Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: Τα τρία ερωτηματικά για το «πέναλτι της ντροπής» που εκθέτουν τον Κέλετ!
Τι συνέβη βήμα προς βήμα στον καταλογισμό του πέναλτι εις βάρος του Άβιλα στο ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού – Τι προβλέπει το πρωτόκολλο VAR, τι ειπώθηκε στην επικοινωνία του Κέλετ με τον Σούντμπεργκ, γιατί «βιάστηκε» ο Δανός να καταλογίσει πέναλτι σε μια φάση που δεν είχε… πάρει καν χαμπάρι τι είχε συμβεί!
Μια φάση που προκαλεί θύελλα αντιδράσεων από το βράδυ της Κυριακής και αποτελεί υπ’ αριθμόν ένα θέμα συζήτησης σε όλα τα ποδοσφαιρικά στέκια της χώρας το πρωί της Δευτέρας.
Μια φάση που όσες φορές κι απ’ όποια κάμερα κι αν τη δεις σε αργή κίνηση, αδυνατείς να κατανοήσεις τι ακριβώς έχει καταλογίσει ο διαιτητής Γιάκομπ Κέλετ στη μονομαχία του Άβιλα με τον Φώτη Ιωαννίδη.
Ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν ακόμη περισσότερα, αλλά έχει μεγάλη σημασία να μελετήσει κανείς τι ακριβώς μεσολάβησε από τη στιγμή που ο Δανός υπέδειξε αρχικά φάουλ εκτός περιοχής εις βάρος του Ισπανού αμυντικού του Ολυμπιακού, μέχρι την εκτέλεση του Σπόραρ.
Και έχει μεγάλη σημασία η ανάλυση καρέ -καρέ της υπόδειξης καθώς φανερώνει πολλά για τις προθέσεις του Σκανδιναβού ρέφερι, που ενδεχομένως να ήθελε να εξυπηρετήσει ένα πλάνο ισοπαλίας στο ντέρμπι του «Απόστολος Νικολαϊδης». Όλα αυτά, όμως, είναι υποθέσεις με τις οποίες κανείς μπορεί είτε να συμφωνήσει, είτε να διαφωνήσει. Ας μείνουμε λοιπόν στα γεγονότα και μόνο σε αυτά.
ΒΗΜΑ 1ο: Ο Κέλετ υποδεικνύει φάουλ εκτός περιοχής στον Άβιλα
Στο αρχικό στάδιο της υπόδειξης ο Κέλετ καταλογίζει φάουλ του Άβιλα στον Ιωαννίδη. Το σημείο που τοποθετεί την μπάλα για την εκτέλεση του φάουλ φανερώνει έναν διαιτητή που απλά θέλει να «ανακαλύψει» παράβαση εις βάρος του αμυνόμενου για να δώσει μια ευκαιρία στην επιτιθέμενη ομάδα να εκτελέσει στατική φάση κοντά στην περιοχή του αντιπάλου της.
Προσέξτε το σημείο που έχει στήσει την μπάλα ο Κέλετ (στο 0.37 του βίντεο). Είναι τουλάχιστον 3-4 μέτρα μακριά από τη γραμμή της περιοχής. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν έχει δει απολύτως τίποτα στη φάση. Γιατί πως είναι δυνατόν να βλέπεις ως διαιτητής μια παράβαση και να την υποδεικνύεις… τόσο μακριά από το σημείο που εσύ ο ίδιος την έχεις διαπιστώσει; Δεν μιλάμε για μερικά εκατοστά λανθασμένη απόφαση, αλλά για 3-4 ολόκληρα μέτρα!
ΒΗΜΑ 2ο: Ο Κέλετ ενημερώνεται ότι η επαφή των παικτών είναι εντός περιοχής
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο Κέλετ «κρίνει» ότι ο Άβιλα έχει υποπέσει σε φάουλ, ο διαιτητής VAR (στην προκειμένη περίπτωση ο επίσης Δανός, Γιάκομπ Σούντμπεργκ) είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει το διαιτητή ότι η παράβαση που έχει υποδείξει είναι εντός περιοχής.
Απαραίτητη διευκρίνηση: Βάσει πρωτοκόλλου VAR αποκλειστικοί υπεύθυνοι των χωροταξικών ετυμηγοριών οποιασδήποτε φάσης σε ένα παιχνίδι, είναι οι υπεύθυνοι διαιτητές που χειρίζονται το VAR, όχι ο διαιτητής που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο.
