Wimbledon: Η «αμαρτωλή» φούστα της «Gorgeous Gussie» ήταν σκηνές από ταινία προσεχώς

Η γεννημένη στις 8 Ιουλίου του 1923 Γερτρούδη Μοράν εμφανίστηκε στο Wimbledon, στις 20 Ιουνίου 1949 για να παίξει τένις. Όμως υπήρχε ένα πρόβλημα: η φούστα της ήταν πολύ, μα πάρα πολύ, κοντή. Και η δαντέλα στο μηρό δεν έκανε την κατάσταση καλύτερη.

Δεν μετάνιωσε για οτιδήποτε, εκτός από ένα πράγμα. Η Γκάσι Μοράν ενδεχομένως να μην κέρδιζε ένα Major στην καριέρα της στο τένις, όμως η οδός προς αυτό κόπηκε αποτρόπαια. Ξαφνικά; Όχι και τόσο. Η σύγχρονη Ιεζαβέλ των κορτ δεν ήταν βέβαιη ότι θα περνούσε αναίμακτα ο τρόπος που στις 20 Ιουνίου του 1949 παρουσιάστηκε στο Wimbledon για το ντεμπούτο της στη διοργάνωση.

Δεν θα περίμενες από κάποια που ονομάζεται Γερτρούδη να σκανδαλίσει με τέτοιον τρόπο τα πλήθη στην πρωτεύουσα της Αγγλίας, μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Η «Γκάσι», με έναν πατέρα που ήταν τεχνικός ήχου στο Χόλιγουντ και μια μητέρα που ασχολούνταν με τα οικιακά, ουδέποτε ένιωσε ιδιαίτερη. Ως έφηβη, έπαιζε τένις με την Γκρέτα Γκάρμπο και τον Τσάρλι Τσάπλιν, στα διαλείμματα των γυρισμάτων των ταινιών τους. Η γεννημένη στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια τενίστρια ήταν αρκετά καλή ώστε να προκριθεί στο Wimbledon. Και αρκετά προκλητική, ώστε να μην παίξει κάπου εκεί -και οπουδήποτε αλλού, ως επαγγελματίας.

Το «κακό» άρχισε όταν η Μοράν βρήκε τον Τεντ Τινλίνγκ, ο οποίος ήταν σχεδιαστής. Του είχε ζητήσει να της σχεδιάσει ένα φόρεμα για το Wimbledon στο οποίο τα μανίκια και η φούστα θα είχαν διαφορετικά χρώματα. Σε αυτό βρήκε την αντίδραση των διοργανωτών, οι οποίοι ήταν (και παραμένουν, 73 χρόνια μετά) ανένδοτοι για το ότι το φόρεμα έπρεπε να είναι άσπρο. Ποιος ξέρει αν από πείσμα, αντίδραση ή, ενδεχομένως, από κάποια φαντασίωση τόσο για το μοντέλο όσο και για την επικείμενη δημοσιότητα, ο σχεδιαστής μπήκε στη διαδικασία να σκανδαλίσει. Το σίγουρο είναι ότι το πάνω μέρος του φορέματος έμοιαζε με γλυπτό, η μέση ήταν στενή και το μέγεθος της φούστας δεν έμοιαζε το ενδεδειγμένο. Τόσο κοντό ήταν, που η 23χρονη τενίστρια αναρωτήθηκε: «Τι θα γίνει όταν η φούστα σηκωθεί;»

Οι νόμοι της φυσικής θα έδιναν γρήγορα την απάντηση για αυτό.

 

Ένα με το έδαφος

Η Μοράν, που όταν αναρωτήθηκε πώς θα άντεχε στην ψύχρα με τα πόδια ολόγυμνα έκανε τον Τίνλινγκ να «ντύσει» το φόρεμα με εσώρουχα από μετάξι και δαντέλα, έπαιξε στο πρώτο παιχνίδι της με την Μπέα Γουόλτερ και γρήγορα έγινε το «talk of the tournament», χωρίς απαραιτήτως να το καταλάβει κατευθείαν. Οι παράξενες κινήσεις που έβλεπε από τους δημοσιογράφους και τους φωτογράφους έγιναν κατανοητές λίγο αργότερα: γίνονταν ένα με το έδαφος ώστε να την φωτογραφίσουν τη στιγμή που θα φαίνονταν τα εσώρουχά της. Όταν ανέτρεψε το εις βάρος της σετ και έφτασε στην επικράτηση 2-1, οι ρεπόρτερ την αποκάλεσαν «Gorgeous Gussie», ένα παρατσούκλι που έμεινε ως το τέλος της ζωής της, στις 16 Ιανουαρίου 2013, στο Λος Άντζελες. Η ίδια βγήκε από το κορτ καλύπτοντας το πρόσωπό της με τη ρακέτα της.

