Ρεάλ Μαδρίτης: Είναι ο Μαρσέλο ο κορυφαίος αριστερός μπακ όλων των εποχών;

Ο Μαρσέλο αποχώρησε ύστερα από 16 χρόνια από τη Ρεάλ Μαδρίτης, με 25 τίτλους, εξ αυτών πέντε Champions League και έξι πρωταθλήματα Ισπανίας, και ο Τόνι Κρόος τον αποχαιρέτησε με τον πιο σπουδαίο έπαινο που μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα συμπαίκτη του.

Από την παρέα των πέντε κεκτημένων Champions League στη Ρεάλ Μαδρίτης, μόνο ο Καρίμ Μπενζεμά, Λούκα Μόντριτς και ο Τόνι Κρόος θα απομείνουν. Όταν φύγουν κι αυτοί οι τρεις, είτε για να συνεχίσουν το ποδόσφαιρο (που είναι το πιθανότερο) κάπου αλλού είτε για να αποσυρθούν οριστικά και αμετάκλητα, έπειτα από μνημειώδεις καριέρες που ενείχαν και διεθνείς συγκινήσεις, θα έχει τελειώσει μια εποχή που άρχισε το 2009, όταν ο Γάλλος έπιασε Μαδρίτη… κάτω από τη μύτη του ποδοσφαιρικού κόσμου, που είχε… σαστίσει με το διπλό «βασιλικό» χτύπημα των Κακά και Ρονάλντο. Στην πραγματικότητα, η εποχή έχει ως σημείο έναρξης τον Ιανουάριο του 2007, όταν η Ρεάλ απέκτησε το νεαρό Μαρσέλο, γεννημένο στις 12 Μαΐου 1988 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, από τη Φλουμινένσε.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΜΑΡΣΕΛΟ: Ο αμυντικός της Ρεάλ Μαδρίτης κάνει διακοπές στη Ρώμη και οι Ιταλοί… όνειρα!

Οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι, ειδικά όταν πρόκειται για ποδοσφαιριστές που είναι πάρα πολλά χρόνια σε μια ομάδα. Όσο απρόσωπο κι αν μοιάζει κάτι πελώριο, όπως είναι η Ρεάλ Μαδρίτης ως επιχείρηση, όταν διατηρείς μαζί έναν κορμό για περισσότερη από μια τριετία, δημιουργούνται εστίες ώστε να θριαμβεύσει, ανεξάρτήτως αν είναι καλό ή κακό, το ανθρώπινο επίπεδο. Η Ρεάλ επιδίδεται σε ένα μπαράζ συγκινητικών «αντίο» τις τελευταίες μέρες, αν και αυτονόητων: για τον Γκάρεθ Μπέιλ, επί παραδείγματι, δεν υπήρξαν πολλοί που αμφέβαλλαν και, κατ’ αντιστοιχία, στενοχωρήθηκαν, μια και ο Ουαλός είχε πέντε ματς πρωταθλήματος, τα τρία πρώτα, ένα τον Φεβρουάριο και ένα τον Απρίλιο, ενώ έπαιξε ακριβώς… εφτά λεπτά στο Champions League, τρία στο πρώτο ματς για τη φάση των «16» με την Παρί Σεν Ζερμέν εκτός έδρας και τέσσερα στον πρώτο προημιτελικό, μέσα στο «Στάμφορντ Μπριτζ», με την Τσέλσι, το 1-3. Ο Μπέιλ ίσως έπαιζε περισσότερο αν δεν είχε τον τραυματισμό στο γόνατο, αν ο Κάρλο Αντσελότι τον χρειαζόταν δεν θα ρωτούσε για να τον βάλει, πάντως το σίγουρο ήταν ότι θα έφευγε, αφού το συμβόλαιό του εκπνέει την τελευταία μέρα του Ιουνίου του 2022. Η Ρεάλ έκανε ειρήνη μαζί του, μετά τη μάχη να τον πουλήσει, με εκείνον να «κάθεται πάνω στο συμβόλαιό του, πάντως πλέον ευθύνη ουκ έχει. Ειρήσθω εν παρόδω, ο Μπέιλ πήγε στη Μαδρίτη το καλοκαίρι του 2013, ένα χρόνο αφού οι «μερένχες» απέκτησαν τον Λούκα Μόντριτς, επίσης από την Τότεναμ, και ένα χρόνο προτού πάρουν τον Τόνι Κρόος από την Μπάγερν Μονάχου.