Απαγορεύεται, δηλαδή, βάσει πρωτοκόλλου να καλέσει το VAR έναν διαιτητή για να διαπιστώσει αν ένας παίκτης βρίσκεται σε θέση οφσάιντ, ή αν μια παράβαση γίνεται εντός ή εκτός περιοχής. Μπορεί να τον καλέσει μόνο σε περιπτώσεις που ο διαιτητής π.χ. καλείται να εκτιμήσει αν συντελείται περίπτωση παθητικού οφσάιντ από ποδοσφαιριστή που βρίσκεται εκτεθειμένος. Όχι να ελέγξει αν είναι εκτεθειμένος.
Στην περίπτωση, λοιπόν, της Λεωφόρου, ο Κέλετ ενημερώνεται από το VAR ότι η παράβαση που έχει υποδείξει είναι εντός περιοχής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Δανός πιάνει την μπάλα από το σημείο που την έχει τοποθετήσει αρχικά και χωρίς να πάει για έλεγχο στην οθόνη, αλλάζει την αρχική του απόφαση και καταλογίζει πέναλτι. Δείτε ξανά στο βίντεο το επίμαχο σημείο γιατί έχει σημασία (ξανά στο 0.37).
Ο Κέλετ καταλογίζει το πέναλτι μέσω της ενδοεπικοινωνίας με το VAR χωρίς να πηγαίνει στη βοηθητική οθόνη για αξιολόγηση της φάσης.
ΒΗΜΑ 3ο: Τι είπε ο διαιτητής VAR στον Κέλετ και τον έστειλε να δει τη φάση στην οθόνη;
Ο Κέλετ, λοιπόν, πηγαίνει και τοποθετεί την μπάλα στο σημείο του πέναλτι, αλλά ξαφνικά κατευθύνεται στη βοηθητική οθόνη για να δει ξανά τη φάση. Τι σημαίνει αυτό; Δυο τινά υπάρχουν: Είτε ο Σούντμπεργκ από το VAR του είπε ότι δεν υπάρχει παράβαση του Άβιλα, είτε έχει εκφράσει τις αμφιβολίες του για το ορθόν της απόφασης του συμπατριώτη του και του συνιστά να δει ξανά τη φάση από τα ριπλέι.
Βάσει πρωτοκόλλου VAR κανένας διαιτητής δεν πηγαίνει να μελετήσει φάση (άρα να καθυστερεί την εξέλιξη μιας αναμέτρησης) όταν υπάρχει σύμφωνη γνώμη του διαιτητή VAR με μια υπόδειξή του.
Ούτε πάει στο VAR για να ελέγξει αν μια περίπτωση πέναλτι είναι εντός ή εκτός περιοχής. Ο μοναδικός λόγος, λοιπόν, που μπορούσε να οδηγήσει τον Κέλετ στη βοηθητική οθόνη ήταν η διαφωνία του Σούντμπεργκ. Κανένας άλλος!
Εδώ, όμως, υπάρχει ένα… κενό. Η λογική λέει ότι ο Σούντνπεργκ ενημερώνει απ’ ευθείας για δύο πράγματα τον Κέλετ, έχοντας μελετήσει αρχικά τη φάση. Αφενός του λέει ότι η παράβαση που έχει υποδείξει είναι εντός περιοχής και αφετέρου διευκρινίζει ότι ο ίδιος κρίνει ότι δεν υπάρχει παράβαση. Του είπε το ένα σκέλος της ετυμηγορίας και του… απέκρυψε το δεύτερο; Αποκλείεται…
Γιατί, λοιπόν, ο Κέλετ αντί να πάει απ’ ευθείας στη βοηθητική οθόνη πηγαίνει πρώτα στη βούλα του πέναλτι για να καταλογίσει την εσχάτη των ποινών και εν συνεχεία πάει να δει τα ριπλέι; Γιατί ο Δανός εμφάνισε τέτοια σπουδή να καταλογίσει πέναλτι, και όχι να πράξει το αυτονόητο μελετώντας πρώτα τα ριπλέι και εν συνεχεία να εκδώσει την τελική του ετυμηγορία.
Γιατί όπως αντιλαμβάνεστε όταν ένας διαιτητής αλλάζει μια αρχική του απόφαση με υπόδειξη του VAR είναι σχεδόν απίθανο να την… αλλάξει ξανά για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Γιατί, λοιπόν, ο Κέλετ προκαταβάλλει τον τελικό έλεγχο της φάσης και των ριπλέι, τοποθετώντας ο ίδιος την μπάλα προκαταβολικά στη βούλα του πέναλτι; Η απάντηση μοιάζει προφανής: Γιατί πολύ απλά αδιαφορούσε πλήρως για τι θα έβλεπε σε αργή κίνηση και για το αν διαφωνούσε οποιοσδήποτε άλλος με τη δική του κρίση. Ακόμη κι αν αυτός ήταν ο Σούντμπεργκ!