BUNDESLIGA: Η… μάχη των πάγκων

Το πρωτάθλημα της Bundesliga 2021-2022 βρίσκεται προ των πυλών. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε πως θα παρουσιαστούν οι 18 «μονομάχοι» της εφετινής σεζόν, πόσοι θα καταφέρουν να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες και πόσοι θα μείνουν στου… δρόμου τα μισά. Η αναφορά στο συγκεκριμένο αφιέρωμα του SD, γίνεται στους προπονητές των ομάδων της πρώτης κατηγορίας του Γερμανικού πρωταθλήματος.

Με τις αλλαγές το φετινό καλοκαίρι να είναι πολλές και ήδη να έχουν κοστίσει εκατομμύρια ευρώ. Ακολουθεί η παρουσίαση των ανθρώπων που θα καθοδηγήσουν τις δεκαοκτώ ομάδες, βάσει της βαθμολογικής θέσης τους την περυσινή χρονιά.

Γιούλιαν Νάγκελσμαν (Μπάγερν Μονάχου)

Ήταν ο νεότερος προπονητής που κάθισε σε πάγκο ομάδα της Bundesliga (στην Χόφενχαϊμ το 2016). Ανακηρύχτηκε προπονητής της χρονιάς το 2017, ενώ το 2018 έγινε ο νεότερος τεχνικός που κάθισε σε πάγκο στο Champions League. Το 2020 το πήγε ακόμη παραπέρα και κατέχει το ρεκόρ του νεότερου προπονητή που βρέθηκε σε ημιτελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Αυτά παρατηρούσε τόσα χρόνια η Μπάγερν και πριν λίγους μήνες πλήρωσε στην Λειψία το ποσό ρεκόρ (άλλο ένα) για μεταγραφή προπονητή των 25 εκατομμυρίων ευρώ για να τον κάνει δικό της, μετά την απόφαση αποχώρησης του άκρως επιτυχημένου Χάνσι Φλικ. Ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν θα μπορούσε να κάνει το παραπάνω βήμα στην καριέρα του πιο νωρίς, όμως τώρα ήταν η στιγμή που ένιωσε έτοιμος, επιστρέφοντας στην γενέτειρα του Βαυαρία για να καθίσει στον πάγκο της ομάδας που λάτρευε από μικρός.

Τζέσι Μαρς (Λειψία)

Μπορεί ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν να έφυγε για την Μπάγερν, η Λειψία όμως φαίνεται πως είχε… έτοιμο τον αντικαταστάτη του. Ο λόγος για τον Τσέσι Μαρς, τον πρώτο Αμερικανό προπονητή ο οποίος καθοδήγησε ομάδα στο Champions League. Ο πρώην τεχνικός της Σάλτσμπουργκ είναι γεννημένος στο Ρέισιν του Ουισκόνσιν, όπου οι περισσότεροι έχουν ως χόμπι το χόκεϊ επί πάγου, το μπάσκετ (ελέω Μιλγουόκι Μπακς) και το… κυνήγι αρκούδας. Ο 47άχρονος πλέον προπονητής όμως λάτρευε από μικρός το ποδόσφαιρο και άρχισε να το υπηρετεί ως ποδοσφαιριστής, πριν βρεθεί έντεκα χρόνια πριν στην Εθνική των ΗΠΑ ως βοηθός προπονητή. Ακολούθησαν Μόντρεαλ Ίμπακτ και Πρίστον Τάιγκερς, πριν το 2015 τον επιλέξουν οι Ρεντ Μπουλς του Σικάγο. Η ομάδα συμφερόντων της εταιρείας χορηγού τόσο της Σάλτσμπουργκ, όσο και της Λειψίας, τον έφερε στην Ευρώπη, αρχικά στη γερμανική ομάδα ως βοηθό του Ραλφ Ράνγκνικ κτη σεζόν 2018-2019. Ακολούθησε μια διετία ως πρώτος τεχνικός στην Αυστρία και τώρα έχει μπροστά του μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Να διατηρήσει την Λειψία ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Γερμανίας.

