Παναθηναϊκός: Ο Φώτης Ιωαννίδης... ανέβηκε επίπεδο!

Ένα απ’ τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή (όχι μόνο στο ποδόσφαιρο), είναι να μη μένεις στάσιμος, αλλά να εξελίσσεσαι, να βελτιώνεσαι, να δουλεύεις διαρκώς για να γίνεσαι καλύτερος. Να κάνεις ένα βήμα περισσότερο κάθε μέρα.

Πόσω μάλλον, δε, όταν η φύση σε έχει προικίσει με ταλέντο, το οποίο είναι στο χέρι σου να βελτιώσεις για να ανεβείς επίπεδο. Ο παραπάνω πρόλογος αφορά στην προκειμένη περίπτωση τον Φώτη Ιωαννίδη.

Είναι αλήθεια πως εάν στη φετινή Super League 1 υπήρχε βραβείο για τον πιο βελτιωμένο ποδοσφαιριστή της σεζόν (όπως υπάρχει για παράδειγμα στο NBA), ο 23χρονος φορ του Παναθηναϊκού θα έπαιζε… μπάλα άνευ συναγωνισμού.

Αυτό ήταν κι είναι δική του κατάκτηση, μαζί με την καθοδήγηση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και των συνεργατών του, οι οποίοι πήραν στα χέρια τους ένα μεγάλο, αλλά άγουρο ταλέντο το καλοκαίρι του 2021 και βήμα-βήμα το μετατρέπουν σε ένα υπερπολύτιμο κομμάτι της ενδεκάδας κι έναν επιθετικό που μπορεί να αφήσει το δικό του σημάδι στον Παναθηναϊκό, αλλά και στην Εθνική ομάδα.

Δεν είναι μόνο τα πολύ σημαντικά και καθοριστικά γκολ που σημείωσε στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό (1-0, στις 9 Νοεμβρίου) ή με τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο (2-0, στις 13 Νοεμβρίου), που «ξεκλείδωσαν» τις νίκες για τους «πράσινους».

Δεν είναι μόνο το πέναλτι που κέρδισε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (1-1, στις 6 Νοεμβρίου) κυνηγώντας μία φάση που φαινόταν εντελώς χαμένη ή το γκολ της ισοφάρισης απέναντι στον ΟΦΗ στο 90’+8 (1-1, στις 28 Δεκεμβρίου) που έσωσαν άλλους δύο βαθμούς για το «τριφύλλι».

Είναι η συνολική βελτίωσή του στις κινήσεις του στο γήπεδο ως φορ κορυφής, αλλά και το γεγονός ότι άνοιξε τους αγωνιστικούς ορίζοντές του και τη νοοτροπία του, προσθέτοντας διαφορετικά στοιχεία στο ρεπερτόριό του, τα οποία στο τέλος της ημέρας είναι εξίσου ωφέλιμα για την ομάδα.

Έγινε (και) Mr. Αssist

Όσο πολύτιμα είναι τα γκολ που πέτυχε σε καθοριστικά σημεία της φετινής πορείας του Παναθηναϊκού, άλλο τόσο σημαντικές ήταν -για παράδειγμα- οι δύο ασίστ-μισό γκολ που έβγαλε στα δυο τελευταία παιχνίδια με τη Λαμία στη Λεωφόρο (προς τον Κλεϊνχέισλερ) και με τον Αρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης» (προς τον Μαντσίνι), δίνοντας τη λύση που χρειάζονταν εκείνη την ώρα οι «πράσινοι».

Με δύο κινήσεις φορ γερμανικού τύπου, αλλά και με μεγάλη οξυδέρκεια κι αντίληψη του χώρου και του πού βρίσκονταν οι συμπαίκτες του εκείνη τη στιγμή, απλοποιώντας τα πράγματα. Κάτι που είχε κάνει επίσης και στη ρεβάνς με τον Βόλο στο Πανθεσσαλικό (2-0, στις 11 Ιανουαρίου), όταν έχοντας αποφύγει πλέον τον αντίπαλο γκολκίπερ, έψαξε να βρει την πάσα που θα σιγούρευε το 1-0, αντί να εκτελέσει ο ίδιος από πολύ πιο δύσκολη θέση.

Εδώ και πολύ καιρό, απ’ τις αρχές της σεζόν συγκεκριμένα, όλοι όσοι εμπλέκονται με την καθημερινότητα των προπονήσεων του Παναθηναϊκού, αλλά και συμπαίκτες του, έλεγαν το ίδιο πράγμα: «Ο Φώτης κάνει… παπάδες στις προπονήσεις».

Το ζητούμενο ήταν όλο αυτό να αρχίσει να το βγάζει και στο γήπεδο, στα επίσημα ματς. Γενικά, δεν ήταν εύκολο για τον ίδιο να μπει σε ένα καλούπι και να βρει συγκεκριμένες σταθερές στο παιχνίδι του κι είναι αλήθεια πως στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν ζορίστηκε σημαντικά στο να προσαρμοστεί στο αγωνιστικό μοντέλο και στον τρόπο παιχνιδιού που είχε αρχίσει να περνάει στους «πράσινους» ο Γιοβάνοβιτς.

Η εμπιστοσύνη όμως που του έδειξε ο Σέρβος τεχνικός και το τιμ του (αλλά κι η διοίκηση με την απόφασή της να απορρίψει τέτοιες μέρες πριν από έναν χρόνο πρόταση ύψους 2,7 εκατ. ευρώ απ’ τη Σάρλοτ της αμερικανικής MLS), τον έφεραν σε πρώτο πλάνο, βασικό φορ της ομάδας που έκανε θραύση στο περσινό β’ μισό της σεζόν κι ολοκλήρωσε τη χρονιά με την καλύτερη συγκομιδή βαθμών στα πλέι οφ, ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο και το Κύπελλο για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια.

Το περασμένο καλοκαίρι, η έλευση του Αντραζ Σπόραρ, με μία επένδυση που έφτασε τα 3,5 εκατ. ευρώ προς τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, δεν τον πτόησε. Κι αυτό, όσο κι αν οι απ’ έξω το βλέπουν εύκολο, δεν είναι… Πολλοί παίκτες στη θέση του θα απογοητεύονταν, θα ένιωθαν τα… φτερά τους κομμένα και δεν θα έβλεπαν προοπτική.

Για τον Ιωαννίδη, ωστόσο, όλο αυτό λειτούργησε ανάποδα και το είδε σαν ευκαιρία. Αποδέχτηκε τον ρόλο του παίκτη που θα ερχόταν ως πρώτη επιλογή απ’ τον πάγκο με τη δύσκολη αποστολή του game changer, δούλεψε κι άλλο τις αδυναμίες του, εξέλιξε ακόμη περισσότερο το παιχνίδι του, έγινε πολύτιμος…

Γι’ αυτό σαν ήρθε η ώρα να πάρει φανέλα βασικού -μετά και την περίοδο ντεφορμαρίσματος και τις ιώσεις που πέρασε ο Σπόραρ- κέρδισε τη θέση του κι επιβεβαίωσε τον ρόλο του. Σαφώς κι έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης κι εξέλιξης μπροστά του εφόσον συνεχίσει να δουλεύει έτσι, όμως ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως εδώ κι αρκετούς μήνες ο Φώτης έχει ανεβεί πια επίπεδο…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News