Αυτό, πάντως, είχε κατασταθεί σαφές από έναν ανταποκριτή του Associated Press, που είχε προειδοποιήσει, έπειτα από προπόνησή της, ότι «τα “κροσσοτά” εσώρουχά της φαίνονται κάθε φορά που ρίχνει ένα χτύπημα με το μπαλάκι πάνω από το φιλέ».

Η Μοράν δεν ήταν κακή τενίστρια και είχε πιθανότητες προόδου, το 1947 και το 1949 έφτασε στον τελικό στο διπλό Γυναικών με την Πατρίτσια Κάνινγκ Τοντ και το μικτό διπλό με τον Πάντσο Σεγούρα του Wimbledon, μόνο που αυτές δεν εμφανίστηκαν. Μετά τη Γουόλτερ, νίκησε εύκολα την Μπέτι Γουίλφορντ και πριν τον τρίτο γύρο είχε ήδη γίνει διάσημη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αδελφοί Μαρξ την προσέγγισαν για να εμφανιστεί σε παράστασή τους στο Λονδίνο, κατά τη διάρκεια του Wimbledon. Η Μοράν δέχθηκε τηλεφωνήματα για να εμφανιστεί σε νοσοκομεία, κηπουρικές επιδείξεις και διαγωνισμούς ομορφιάς. Το «Life» σκαρφίστηκε το «Gorgeous Gussie», το οποίο έγινε σαρκασμός στις πένες των Βρετανών. Η Μοράν μάθαινε παράλογα πράγματα. Ένα άλογο κούρσας, ένα hot dog και ένα αεροσκάφος πήραν το όνομά της. Από την άλλη μεριά, περαστικοί τής έλεγαν ότι «έχω δει πιο όμορφο κορίτσι σε καντίνα hot dog». Η Μοράν έγινε χίλια κομμάτια. Στον τρίτο γύρο, απέναντι στην Κινέζα, βρετανικής υπηκοότητας, Τζεμ Χόαχινγκ, της οποίας η βάση ήταν στο Χονγκ Κονγκ, η Γερτρούδη Μοράν δεν λειτούργησε επιθετικά. Το παιχνίδι της ήταν σφιχτό και γνώρισε τον αποκλεισμό λίγο πριν τα προημιτελικά, 2-1 σετ. Όταν βγήκε από εκείνο το κορτ δεν ήξερε ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο παιχνίδι της σε Major του ερασιτεχνικού τένις (αν αναλογιστεί κάποιος ότι επαγγελματίες έγιναν οι τενίστες το 1968, όταν και άρχισε η εποχή των Open).

Οι διοργανωτές του Wimbledon φυσικά και την… περιέλαβαν. Ένας Βρετανός ρεπόρτερ έγραψε ότι έχασε από «ένα εργατικό κορίτσι από την Κίνα, για τα εσώρουχα του οποίου δεν έχουμε δει κάτι στις εφημερίδες». Η Μοράν έμαθε ότι οι διοργανωτές ισχυρίστηκαν πως «έφερε τη χυδαιότητα και την αμαρτία στο τένις» πριν ανακοινώσουν την τιμωρία της, δηλαδή τα… 33 χρόνια εκτός δράσης για το Wimbledon. Ο Τινλίνγκ, σχεδιαστής του φορέματος, αποπέμφθηκε ισοβίως. Μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι, η Μοράν έπρεπε να μάθει να δέχεται τις πρώιμες παρατηρήσεις των διοργανωτών προκειμένου να μη φορά προκλητικά ρούχα, στα παιχνίδια που επρόκειτο να παίξει.

Έπειτα, ακολούθησε το χρήμα.

 

Sex symbol στην Πολωνία

Ειδικά στα 1949, τα γυμνά πόδια ήταν ένα σπάνιο θέαμα. Για τη Γερτρούδη Μοράν, το ζήτημα απείχε πολύ να θεωρείται λήξαν. Χρειάζονταν δύο τύποι που ήταν διάσημοι και πρωταθλητές στο Wimbledon για να βάλουν μπροστά τη νέα καριέρα της. Ο Τζακ Κράμερ, που κατέκτησε τρία Major, το 1946 και το 1947 το US Open και το 1947 το Wimbledon, και ο Μπόμπι Ριγκς, που νίκησε στο Wimbledon το 1939 και στο Roland Garros την ίδια χρονιά και το 1941 -αλλά περισσότερο συνδέθηκε με την περίφημη «Battle of Sexes», το παιχνίδι απέναντι στην Μπίλι Τζιν Κινγκ στις 20 Σεπτεμβρίου του 1973 στο «Astrodome» και που η ήττα του οποίου απογείωσε το τένις Γυναικών- έφεραν έναν αυτονόητο αμερικανικό αέρα. Ένα συμβόλαιο 87.000 δολαρίων στη Μοράν ήταν αρκετό για να την πείσει να αφήσει το ερασιτεχνικό τένις οριστικά και να δώσει παιχνίδια σε άλλες χώρες.

