιδιά του κέντρου, οι αστοί, άλλα φορούν τα παιδιά των ανατολικών και δυτικών συνοικιών, οι “επισκέπτες-διεκδικητές” του κέντρου. Όπως σε όλες τις μεγάλες κρίσεις, όταν τα πράγματα παύουν την ανάγκη της μέγιστης ομοψυχίας, διακρίνουμε ήδη τη διαίρεση που έρχεται».

Tι συνέβη όμως στις 12 Οκτωβρίου του 1944 και τι είχε προηγηθεί;

Διαβάστε αναλυτικά στο tovima.gr

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News