Ολυμπιακός: Ο νέος... Ρομπέρτο του Μίτσελ και τα μηνύματα του Βικελίδης!

Όποιος είδε το πρόσωπο του Μίτσελ την ώρα που σκόραρε ο Ελ Αραμπί στο «Βικελίδης» για να κλειδώσει την πρόκριση κατάλαβε πολλά. Για πρώτη φορά από την ημέρα που επέστρεψε στον Πειραιά ο Ισπανός τεχνικός έζησε ματς με τόσο μεγάλη αγωνία και είχε τέτοιο ξέσπασμα στην επίτευξη ενός γκολ.

Σίγουρα θα θέλει να ανάψει μια λαμπάδα στο μπόι του Κωνσταντίνου Τζολάκη, ο οποίος ως από μηχανής Θεός οδήγησε την ομάδα του στην πρόκριση, με οκτώ διαδοχικές επεμβάσεις, την τελευταία από την άσπρη βούλα. Κάτι ανάλογο είχε κάνει και στη διάρκεια της πρώτης του θητείας όταν με μια ανάλογη εμφάνιση, ο πολύ πιο έμπειρος Ρομπέρτο, είχε κατεβάσει τα ρολά και είχε χαρίσει στον Ολυμπιακό μια τεράστια νίκη με το ίδιο σκορ (1-0) στο Φάληρο με αντίπαλο την Μπενφίκα.

Για να φτάσουμε, ωστόσο, στο σημείο να πρέπει ο 20χρονος κίπερ να ορθώσει… τείχος μπροστά από τους παίκτες του Άρη, είναι ξεκάθαρο πως κάτι δεν λειτούργησε καλά. H ομάδα του Πάρντιου επέβαλε τον ρυθμό της στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, έπαιξε σε πιο γρήγορο τέμπο, είχε τις πιο πολλές καθαρές ευκαιρίες.

Ο Γκρέι ζόρισε πολύ τον Ντόι

Κι όλα αυτά απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ήθελε, αλλά σε βασικά κομμάτια του παιχνιδιού, απλά δεν μπορούσε. Για άλλη μία φορά υπήρξε πρόβλημα στην καρδιά της άμυνας με τον Ντόι να αντιμετωπίζει τεράστια θέματα από τον Γκρέι. Ο Άγγλος φορ κέρδισε τις περισσότερες… πλάτες από το νεαρό στόπερ, ο οποίος και ανάσες χρειάζεται και να καθαρίσει το μυαλό του. Λογικό είναι, για ένα νέο παιδί χωρίς πολλές παραστάσεις, να είναι απαραίτητο ένα διάλλειμα, μετά από τόσα μαζεμένα και πολύ απαιτητικά παιχνίδια.

Ο Μίτσελ το είδε αυτό από τον πάγκο κι έδωσε εντολή στον Σωκράτη να πέφτει στον φορ των γηπεδούχων από το ξεκίνημα του β’ μέρους κάτι που έγινε με αρκετή επιτυχία, όχι, όμως, στη φάση του πέναλτι, με τον Γκρέι πάλι να εκμεταλλεύεται μεγάλη πάσα και να παίρνει κεφάλι στην πλάτη του Ντόι. Στο γρήγορο τέμπο του Άρη οι «ερυθρόλευκοι» αμύνθηκαν με συνέπεια στο 4-4-2, έτρεξαν πολύ, αλλά στο δημιουργικό κομμάτι ήταν ελάχιστες οι φορές που κατάφεραν να αλλάξουν περισσότερες από τρεις πάσες.

Ο Ροντινέι είναι καλύτερος από τη μέση και μπροστά, ζορίζεται στην πίεση, ενώ κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον Βρουσάι που έπαιξε αναγκαστικά αριστερός μπακ. Ο Σαμασέκου που ήταν από τους διακριθέντες, ήταν καταλυτικός στη μεσαία γραμμή, κέρδισε πολλές μάχες, αλλά φάνηκε η αδυναμία του στην έξυπνη μεταβίβαση. Συνήθως δίνει τη μπάλα δίπλα και σπανίως παίρνει μέτρα προς την επίθεση, παρότι από τα δικά του πόδια προήλθε η ασίστ προς τον Ελ Αραμπί για το τελικό 0-1.

Ο Ματιέ ξέμεινε νωρίς από δυνάμεις

Λογικό είναι ο Βαλμπουενά στα 38 του και προερχόμενος από δίμηνη απουσία λόγω τραυματισμού, να μην έχει τις απαραίτητες δυνάμεις για να… τρέξει όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Είχε διάθεση, πάθος κι ένταση ο πολύπειρος Γάλλος, πήρε πρωτοβουλίες, αλλά κόντρα σε δύο και τρεις αντιπάλους από το μισάωρο και μετά, βρισκόταν συνήθως στο έδαφος, ζητώντας φάουλ, με τη μπάλα να έχει αλλάξει πόδια.