Μάρκο Ρόζε (Μπορούσια Ντόρτμουντ)

Δεν ήταν μόνο η Μπάγερν που αποφάσισε να επενδύσει σε προπονητή, πληρώνοντας την ομάδα στην οποία ανήκε. Κάτι αντίστοιχο, με πολύ λιγότερα χρήματα βέβαια (5 εκατομμύρια ευρώ) έκανε και η Ντόρτμουντ, η οποία απέκτησε τον Μάρκο Ρόζε από την Γκλάντμπαχ. Ο 44άχρονος πρώην αμυντικός αποτελεί έναν απ’ τους καλύτερους Γερμανούς τεχνικούς της γενιάς του. Πέρασε αρκετά χρόνια στα μετόπισθεν, ως βοηθός αρχικά του Τόμας Τούχελ και εν συνεχεία του Μάρτιν Σμιντ στην Μάιντς στην οποία είχε κλείσει την καριέρα του. Το 2013 βρέθηκε στα τμήματα υποδομής της Σάλτσμπουργκ και αφού έκανε το «αγροτικό» σε όλες τις ομάδες των τμημάτων υποδομής του συλλόγου, ανέλαβε την πρώτη ομάδα το 2017. Δύο χρόνια αργότερα η πρόκληση της Γκλάντμπαχ δεν θα μπορούσε να τον αφήσει αδιάφορο. Βρέθηκε στον πάγκο των «πουλαριών» τα οποία οδήγησε στο Champions League παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο, πριν αποφασίσει πέρυσι στα μέσα της χρονιάς να πει «ναι» στην πρόταση της Ντόρτμουντ.

Μαρκ Φαν Μπόμελ (Βόλφσμπουργκ):

Σ’ ένα πρωτάθλημα στο οποίο βρέθηκε για αρκετά χρόνια ως ποδοσφαιριστής, φορώντας τη φανέλα της Μπάγερν, επιστρέφει πλέον ως προπονητής ο Μαρκ Φαν Μπόμελ. Ο παλαίμαχος κεντρικός μέσος σταμάτησε πριν οκτώ χρόνια το ποδόσφαιρο και από τότε… ψάχνει το δρόμο του στην προπονητική. Αρχικά ως προπονητής της Κ17 της Εθνικής Ολλανδίας και στην συνέχεια ως βοηθός του Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ στις Εθνικές ομάδες της Σαουδικής Αραβίας και της Αυστραλίας. Έκανε ένα πέρασμα από την Youth team της Αίντχόφεν, πριν καθίσει στον πάγκο της πρώτης ομάδας των Ολλανδός για 75 παιχνίδι. Ήταν ανενεργός για δυόμιση χρόνια, πριν αποφασίσει η Βόλφσμπουργκ να του δώσει την ευκαιρία να βρεθεί για πρώτη φορά ως προπονητής στην Bundesliga, αντικαθιστώντας των επιτυχημένο Όλιβερ Γκλάσνερ.

Όλιβερ Γκλάσνερ (Αϊντραχτ Φρανκφούρτης):

Αρκετοί ήταν αυτοί που απόρησαν με την απόφαση του Αυστριακού τεχνικού. Ν’ αφήσει την Βόλφσμπουργκ με την οποία φέτος ήταν εξαιρετικός, οδηγώντας την στους ομίλους του Champions League, προκειμένου ν’ αναλάβει την Αϊντραχτ που θα αγωνίζεται στο Europa League. Προφανώς ο Όλιβερ Γκλάζνερ πήρε την απόφαση του σκεπτόμενους δύο πράγματα. Πρώτον, το γεγονός οι «αετοί» είναι πολύ πιο βαρύ όνομα στην Bundesliga απ’ ότι οι «λύκοι» και δεύτερον, το κλειστό τριετές συμβόλαιο που του πρότεινε η Αϊντραχτ με σχεδόν διπλάσιες αποδοχές από αυτές που είχε (μέχρι το 2022) στο Βόλφσμπουργκ. Και σ’ αυτή την περίπτωση, έγινε μεταγραφή προπονητή με την ομάδα της Φρανκφούρτης να πληρώνει τη ρήτρα που υπήρχε στο συμβόλαιο του Αυστριακού τεχνικού, που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις τις δύο πρώτες χρονιές του στο γερμανικό πρωτάθλημα.

