Γιώργος Χελάκης: Πως στα κομμάτια ήρθε ο Χουάνγκ να παίξει μπάλα στην Ελλάδα;

Tα φώτα έπεσαν πάνω στον Σεντρίκ Μπακαμπού. Ετσι γίνεται με τους σκόρερ σε όλα τα παιχνίδια, σε όλο τον κόσμο. Οσοι όμως βλέπουν μπαλίτσα για άλλη μια φορά στάθηκαν πάνω στον Νοτιοκορεάτη χαφ του Ολυμπιακού. Χωρίς περιστροφές το γράφω.

Βλέποντάς τον αναρωτιέμαι πως αυτός ο παίκτης βρέθηκε τελικά να παίζει μπάλα στην Ελλάδα; Τι «κουσούρι» έχει και δεν παίζει την μπάλα που ξέρει σε κάποιο μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Υποθέτω ότι θα πάρουμε απαντήσεις στη συνέχεια.

Επί του παρόντος βλέπουμε τον Ιν Μπεόμ Χουάνγκ να παίζει στα μέρη μας με την φανέλα του Ολυμπιακού. Βλέπουμε έναν αέρινο χαφ με αδιάκοπο ποδοβολητό, να ενεργεί με ταχύτητα παίζοντας το πιο σύνθετο ποδόσφαιρο δηλαδή το πιο απλό. Μπάλα χωρίς φιοριτούρες. Γρήγορο ποδόσφαιρο . Γρήγορα πασάρει, γρήγορα και κάθετα κινείται με την μπάλα στα πόδια.

Ενας χαφ που ξέρει τι θα κάνει πριν έρθει το τόπι στα πόδια του. Με απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στα ανασταλτικά και επιθετικά του καθήκοντα. Παίκτης που μπορεί είτε να ξεκουράζει τους συμπαίκτες του με τα τρεξίματα του είτε να τους φέρνει σε πλεονεκτική θέση με τις πάσες του.

Δεν γράφω περισσότερα για να μην καταφύγω σε υπερβολές. Υπάρχει άλλωστε ένας προβληματισμός που έχει να κάνει με τις μυϊκές ενοχλήσεις που βγάζει και του στερούν συμμετοχές.

Ο… λιπόσαρκος χαφ με την ευγενική συμπεριφορά και το μόνιμο χαμόγελο μπορεί να γίνει ο καταλύτης για την αγωνιστική ανάκαμψη του Ολυμπιακού. Προσφέρει στον προπονητή του τη δυνατότητα να στηρίξει πάνω του κάθε αλλαγή σε σύστημα.

Να ένα παράδειγμα: Την Κυριακή με τον Ατρόμητο τον είδαμε σε θέση δεύτερου αμυντικού χαφ σε σχήμα 4-4-2. Αύριο κόντρα στην Καραμπάχ μπορούμε να τον δούμε σε θέση δεκαριού σε σχήμα 4-3-3 έχοντας πίσω του τον Σαμασέκου και τον Εμβιλά.

Και σε αυτή τη θέση μπορεί να ανταποκριθεί με πλήρη επάρκεια και αντί να γυρίζει ανάμεσα στους στόπερ για να προωθήσει το παιχνίδι, να παίζει πίσω από τον επιθετικό κορυφής ώστε να δώσει την τελική πάσα ή να σκοράρει ο ίδιος. Παίκτης που συνδυάζει θέαμα και ουσία. Δεν βρίσκω κάποιον να του μοιάζει ούτε τώρα στο πρωτάθλημα ούτε τα παλιότερα χρόνια…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News