Πιστός της Ρεάλ Μαδρίτης χωρίς λεπτά συμμετοχής

Την ίδια μέρα, η Ρεάλ ανακοίνωσε την αποχώρηση του Ίσκο Αλαρκόν ύστερα από εννιά χρόνια στις υπηρεσίες της. Ο Ισπανός διεθνής έμεινε ελεύθερος και, στα 30 του, θα είναι βασικός στο 95% των ομάδων της Ισπανίας ου μην και στην Ευρώπη, αν επιχειρήσει το διάβημα στη γενικώς αγαπημένη για τους Ίβηρες Premier League. Ο Ίσκο είχε 14 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, οκτώ εκ των οποίων, όμως, κάτω από 20 λεπτά και μία, ακριβώς 20. Δεν έπαιξε καθόλου στο Champions League, οπότε ύστερα από 5 κατακτήσεις του τροπαίου με τα μεγάλα αυτιά, τεσσάρων από εκείνα του Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων, τριών ευρωπαϊκού Super Cup και ανάλογων για Liga, ενός Copa del Rey, είχε έρθει η ώρα, σε ηλικία πολύ αποδεκτή για ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο, να φύγει.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ρεάλ Μαδρίτης: Χαμός με Εμπαπέ και στο προσκήνιο ο Ρούντιγκερ

Η Ρεάλ, έπειτα, διαφημιστικά μετήλθε του κόλπου των καλών νέων. Πρώτα ανακοίνωσε την απόκτηση του Αντόνιο Ρούντιγκερ από την Τσέλσι και έπειτα την παραμονή του Λούκα Μόντριτς για επιπλέον ένα χρόνο στο κλαμπ. Ο σπουδαίος Κροάτης μάλλον θα φύγει τον επόμενο χρόνο, αφού έχει το Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική ομάδα της χώρας του και δεν θα είναι παράλογο στα 37 προς 38, και ειδικά έπειτα από μια άκρως εντυπωσιακή σεζόν, στην οποία υπήρξε εκθαμβωτικός, να θέλει να ρίξει τίτλους τέλους στην τεράστια καριέρα του.

Η επόμενη κίνηση ήταν λίγο πιο δύσκολη, επειδή το συναίσθημα ήταν πιο έντονο. Η Ρεάλ ανακοίνωσε την αποχώρηση του 34χρονου Μαρσέλο ύστερα από 16 χρόνια και ανάλογες σεζόν στο κλαμπ, οι οποίες για τον ίδιον ήταν ιδιαιτέρως αποδοτικές, αφού κέρδισε 25 τίτλους. Ο Μαρσέλο δεν είναι ο ρέκορντμαν σε μακροβιότητα στην ομάδα, ο Έκτορ Φρανσίσκο Χέντο και ο Μανουέλ Σαντσίς έμειναν 18 χρόνια, ο θρυλικός Σαντιγιάνα 17, όμως βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τους Ραούλ Γκονζάλες, Ίκερ Κασίγιας, Πίρι, Γκόγιο Μπενίτο και Σέρχιο Ράμος. Έχει ένα χρόνο πάνω από τους Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο και Γκούτι (αν μετρηθούν τα χρόνια του στην πρώτη ομάδα και όχι οι δύο πρώτες σεζόν στη δεύτερη) και δύο περισσότερους από τον Φερνάντο Ιέρο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ: Τα πάρα πολλά 90 λεπτά ποδοσφαίρου

Η δυσκολία στον αποχωρισμό με τον Μαρσέλο έγκειτο και στην παρουσία του την τελευταία περίοδο. Ο Βραζιλιάνος έχει παίξει με το κλαμπ 545 ματς, παρ’ ότι υπήρξαν περίοδοι που βρέθηκε και στον πάγκο. Όμως αυτήν, την τελευταία σεζόν, ήταν μεν αναπληρωματικός, αλλά ο ρόλος του υπήρξε τόσο κομβικός όσο οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Ήταν ένας πιστός υπηρέτης της ομάδας, με 12 αγωνιστικές στη Liga, σε δύο εκ των οποίων έπαιξε καθ’ όλη τη διάρκεια και σε άλλες δύο, 84 και 82 λεπτά αντιστοίχως, σε ακόμα μία ένα ημίχρονο ως βασικός, ενώ στις υπόλοιπες εφτά μπήκε ως αλλαγή.

 