Τζεράρντο Σεοάνε (Μπάγερ Λεβερκούζεν):

Ακόμη ένας προπονητής που εξαργύρωσε την πολύ καλή του παρουσία σ’ ένα από τα… δευτεροκλασάτα πρωταθλήμα της κεντρικής Ευρώπης είναι ο Τζεράρντο Σεοάνε. Ο Ελβετός τεχνικός με ισπανική καταγωγή, κάθισε τρία χρόνια στον πάγκο της Γιουνγκ Μποϊς και την οδήγησε στην κατάκτηση ισάριθμων πρωταθλημάτων. Η Λεβερκούζεν που πήρε την απόφαση να τον φέρει στον πάγκο της, τον αντιμετώπισε στους «32» του Europa League. Aπό τότε τον παρακολουθούσε στενά και στις αρχές Μαρτίου τον έπεισε με συμβόλαιο τριετούς διάρκειας να γνωρίσει για πρώτη φορά την εμπειρία της Bundesliga.

Ουρς Φίσερ: (Ουνιόν Βερολίνου):

Συμπατριώτης του Σοεάνε είναι ο επόμενος προπονητή, πολύ πιο… μπαρουτοκαπνισμένος βέβαια στα γερμανική γήπεδα. Ο Ουρς Φίσερ έχει γράψει ήδη το όνομα του στην ιστορία της Ουνιόν Βερολίνου καθώς είναι ο τεχνικός που όχι μόνο την ανέβασε στην Bundesliga, αλλά πέρυσι κατάφερε να την βγάλει και στην Ευρώπη! Ο 55άχρονος έχοντας μεγάλη εμπειρία σε Ζυρίχη, Τουν και Βασιλεία, πήρε μια ομάδα η οποία διεκδικούσε την παραμονή στην δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας και την έκανε άκρως ανταγωνιστική απέναντι στα κορυφαία club χώρας.

Άντι Χίτερ (Μπορούσια Μέχενγκλάντμπαχ):

Ο Άντι Χίτερ είναι ακόμη ένας προπονητής που βρισκόταν σε ομάδα της Bundesliga και έφυγε με μεταγραφή. Συγκεκριμένα η Γκλάντμπαχ έχοντας πάρει 5 εκ. ευρώ από την ρήτρα του Ρόζε, πλήρωσε άλλα 2,5 προκειμένου να κάνει με τη σειρά της χρήση μιας άλλη ρήτρας. Αυτής που αφορούσε το συμβόλαιο του Αυστριακού με την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, στην οποία πέρασε τρία χρόνια αφήνοντας πολύ καλό έργο. Μπορεί φέτος να μην κατάφερε να την «βγάλει» στο Champions League, αλλά επί ημερών του οι «αετοί» έφθασαν μακριά στο Europa League παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Αρκετοί απόρησαν, καθώς η Γκλάντμπαχ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά και ο Άντι Χίτερ θεώρησε πως με την αποχώρηση του Φρέντι Μπόμπιτς η Αϊντραχτ δεν θα μπορούσε ν’ ανταγωνιστεί στο μέλλον τις υπόλοιπες ομάδες.

Πελεγκρίνο Ματαράτσο (Στουτγκάρδη):

Ο 43άχρονος Αμερικανός ιταλικής καταγωγής γνωρίζει το γερμανικό ποδόσφαιρο όσο λίγοι. Αγωνίστηκε για δέκα χρόνια σε ομάδες της δεύτερης και τρίτης κατηγορίας της Γερμανίας, έμαθε τη γλώσσα και την γερμανική ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Γεγονός που τον βοήθησε να βρεθεί άμεσα στα τμήματα υποδομής της Νυρεμβέργης και της Χόφεχναϊμ. Άμεσος συνεργάτης του Γιούλιαν Νάγκελσμαν και του Άλφρεντ Σρόιντερ στον πάγκο της ομάδας του Σίντσχαϊμ, δεν δυσκολεύτηκε ν’ απαντήσει θετικά στην πρόταση της Στουτγκάρδης τις τελευταίες… ώρες του 2019 και να γίνει ο προπονητής που όχι μόνο τη βοήθησε να επιστρέψει στην Bundesliga, αλλά λίγο έλειψε πέρυσι να την βγάλει και στην Ευρώπη. Η δουλειά του χαμογελαστού τεχνικού δεν πέρασε απαρατήρητη από τους διοικούντες την ομάδα, οι οποίοι του έδωσαν συμβόλαιο μεγαλύτερης διάρκειας και αποδοχών με ειδική ρήτρα αποχώρησης σε περίπτωση που τον θέλει μεγαλύτερη ομάδα.

