Παρασκήνιο: Ο τυφώνας Βενιζέλου, o ασυγκράτητος Φλωρίδης και το δίλημμα «με τον Μακρόν ή με τον Νετανιάχου»

Ο υπουργός Εξωτερικών είχε προσπαθήσει, από το βήμα της Βουλής, με την ιδιότητα του καθηγητή συνταγματικού δικαίου, να απαντήσει στην αποδόμηση της τροπολογίας Πλεύρη για το μεταναστευτικό από τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά. Αλλά δεν είχε πάει πολύ καλά αυτό, γιατί στα θέματα συνταγματικής και θεσμικής τάξης ο Βενιζέλος είναι δύσκολος αντίπαλος, πολύ δύσκολος. Ετσι, τον άφησαν ήσυχο τον ΥΠΕΞ, που έτσι κι αλλιώς έχει έναν σωρό μπελάδες διπλωματικού περιεχομένου, και ανέθεσαν στις “κυβερνητικές πηγές” να καταρρίψουν την επιχειρηματολογία Βενιζέλου για “παραβίαση του Συντάγματος” και “ευτελισμό των θεσμών” με τις μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας στην ψηφοφορία για την Προανακριτική (ΟΠΕΚΕΠΕ).

Εκτενέστατο το σημείωμα των “κυβερνητικών πηγών” αλλά δεν απαντά στο βασικό ερώτημα, γιατί επελέγη η επιστολική ψήφος, αν όχι με το φόβο διαρροών, και γιατί προηγήθηκε σύγχυση με αντιφατικές διαρροές για τη στάση που θα κρατήσει η ΝΔ, αν όλα ήταν συνταγματικά και κοινοβουλευτικά γερά θεμελιωμένα. Ο Ευ. Βενιζέλος τεκμηρίωσε σημείο προς σημείο γιατί “διασύρθηκε το Κοινοβούλιο”, ενώ κατέληξε μιλώντας για “κρίση εσωτερικής εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης” που “καθίσταται σχεδόν αυτόματα κρίση νομιμοποίησης”.

Αυτό το συμπέρασμα ενόχλησε βαθύτατα το Μέγαρο Μαξίμου όπου ο Βενιζέλος θεωρείται πλέον εχθρός. Η στήλη γνωρίζει ότι ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κινείται αυτόνομα χωρίς συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη συγκεκριμένη παρέμβαση δεν την γνώριζαν στην Χαριλάου Τρικούπη, παρόλο που ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει άριστη σχέση με την σημερινή ηγεσία και είναι εύκολα προσβάσιμος, εφόσον κάποιος τον αναζητήσει. Ομως, ούτε “παίρνει γραμμή” ούτε “ζητά άδεια” πριν αναλάβει κάποια πολιτική πρωτοβουλία. Και αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερο βάρος στις παρεμβάσεις του.

Κάποτε, όχι πολλά χρόνια πριν, ο Γιώργος Φλωρίδης υμνούσε από τηλεοπτικά πάνελ τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά από τότε και ο υπουργός Δικαιοσύνης απλώς κρατάει απόσταση από την αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τον πολιτικό που τόσο έχει θαυμάσει και που τον είχε πείσει να επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Παλιές ιστορίες…

Τώρα ο Γιώργος Φλωρίδης εξελίσσεται σε ένα είδος Πολάκη της ΝΔ. Από το “είναι για τα μπάζα όποιος μιλάει για μπάζωμα” (Τέμπη) μέχρι τον ισχυρισμό ότι στηρίζουν την Τουρκία όσοι φωνάζουν για τη γενοκτονία στη Γάζα δεν ήταν μακρύς ο δρόμος. Ο υπουργός Δικαιοσύνη επικρίνει τους λαϊκιστές με ακόμη περισσότερο λαϊκισμό και καταγγέλλει την τοξικότητα καλλιεργώντας περισσότερη τοξικότητα. Με τη μέθοδο αυτή και επειδή έχει μεγάλη κοινοβουλευτική άνεση, έχει γίνει εξαιρετικά αγαπητός στο Μέγαρο Μαξίμου και στους σκληροπυρηνικούς της ΝΔ. Αλλωστε και ο Πολάκης έχει κοινό που τον ακολουθεί και τον στηρίζει.

Αλλά ό,τι και να λέει ο Φλωρίδης για να προστατεύσει τη συμμαχία της χώρας (δηλαδή της κυβέρνησης) με το Ισραήλ, ο κλοιός σφίγγει μετά την απόφαση του Γάλλου προέδρου Εμμ. Μακρόν να ανακοινώσει αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους τον Σεπτέμβριο, στη ΓΣ του ΟΗΕ. Ακολούθησε η Βρετανία, θέτοντας όρους στο Ισραήλ, και ο Καναδάς, ενώ το εξετάζουν Βέλγιο και Μάλτα.

“Με τον Μακρόν ή με τον Νετανιάχου” είναι το δίλημμα, διεμήνυσε ο Στέφανος Κασσελάκης που έχει εντάξει το Κίνημα Δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή ομάδα Renew που έχει μακρονικές καταβολές. To δίλημμα αυτό θα υιοθετηθεί, θέλοντας και μη, από το σύνολο της προοδευτικής αντιπολίτευσης τον Σεπτέμβριο, όπως και αν κάθε κόμμα το αποδώσει. Και ο Γιώργος Φλωρίδης θα πρέπει να βρει νέα ευφυολογήματα για να στείλει τη μπάλα μακριά από τα δίχτυα της ΝΔ. Δύσκολο…

Πηγή: Dailypost.gr

Παρασκήνιο: Ο τυφώνας Βενιζέλου, o ασυγκράτητος Φλωρίδης και το δίλημμα «με τον Μακρόν ή με τον Νετανιάχου»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