Το πιθανότερο είναι ότι η ίδια το είχε υποψιαστεί, αλλά περισσότερο σημαντικό σε όλη τη διαδικασία ήταν το φόρεμά της, το οποίο λειτούργησε ως… λευκή σημαία ώστε το τένις να προσελκύσει λαϊκές μάζες. Είτε επρόκειτο για το κλασικό άσπρο με χρυσή ζώνη είτε για μαύρο βελούδινο, η Μοράν ήταν μαγνήτης για όλες τις χώρες που πήγε το τουρ. Ακόμα και στην κομουνιστική Πολωνία, οι εργάτες παρακολουθούσαν τα παιχνίδια και «διψούσαν» για τη στιγμή που θα εμφανιζόταν το εσώρουχό της. Δεν επρόκειτο μόνο για αυτό, όμως, αφού τα ροζ κοτσιδάκια της με τη λευκή αμφίεση ή τα μοβ με τη μαύρη δικαίωναν τον Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, όταν άφηνε τη «Λολίτα» για λογοτεχνική παρακαταθήκη. Το πρόβλημα για την ίδια, που έγινε αξεπέραστο, ήταν ότι είχε ανταγωνισμό από το ίδιο φύλο.

H Πολίν Μπετζ ήταν η κορυφαία τενίστρια τη δεκαετία του ’40. Οι Κράμερ και Ριγκς είχαν την ιδέα να την βάλουν στο τουρ και εκείνη, απηυδισμένη από την προσοχή που τραβούσε η Μοράν, αποφάσισε να την τιμωρήσει, εξευτελίζοντάς την κάθε βράδυ μέσα στο κορτ, συντρίβοντάς την στο πεδίο της μάχης.

Ύστερα από 18 μήνες ανηλεούς λεηλασίας από την ομόλογό της, η Μοράν αποφάσισε να αποχωρήσει του τουρ. Οι γνωριμίες της στο Χόλιγουντ της έδωσαν το δικαίωμα να παρουσιάζει ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές στο Λος Άντζελες, ήταν παρουσιάστρια και αθλητικών ειδήσεων στο Κανάλι 4 του Λος Άντζελες, ενώ δεν σκεφτόταν κινηματογραφική καριέρα, αφού και η ίδια δεν θεωρούσε καλό ηθοποιό τον εαυτό της. Το σπίτι της ήταν γεμάτο celebrities, τους οποίους καλούσε για να της κάνουν παρέα. Η τρομακτική επιθυμία, προσιδιάζουσα σε ανάγκη, για συντροφικότητα έκανε την οικία της σχεδόν κοινόβια, ακόμα και με ανθρώπους που δεν ήταν τόσο διάσημη. Όταν πήγε στο Βιετνάμ, στα τέλη της δεκαετίας του ’60, προκειμένου να παίζει τένις με στρατιώτες σε αυτοσχέδια κορτ, ήταν στιγμές που αισθανόταν επωφελής, μόνο που ένα αεροπορικό δυστύχημα με το ελικόπτερό της της προκάλεσε τραυματισμό στην πλάτη, σπασμένα κόκαλα και στρες. Και οι τέσσερις γάμοι της κατέληξαν σε διαζύγιο, ενώ το 1975 φέρεται να κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Αργότερα δούλεψε, με καθεστώς ανωνυμίας, στο κατάστημα δώρων του Ζωολογικού Κήπου του Λος Άντζελες, ενώ μετά το θάνατο της μητέρας της, το 1986, και μην μπορώντας να πληρώσει το φόρο ακίνητης περιουσίας για το σπίτι της, δέχθηκε έξωση και έμεινε με ενοίκιο σε μικρότερα διαμερίσματα στο Λος Άντζελες.

Η «Gorgeous Gussie» δεν μετάνιωσε για οτιδήποτε, εκτός από ένα. Όταν, στα 16 της, ήθελε να πάρει μέρος σε ένα τουρνουά στο Λος Άντζελες, η μητέρα της της πρότεινε να την συνοδέψει ως εκεί και να παρακολουθήσει τα παιχνίδια. Όπως κάθε έφηβη, η Μοράν αρνήθηκε, αφού δεν ήθελε να δείχνει ότι ακολουθείτο από τους γονείς της. Στα 69 της, όμως, δήλωσε ότι έκανε μια κατακλυσμιαία συνειδητοποίηση: «Συνειδητοποιώ τώρα ότι η μητέρα μου, που ήταν νοικοκυρά, είχε ελάχιστες ευκαιρίες να αφήσει τον κόσμο της, να βγει έξω και να δει διαφορετικά πράγματα. Βλέπω τώρα ότι ήμουν ιδιαιτέρως εγωίστρια και μέχρι αυτήν τη στιγμή κουβαλάω μια τρομερή ενοχή για εκείνο το απόγευμα της Κυριακής».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News