Κρίστιαν Στράιχ (Φραϊμπουργκ):

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο Κρίστιαν Στράιχ βρίσκεται στην Φραϊμπουργκ όσο χρόνια βρίσκεται ο… Μέλανας Δρυμός περιμετρικά του γηπέδου της. Δηλαδή σχεδόν πάντα! Ο «στρατιώτης» όπως ονομάζεται από τους φίλους της ομάδας, δεν έχει φύγει ποτέ του από την ευρύτερη περιοχή. Ως ποδοσφαιριστής τα χρόνια της καριέρα του τα πέρασε στην… γειτόνισσα Φράιμπουργκερ, ενώ ως προπονητής βρίσκεται στην Φραϊμπουργκ από το 1995 στα τμήματα υποδομής. «Ανέβηκε» το 2007 στην πρώτη ομάδα ως βοηθός των Ρόμπιν Ντουτ και Μάρκους Σοργκ και μετά από τέσσερα χρόνια ανέλαβε ως πρώτος προπονητής μέχρι τώρα. Αν εξαντλήσει (που θα το κάνει) το συμβόλαιο του που λήγει το 2022 τότε θα βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας για 11 συνεχόμενα χρόνια!

Σεμπάστιαν Χένες (Χόφενχαϊμ):

Στην Χόφενχαϊμ πέρυσι αποφάσισαν να δώσουν στον Σεμπάστιαν Χένες την ευκαιρία να δημιουργήσει μια ομάδα που δεν θα ξαναμπεί σε περιπέτειες υποβιβασμού και θ’ αρχίσει να «χτίζει» ένα σύνολο που θα διεκδικήσει ξανά ευρωπαϊκή έξοδο. Ο 39άχρονος, ανιψιός του Ούλι Χένες και πρώην προπονητής της Κ19 της Μπάγερν ,έχει συμβόλαιο για άλλα δύο χρόνια με την ομάδα του Σίντσχαϊμ, αλλά θα πρέπει φέτος η ομάδα του να παρουσιάσει μεγαλύτερη διάρκεια και καλύτερο πρόσωπο για να μην μπει και ο ίδιος σε… περιπέτειες.

Μπεν Σβένσον (Μάιντς):

Με από αρκετές αποτυχημένες προσλήψεις προπονητών, η Μαϊντς πέρυσι αποφάσισε στις αρχές του χρόνου να δώσει στον Μπο Σβένσον την ευκαιρία να την σώσει από τον υποβιβασμό. Ο Δανός τεχνικός κα πρώην αμυντικός της ομάδας όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά επί ημερών του η Μαϊντς πήρε σπουδαία αποτελέσματα, γεμίζοντας με αισιοδοξία τους οπαδούς της. Δεν είναι τυχαίο πως το συμβόλαιο του ανανεώθηκε μέχρι το 2025 (!). Για να τον… προσέξουν βέβαια οι ιθύνοντες του συλλόγου, έπρεπε ν’ αφήσει τα τμήματα υποδομή του και να πάει στην θυγατρική της Σάλτσμπουργκ (Λίφερινγκ) στην Αυστρία με την οποία έκανε απίστευτα πράγματα στην δεύτερη κατηγορία. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ…

Μάρκους Βάιντσιρλ (Άουγκσμπουργκ):

Η επιστροφή του Μάρκους Βάιντσιρλ στην Βαυαρία συνοδεύτηκε με την παραμονή στην Bundesliga. Ο 46αχρονος Γερμανός προπονητής ήταν άλλωστε ήταν αυτός που της έδωσε το δικαίωμα να βγει για πρώτη φορά στην Ευρώπη το 2013, πριν αποφασίσει ν’ αποχωρήσει το 2016 για την πολύ πιο πλούσια Σάλκε. Δεν «έπιασε» όμως ούτε στο Γκεζελκίρχεν, ούτε στην Στουτγκάρδη, απολυόμενος και απ’ τις δυο. Άνεργος για δύο χρόνια, ο Άουγκσμπουργκ τον κάλεσε πίσω, αυτό τα κατάφερε και φέτος ελπίζει να πάει με τους Βαυαρούς πολύ καλύτερα.

