Λίβερπουλ: Πώς το «κόκκινο» υπερόπλο εξελίσσεται σε... μαύρη τρύπα του Κλοπ!

Μια φορά κι έναν καιρό το οικοδόμημα της Λίβερπουλ στηριζόταν στην απόρθητη άμυνά του. Φέτος το συγκρότημα του Γιούργκεν Κλοπ αποτελεί τη… χαρά κάθε αντίπαλου επιθετικού! Τι έχει αλλάξει;

Η Λίβερπουλ αυτή τη σεζόν έχει χάσει σε 17 ματς της Premier League περισσότερους βαθμούς από ότι στο σύνολο του προηγούμενου πρωταθλήματος. Αυτό την έχει φέρει στη δύσκολη θέση να κινδυνεύει να μείνει εκτός του επόμενου Champions League με τον ανταγωνισμό να είναι πολύ μεγάλος.

Οι προβολείς πέφτουν πάνω στην αμυντική λειτουργία της ομάδας, όσο κι αν ο Γιούργκεν Κλοπ προσπαθεί να βρει δικαιολογίες που «κανείς δεν θέλει να ακούσει». Είτε πρόκειται για την αδυναμία της ομάδας του να ανταγωνιστεί με τα χρήματα που δίνουν η Μάντσεστερ Σίτι και η Νιούκαστλ, παρόλο που έχει επενδύσει περισσότερα από αμφότερες αυτή τη σεζόν σε μεταγραφές,

Είτε, όπως, είπε μετά την ήττα από την Μπρέντφορντ με 3-1 γιατί «η Μπρέντφορντ φτάνει στο… όριο τους κανονισμούς. Σε κάθε επιθετική στατική φάση κάνουν πέντε φάουλ, αλλά μέσα στο χάος που δημιουργούν κανείς δεν δίνει σημασία».

Η δημιουργία της «μαύρης τρύπας»

Η ουσία, όμως, παραμένει. Η Λίβερπουλ δεν αμύνεται καλά. Αρχικά, η υπόθεση ήταν πως της έλειπε ο Σάντιο Μανέ και δεν μπορούσε να πιέσει σωστά ψηλά τους αντιπάλους με αποτέλεσμα εκείνοι να ξεπερνούν εύκολα την πρώτη γραμμή πίεσης και να βρίσκουν χώρους. Αυτό το επιχείρημα διαλύθηκε όταν η Λίβερπουλ νίκησε με 1-0 τη Μάντσεστερ Σίτι στο «Άνφιλντ».

Η απώλεια του Μανέ δεν ήταν η μόνη που θρηνούσαν στο Μέρσεϊσαϊντ. Η κριτική που ασκήθηκε στον Κλοπ και στη διοίκηση της Λίβερπουλ αφορούσε στη… γύμνια της μεσαίας γραμμής από… μπράβους τύπου Τζίνι Βαϊνάλντουμ και το επιχείρημα ήταν πως ο Ολλανδός ουσιαστικά δεν αντικαταστάθηκε ποτέ. Αυτό, σε συνδυασμό με τους πολλούς τραυματισμούς στη μεσαία γραμμή και το ντεφορμάρισμα του Φαμπίνιο έγινε μέρος της εξήγησης γιατί δέχεται τόσα πολλά γκολ.

Το άλλο μέρος της εξήγησης είναι η άμυνα. Ότι οι αντίπαλοι έχουν βρει τον τρόπο να εκμεταλλεύονται τα κενά στην πλάτη του Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ και του Άντι Ρόμπερτσον. Πριν από το Μουντιάλ 2022 υπήρχαν αμφιβολίες για το επίπεδο του Ιμπραχίμα Κονατέ, αλλά και σημειωνόταν πτώση στην απόδοση του Φίρχιλ φαν Ντάικ. Όλα αυτά βέβαια με τους τραυματισμούς να επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την σταθερότητα της ομάδας.

Με το ίδιο… δηλητήριο

Η Λίβερπουλ αυτή τη σεζόν πολλές φορές έχει βρεθεί… τάβλα με τους αντιπάλους της να της έχουν δώσει το… δηλητήριο με το οποίο τους έκανε ζημιά η ίδια τα προηγούμενα χρόνια – αντεπιθέσεις, πίεση ψηλά, στατικές φάσεις.

Η εξήγηση πέραν των ατομικών επιδόσεων, όμως, φαίνεται να βρίσκεται σε μια γενικότερη αλλαγή του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας. Η Λίβερπουλ αντιμετώπισε προβλήματα κόντρα σε πολύ κλειστές άμυνες την περασμένη σεζόν με τον τελικό του Champions League να είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Χωρίς χώρους να τρέξει, δεν μπορούσε να παίξει σωστά σε σετ παιχνίδι.

Αυτό προσπάθησε να κάνει αυτή τη σεζόν. Γι’ αυτό προτίμησε να πάρει τον Αρτούρ παρά έναν χαφ που να καταπίνει χιλιόμετρα. Η διαδικασία δεν πήγε όπως θα ήθελε ο Κλοπ καθώς στα δύσκολα άλλοι ακολουθούν τις νέες οδηγίες και άλλοι τις παλιές. Εξ ου και οι πολλές αλλαγές διατάξεων, μορφών πίεσης, τρόπων επίθεσης και παικτών σε διαφορετικές θέσεις.

Όλα, όμως, δείχνουν πως η Λίβερπουλ θα επιχειρήσει να… εγκαταλείψει αυτό το μονοπάτι και να βαδίσει στο προηγούμενο. Γι’ αυτό απέκτησε τον Κόντι Γκάκπο (πίεση ψηλά), γι’ αυτό προτεραιότητά της είναι ο Τζουντ Μπέλιγχαμ και ήδη έχει κάνει πρώτες επαφές με το περιβάλλον του Ματέους Νούνες της Γουλβς για το καλοκαίρι. Παράλληλα, υπάρχουν και αμυντικοί που την ενδιαφέρουν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News