Γιώργος Φούντας, στη «Στέλλα» Ολυμπιακός, έπαιξε στην ΑΕΚ, ήταν Παναθηναϊκός

Η Στέλλα είναι τραγουδίστρια στο κέντρο Παράδεισος, που διευθύνει η Μαρία. Στο ίδιο κέντρο τραγουδά και μια άλλη τραγουδίστρια, η Αννέτα, που ζηλεύει τη Στέλλα. Το αγόρι της Στέλλας είναι ο Αλέκος, γόνος πλούσιας οικογένειας, που αντιδρά έντονα σε αυτή τη σχέση. Η Στέλλα όμως αποφασίζει να θέσει τέρμα στη σχέση τους, πριν έρθει η φθορά αλλά και επειδή έχει ήδη εμφανιστεί ο Μίλτος, ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, που κέντρισε το ενδιαφέρον της…

Ο περιβόητος Μίλτος της ταινίας «Στέλλα» (134.142 εισιτήρια) δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Φούντα, ο οποίος μπορεί να έχει γεννηθεί σαν σήμερα, μπορεί και όχι. Σε αρκετά αφιερώματα στο πρόσωπό του, αναφέρεται μόνο το έτος γέννησης στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας, δηλαδή το 1924. Άλλοι υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου, δηλαδή σαν σήμερα και άλλοι στις 13 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους.

Το δεδομένο είναι ότι στη «Στέλλα», την ελληνική αισθηματική-δραματική ταινία του 1955, σε σκηνοθεσία και σενάριο Μιχάλη Κακογιάννη και παραγωγή της «Μήλλας Φιλμ», μαζί με τη Μελίνα Μερκούρη γράφουν ιστορία και διχάζουν τους κριτικούς κινηματογράφου της εποχής.

Η ταινία διακρίθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας το 1956 και με το βραβείο καλύτερης ταινίας ρετροσπεκτίβας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1960.

Οι κριτικές της εποχής

Όσον αφορά τους κριτικούς της εποχής, αντιμετώπισαν την ταινία είτε με ευμενή σχόλια, είτε με εξαιρετικά αρνητική κριτική.

Γράφει η εφημερίδα «Τα Νέα» στις 21 Νοεμβρίου 1955:

«Η ηρωίδα, μια τραγουδίστρια της νυχτερινής ζωής, δίνει την προσωπική της μάχη ανάμεσα σε δύο ερωτικές συμπληγάδες – έναν νέο του λεγόμενου καλού κόσμου (σ.σ. Αλέκος Αλεξανδράκης), που συντρίβεται στο πέρασμα της Στέλλας, και έναν παράφορο ποδοσφαιριστή (σ.σ. Γιώργος Φούντας) – για να καταλήξει στο μοιραίο τέλος».

Την ίδια εποχή, ο Κώστας Σταματίου γράφει στην «Αυγή»:

«Αυτό που βλέπουμε είναι ένα ξεδιάντροπο μελόδραμα, που προβάλλει ό,τι χαμηλότερο, ό,τι πιο “λούμπεν”, ό,τι πιο χυδαίο και καθυστερημένο στοιχείο υπάρχει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Είναι ένα καλομελετημένο συνοθύλευμα χυδαίου νατουραλισμού, μοιρολατρίας γαλλικής σχολής (της προπολεμικής εποχής), ψευτοελληνικού λαογραφικού στοιχείου (σερβίρει στους ξένους για Ελλάδα τα τουρκοανατολίτικα μπουζούκια -που κι εδώ πέρασε η μόδα τους-, το νταηλίκι, την σεξουαλική ασυδοσία, το σουγιάδιασμα, την αλητεία κλπ.) ψεύτικης τολμηρότητας(…)».

Μπάλα, μποξ, σφαίρα, δίσκος…

Ο Φούντας ήταν τότε τριάντα ενός ετών και είχε περάσει πολλά. Ο γιος του Ευθύμιου Φούντα (Καμαράκης) και της Αγγελικής Καδδά με τα πέντε αδέρφια -τον Παναγιώτη την Μαργαρίτα την Ευφρωσύνη την Λουκία και τον Σωτήρη-, είχαν εγκατασταθεί στη Ριζούπολη. Τελειώνοντας το Δημοτικό, άρχισε να εργάζεται στο γαλατάδικο του πατέρα του στου Ψυρρή.

Ενώ σπούδαζε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου μαθήτευσε κοντά στους Αιμίλιο Βεάκη, Δημήτρη Ροντήρη και Κώστα Μουσούρη, ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο, ως παίκτης της ΑΕΚ και ερασιτεχνικά με τη σφαίρα, το δίσκο και την πυγμαχία. Δηλαδή έπαιξε στην ΑΕΚ, στη «Στέλλα», τον Μίλτο, ο οποίος ήταν παίκτης του Ολυμπιακού ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος ήταν φίλαθλος του Παναθηναϊκού. Μάλιστα εμφανίζεται σε σχετικό βίντεο να δείχνει τα τέσσερα γκολ που έβαλε η ομάδα του Παναθηναϊκού.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Γιώργο Φούντας έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών στις 28 Νοεμβρίου 2010.