Ο Μπιέλ αναγκάστηκε στο μεγαλύτερο κομμάτι της αναμέτρησης να κάνει τον… χαμάλη, μιας και λίγες φορές έφτασε η μπάλα στα πόδια του ή σε εκείνα του Μπακαμπού. Ειναι γεγονός ότι χάθηκε τεράστια ευκαιρία στο πρώτο μέρος για να γίνει το 0-1, όπως και στην άστοχη προσπάθεια του Μπακαμπού στο δεύτερο, από το άτσαλο γύρισμα του Βρουσάι, αλλά οι πιο πολλές ευκαιρίες είχαν κίτρινο χρώμα.

Πολύτιμη η βοήθεια ακόμη και του ντεφορμέ Ελ Αραμπί

Γενικά οι «ερυθρόλευκοι» ζορίστηκαν πάρα πολύ και χρειάστηκε να έρθει ο Χάμες από τον πάγκο για να γυρίσει λίγο το τόπι και να πέσουν οι ρυθμοί των γηπεδούχων. Σε αυτό βοήθησε και η ικανότητα του Αραμπί, μέχρι να φτάσουμε στο νικητήριο γκολ, καθώς ο Μαροκινός ακόμη και ντεφορμέ, παίζει για την ομάδα, βάζει τα πόδια του στη φωτιά, γυρίζει πίσω, κρατάει τη μπάλα, μοιράζοντας ανάσες…

Είναι γεγονός ότι απέναντι σε ένα συγκρότημα παθιασμένο και σε ένα κοινό… λυσσασμένο, οι απαντήσεις που δόθηκαν από τον Ολυμπιακό στα ζητούμενα του αγώνα ήταν περιορισμένες. Πάλι καλά που ο πιτσιρικάς Κρητικός πορτιέρο, ο οποίος είχε σταματήσει τον Γκρέι και στο πρώτο μέρος, ήταν εκεί όταν και όπου χρειάστηκε, με κορυφαία την επέμβασή του στη φάση του πέναλτι.

Συγκεκριμένες ερωτήσεις, μπερδεμένες απαντήσεις

Διαβάσατε το πρωί για την έλλειψη έντασης στην επίθεση και ταχύτητας στην άμυνα. Σε αυτά τα δύο θεμελιώδη θέματα, ο Μίτσελ δεν έχει βρει ακόμη τις ενδεδειγμένες λύσεις, την ώρα που οι απαιτήσεις γίνονται ακόμη μεγαλύτερες. Στο πρωτάθλημα περιθώριο για νέες γκέλες δεν υπάρχει, ενώ σε δύο βδομάδες έρχεται ο πρώτος από τους δύο ημιτελικούς Κυπέλλου, κόντρα στην ΑΕΚ, εκτός έδρας. Ίσως ο 59χρονος κόουτς θα πρέπει να εξετάσει μέχρι τότε και το σενάριο για τρία κεντρικά χαφ και να αφήσει για το Καραϊσκάκη την ιδέα με τα μαζεμένα δεκάρια που μπορεί να κάνει πολλά, αλλά δεν είναι για όλα τα ματς.

Και καρδιά είχαν και χαρακτήρα έβγαλαν

Από την άλλη πλευρά, κανείς δεν μπορεί να μην πιστώσει στους παίκτες του Ολυμπιακού την καρδιά και τον χαρακτήρα νικητή που έδειξαν, ακόμη κι όταν το παιχνίδι πήγαινε να στραβώσει. Δεν τα παράτησαν ούτε στιγμή, έβγαλαν ψυχή και σκόραραν ακόμη κι όταν έμειναν δέκα στο χορτάρι και πάνω εκεί πρέπει να επενδύσουν για τα επόμενα. Μέχρι τότε, μια λαμπάδα στο μπόι του Τζολάκη είναι το λιγότερο…

Υ.Γ.: Μπορεί να γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση για τη φάση του πέναλτι, για το αν υπάρχει επιθετικό φάουλ πριν το τράβηγμα του Ντόι, για το αν είναι αποβολή ή κίτρινη, αλλά είναι μία συζήτηση που δεν πρέπει να απασχολεί τον Μίτσελ και τους παίκτες του. Δική τους δουλειά είναι μόνο ό,τι γίνεται πάνω στο χορτάρι και πως θα βελτιώσουν τις αγωνιστικές τους αδυναμίες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News