Παλ Ντάρνταϊ (Χέρτα Βερολίνου):

Σε ανάλογη θέση με την Άουγκσμπουργκ βρέθηκε και η Χέρτα Βερολίνου. Αποφάσισε να δώσει ξανά την ευθύνη της παραμονής στον Παλ Ντάρνταϊ, τη σημαία του συλλόγου, τον οποίο η διοίκηση είχε μεταθέσει σε άλλο πόστο το 2019 γιατί δεν έπαιζε ελκυστικό ποδόσφαιρο. Οι αλλαγές προπονητών, τα πολλά λάθη στις μεταγραφές, ανάγκασαν τους ανθρώπους της ομάδας να τον εμπιστευτούν ξανά. Αυτός εξασφάλισε την παραμονή και φέτος ελπίζει με την αρωγή του Φρέντι Μπόμπιτς να φέρει περισσότερα θετικά αποτελέσματα.

Φρανκ Κράμερ (Αρμίνια Μπίλεφελντ):

Πολύς κόσμος απόρησε πέρυσι τον Μάρτιο όταν η διοίκηση της Αρμίνια αποφάσισε ν’ απολύσει τον Ούβε Νοϊχάουζ, τον προπονητή που τη βοήθησε να επιστρέψει στην Bundesliga. Η έλευση του Φρανκ Κράμερ όμως ήταν αυτό που χρειαζόταν ο σύλλογος από το Μπίλεφελντ, προκειμένου να παραμείνει στην κατηγορία. Ο 49άχρονος, που για χρόνια ήταν στις μικρές Εθνικές ομάδες της Γερμανίας και διευθυντής ακαδημίας στην Σάλτσμπουργκ τα κατάφερε κι έτσι του δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει το έργο του.

Στέφαν Μπάουγκαρτ (Κολωνία):

Τον γνωρίσαμε πριν λίγα χρόνια όταν κατάφερε με πολύ μικρό προϋπολογισμό ν’ ανεβάσει την άγνωστη Πάντερμπορν στην Bundesliga. Δεν κατάφερε να την κρατήσει, αλλά παρ’όλα αυτά η διοίκηση τον διατήρησε στο πόστο του για να το επαναλάβει. Πέρυσι δεν μπόρεσε όμως, το συμβόλαιο του ολοκληρώθηκε και ο ίδιος είδε στην… ορφανή Κολωνία την επόμενη πρόκληση της καριέρας του. Νευρικός προπονητής, με σήμα κατατεθέν το καπελάκι και το κοντομάνικο, στο πρόσωπο του οποίος οι «τράγοι» ελπίζουν να βρουν σταθερότητα και να μην έχουν ως στόχο κάθε χρόνο την παραμονή.

Τόμας Ράις (Μπόχουμ):

Στην πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής σε επαγγελματική ομάδα, ο Τόμας Ράις πέτυχε. Ανέβασε την Μπόχουμ κατηγορία και ελπίζει να την βοηθήσει να παραμείνει στην Bundesliga. Ουσιαστικά είναι γέννημα θρέμμα του συλλόγου προπονητικά, καθώς βρίσκεται εκεί από το 2012, υπηρετώντας από διάφορα πόστα εκτός από την τριεετία 2016-2019 όταν ήταν προπονητής στην Κ19 της Βόλφσμπουργκ.

Στέφαν Λέιτλ (Γκρόιτερ Φιρτ):

Προπονητής χωρίς εμπειρία από αγώνες Bundesliga είναι και ο Στέφαν Λάιτλ, που οδήγησε την Γκρόιτερ Φιρτ ξανά στην πρώτη κατηγορία της Γερμανίας μετά από πολλά χρόνια. Στα 43 του, έχει εμπειρία τεσσάρων ετών ως πρώτος προπονητής αρχικά στην Ίνγκολσταντ και από τις αρχές του 2019 στο γερμανικό «τριφύλλι» με τον οποίο τον «δένει» συμβόλαιο μέχρι το 2023.

BUNDESLIGA: Η... μάχη των πάγκων