Ο έπαινος του Κρόος και η οφειλή της Ρεάλ Μαδρίτης

«Μπορώ να πω ότι έπαιξα με τον καλύτερο αριστερό μπακ όλων των εποχών. Ο Τόνι Κρόος υπήρξε ευθύς ως Γερμανός στην τοποθέτησή του για τον Μαρσέλο. Οι Βραζιλιάνοι πρέπει να έχουν το προβάδισμα κυρίως στους ακραίους αμυντικούς, παρ’ ότι o Τζιατσίντο Φακέτι, την εποχή μάλιστα του Ελένιο Ερέρα, ήταν ο πρώτος που έπαιξε όλη την πλευρά στην Ευρώπη, ενώ ο Πάολο Μαλντίνι υπήρξε τοτέμ στη θέση. Ο έπαινος για τον 34χρονο Βραζιλιάνο, μάλιστα, έρχεται από κάποιον που κουβαλά εθνικά την κληρονομιά του Πάουλ Μπράιτνερ και κυρίως του Αντρέας Μπρέμε. Ο υπογράφων θα έβαζε τον Μπεξάν Λιζαράζου στην εξίσωση, ενδεχομένως και τον Έμλιν Χιουζ της Λίβερπουλ, αλλά όχι, τουλάχιστον για τη θέση του κορυφαίου, τον Ντένις Έργουιν, που μεγαλούργησε τα πρώιμα χρόνια της αυτοκρατορίας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Οι Βραζιλιάνοι αριστεροί αμυντικοί, από τον Νίλτον Σάντος ως τον Ρομπέρτο Κάρλος, από εκεί στον Μαρσέλο, έχουν το προβάδισμα κυρίως επειδή εξαρχής βρίσκονται σε επιθετική διάθεση. Δεν είναι ανέκδοτο ότι όλοι οι αριστεροί αμυντικοί της Βραζιλίας θα μπορούσαν να είναι επιτελικοί μέσοι, θα θυμάται κάποιος ότι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, στις ΗΠΑ, και μέχρι να αποβληθεί στο παιχνίδι της φάσης των «16» με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Λεονάρντο, ένας καθαρός κεντρικός μέσος, όπως αποδείχθηκε τα χρόνια του στην Παρί Σεν Ζερμέν και τη Μίλαν, ήταν εκείνος που κάλυπτε, με ιδιαίτερη κομψότητα, την αριστερή πλευρά, έως ότου αντικατασταθεί από το «θηρίο» Μπράνκο, ο οποίος ήρθε από το χρονοντούλαπο για να βάλει το φάουλ της πρόκρισης στο 3-2 του προημιτελικού με την Ολλανδία.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ρομπέρτο Κάρλος: Το σουτ που αψήφισε τους νόμους της Φυσικής

Ο Μαρσέλο δεν έχει Παγκόσμιο Κύπελλο, στην καμπούρα του υπάρχει εκείνο το τρομακτικό 7-1, αλλά για τη Ρεάλ, με την οποία κατέκτησε 6 πρωταθλήματα, 5 Champions League και άλλα τόσα ισπανικά Supercopa, 4 τρόπαια Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων, τρία ευρωπαϊκά Super Cup και δύο Copa del Rey, ήταν πάντα ιδιαίτερος. Ήταν σημαντικός για τον Ζοσέ Μουρίνιο, τον Κάρλο Αντσελότι, τον Ζινεντίν Ζιντάν, ταίριαξε σε οποιοδήποτε στυλ παιχνιδιού, από τις κόντρες με την αέρινη τετράδα Μεσούτ Οζίλ-Άνχελ ντι Μαρία-Κριστιάνο Ρονάλντο-Καρίμ Μπενζεμά έως το οργανωμένο ποδόσφαιρο με τους δύο εμβληματικούς μέσους, τον Μόντριτς και τον Κρόος, να κάνουν κουμάντο και κυρίως αγάπησε τον οργανισμό με την ψυχή του.

Σε όλη την πορεία της Ρεάλ στο Champions League αλάλαζε από τον πάγκο, λειτουργούσε ως η… τεστοστερόνη του Αντσελότι, ο οποίος μαεστρικά τον έβαλε στο κλίμα και έδωσε τον τόνο σε όλους τους υπόλοιπους, ότι μπορούν να παίξουν μείζονα ρόλο πίσω από την εξωτερική γραμμή. Στο Champions League της σεζόν 2021-22 ο Μαρσέλο δεν έπαιξε λεπτό, αν και θα ορκιζόσουν ότι σε κάθε σημαντική στιγμή βρισκόταν εκεί. Σε αυτήν την πολύ σημαντική κατάκτηση, που ανέκοψε στην αρχή του ένα σερί λειψυδρίας, ο Μαρσέλο έπαιξε το ρόλο που παίζει η μαμά που ασχολείται με τα οικιακά στην ανατροφή των παιδιών της. Και η Ρεάλ, που παρουσίασε χθες τον Ορελιέν Τσουαμενί, το νέο απόκτημά της που όταν φύγουν ο Κρόος και ο Μόντριτς θα κουμαντάρει το κέντρο της μαζί με τον άλλον οξύνοα, τον Φεντερίκο Βαλβέρδε, του χρωστά οφειλή. Εν πάση περιπτώσει, ένα sur mesure κοστούμι θα ήταν ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει, όταν σταματήσει το ποδόσφαιρο, την πορεία του ως μέλος του κλαμπ, από όποιο πόστο θα γινόταν να φανεί χρήσιμος.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News