Πεθαίνει ο Γιώργιος Ξενίδης

2019: Ο πρώην αμυντικός Γιώργος Ξενίδης πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία μόλις 45 ετών. Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ηρακλή όπου έμεινε μέχρι το 2002. Αγωνίστηκε για έξι μήνες – το δεύτερο μισό της σεζόν 2001-2002 – στην ΑΕΚ με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας κι επέστρεψε στους «κυανόλευκους». Η δεύτερη θητεία του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης διήρκησε δύο σεζόν. Το 2004 πήγε στην Κύπρο, όπου αγωνίστηκε για δύο χρόνια με τη φανέλα της Ανόρθωσης. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 2006 για να φορέσει τη φανέλα του Ιωνικού. Στην ομάδα της Νίκαιας έκλεισε την καριέρα του το 2008, καθώς φόρεσε τη φανέλα της και στη δεύτερη κατηγορία.

2004: Ξεκινά το 51ο Ράλι Ακρόπολις, και για πρώτη φορά στην ιστορία του η εκκίνηση δεν δίνεται κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης αλλά στην Λαμία, μία διαφορά που αποτυπώνεται και στον τίτλο που αυτή την φορά είναι «ACROPOLIS, Rallye of Greece».

1998: Ο Michael Jordan σκοράρει 41 πόντους εναντίον των Timberwolves και γίνεται ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που φτάνει τους 29.000 πόντους στην καριέρα του.

1993: Η Steffi Graf γίνεται Νο 1 στον κόσμο αφού η Monica Seles που είχε τραυματιστεί ένα μήνα πριν, δεν μπόρεσε να διατηρήσει τη θέση αυτή.

1989: Ο ραδιοφωνικός σταθμός “Flash” κάνει την πρώτη του εκπομπή με τρίωρη παρουσίαση όλου του προγράμματος και των συντελεστών του σταθμού από τον Γιώργο Καραλή και την Δήμητρα Αλεξάκη, από το στούντιο στην Αγία Αικατερίνη στην Πλάκα. Σε λίγο καιρό, ο σταθμός θα εκδιωχθεί με το αιτιολογικό ότι είναι ασυμβίβαστος με τον παραδοσιακό χαρακτήρα της περιοχής.

Η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το Ράλι Ακρόπολις

1982: Η Γαλλίδα Michele Mouton με Audi Quattro και συνοδηγό την Fabrizia Pons γίνεται η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το Ράλι Ακρόπολις, το οποίο ξεκίνησε με 136 πληρώματα για να τελειώσει με 33. Η Mouton θα κερδίσει και τα ράλι Βραζιλίας και Πορτογαλίας, και θα τερματίσει δεύτερη στη γενική κατάταξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος πίσω από τον Γερμανό Walter Roehrl.

1975: Ο Pele υπογράφει 3ετές συμβόλαιο με την Νεοϋορκέζικη ομάδα ”Κόσμος” έναντι 11 εκατομμυρίων δολαρίων. Θα ακολουθήσουν οι Kinalya, Cruijff και Bechenbauer ενώ ο George Best θα μετακομίσει στο Λος Άντζελες όπου θα παίξει με την ομάδα των Αζτέκων.

1931: Το BBC μεταδίδει το πρώτο του Epson Derby στο οποίο νικητής είναι ο Freddie Fox ιππεύοντας τον ”Cameronian”.

1899: Ο W.G. Grace σε ηλικία 50 ετών και 320 ημερών γίνεται ο πρώτος Άγγλος παίκτης πάνω από τα 50 που παίζει test κρίκετ στον αγώνα Αγγλία – Αυστραλία.

1851: Οι πρώτες στολές στην ιστορία του μπέιζμπολ φορούνται για πρώτη φορά από την ομάδα των New York Knickerbockers (ψάθινα καπελάκια, άσπρες μπλούζες και μπλέ μακριά παντελόνια).

1789: Ο 29χρονος Καναδός Alexander MacKenzie ξεκινά με 13 φίλους και 3 κανώ από τη λίμνη Great Slave ακολουθώντας το ρεύμα του ποταμού προς τα δυτικά με την ελπίδα να βρεθούν στον Ειρηνικό Ωκεανό αλλά θα βρεθούν στον Αρκτικό μετά από 102 ημέρες έχοντας καλύψει 3.000 μίλια κινούμενοι τελικώς βόρεια. Ο ποταμός που τέμνει τον Καναδά θα πάρει το όνομά του. Στις 22/7/1793 θα ακολουθήσει άλλη διαδρομή και θα βρεθεί δυτικά στον Ειρηνικό.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News