Αντώνης Καρπετόπουλος: Γι' αυτό ο ΠΑΟΚ κερδίζει πλέον στα ντέρμπι!

Πώς ένας αμυντικός χαφ απλοποίησε τα πράγματα για τον Ολυμπιακό στη Λαμία, τα μαγικά στην Τούμπα και το ηθικό στα ύψη του Παναθηναϊκού.

Ο ΠΑΟΚ ψυχωμένος και συγκεντρωμένος όσο ποτέ φέτος κέρδισε την ΑΕΚ με 2-0  δείχνοντας πως εκτός από καλή ομάδα έχει και αντοχές. Ο Παναθηναϊκός είναι ξανά πρώτος, χωρίς πια να έχει για αυτόν σημασία, αν θα γίνει ή όχι το ματς της ΑΕΚ στο Περιστέρι: και στα χαρτιά να κερδίσει το ματς η ΑΕΚ πρώτος θα είναι.

Πιο μεγάλη σημασία έχει πια η απόφαση για τον Ολυμπιακό, που πλησίασε την ΑΕΚ στον πόντο και για τον ΠΑΟΚ που είναι τρεις πίσω της. Εχοντας δείξει χθες ότι αν αυτό συμβαίνει είναι γιατί πέταξε βαθμούς σε ματς που δεν έπρεπε: αν είχε την πρέπουσα πίστη θα ήταν πρώτος στην κανονική περίοδο και ίσως και φαβορί για το πρωτάθλημα.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Μαγικά στην Τούμπα

Πριν η ΑΕΚ πάει στην Τούμπα σκεφτόμουν ποιον ΠΑΟΚ θα βρει: την ομάδα που τρέχει ένα αήττητο σερί που κρατά ένα ολόκληρο γύρο ή τον ΠΑΟΚ που δεν κέρδισε τον Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης μολονότι καλύτερος;

Τελικά βρήκε τον ΠΑΟΚ που εγώ ξέρω: μια ομάδα που έχει ποιότητα στην επίθεση και μπορεί να βάλει γκολ στον καθένα στην Ελλάδα και που την άμυνα του καθοδηγεί ο Ινγκασον, ένας πραγματικός ΜVP του πρωταθλήματος στον οποίο κανείς δεν θα αποδώσει τον σχετικό τίτλο, διότι αγωνίζεται ως στόπερ και εδώ μας αρέσουν όσοι κάνουν κόλπα.

Βέβαια αν τα «κόλπα» είναι σαν το μαγικό του Κωνσταντέλια με το οποίο ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ δεν τίθεται θέμα γούστου: ο μικρός του ΠΑΟΚ είναι σόουμαν και δικαίως για αυτόν μιλάνε όλοι. Όπως συμβαίνει με τους αληθινά προικισμένους έχει και την ευλογία του Θεού του ποδοσφαίρου.

Η τρομερή του πάσα στον Νάρεϊ (την οποία κάνει πεσμένος στο έδαφος κι αφού με τρία αγγίγματα της μπάλας κάνει κοντρόλ) θα ήταν ένα απλό χάι λάιτ, αλλά ο Θεός του ποδοσφαίρου φροντίζει να περάσει στην ιστορία: ο Νάρεϊ που είχε να βάλει γκολ 15 αγωνιστικές σουτάρει, η μπάλα αλλάζει πορεία, τόσο όσο, χάρη σε μια παρέμβαση του Βίντα και η πάσα του μικρού γίνεται μια από τις πιο μαγικές ασίστ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Και η ΑΕΚ; Η ήττα της μου θύμισε τον τρόπο που έχασε στα Γιάννινα. Δέχτηκε φάσεις στην αρχή του κάθε ημιχρόνου, ανέβηκε πολύ μετά το 1-0 και πίεσε, αλλά χωρίς συνδυασμούς και συνεργασίες και με ένα τρόπο προβλέψιμο: οι ατελείωτες σέντρες για τον Λιβάι Γκαρσία δεν ήταν πρόβλημα για τον Κουλιεράκη και τον Ινγκασον.

Και η ιδέα να ασχολείται με τον Κωνσταντέλια ο Βίντα δεν ήταν η καλύτερη. Κυρίως, όμως, η ΑΕΚ υπέφερε τους κυνηγούς του Λουτσέσκου στο ανοιχτό γήπεδο. Όταν η άμυνα της αντιμετωπίζει παίκτες με γρήγορη και πολλή κίνηση με τη μπάλα δεν αντιδρά πάντα σωστά. Αλλά ομάδες με τέτοιους παίκτες είναι ελάχιστες: κυνικά η ΑΕΚ πρέπει να αντιμετωπίσει το αποτέλεσμα ως ήταν εντός προγράμματος.

Εύκολο απόγευμα

Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, πριν το σαββατιάτικο ραντεβού τους στο Φάληρο, πέτυχαν δυο εύκολες νίκες με αντιπάλους τον Βόλο και την Λαμία αντίστοιχα – δεν γνώριζαν το αποτέλεσμα της Τούμπα για να καταλάβουν αμέσως πόσο σημαντικές ήταν εκτός από διαδικαστικές.

Ο Παναθηναϊκός σιγά-σιγά μοιάζει να συνέρχεται: αυτή η νίκη του ήταν η τρίτη στη σειρά μετά από αυτές με τη Λαμία και τον Άρη, αλλά το Σάββατο συνοδεύτηκε και από πολύ καλή απόδοση. Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό και δεν οφείλεται μόνο στην συμπεριφορά του Βόλου, που στο δεύτερο γύρο απλώς θυμίζει την ομάδα που ξεκίνησε τη χρονιά.

Στη διάρκεια του κακού του σερί ο Παναθηναϊκός πλήρωσε και αγωνιστικές αδυναμίες: κυρίως, όμως, το πρόβλημα του ήταν ψυχολογικό, καθώς κάθε κακό του αποτέλεσμα μεγάλωνε την πίεση των παικτών του κι έκανε ακόμα πιο δύσκολο το επόμενο παιχνίδι του.

Από τη στιγμή που τα στραβά αποτελέσματα σταμάτησαν, κάθε νίκη βοηθάει τον Παναθηναϊκό να ξαναβρεί την σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που χαρακτήρισαν τις εμφανίσεις του στον πρώτο γύρο.

Με ηθικό στα ύψη και λύσεις

Αν το ματς με το Βόλο είχε γίνει είκοσι μέρες πριν, ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα κέρδιζε το Βόλο. Θα υπήρχε εκνευρισμός για τις χαμένες ευκαιρίες στην αρχή, θα μεγάλωνε το άγχος του από τις αποφάσεις του Φωτιά, θα έβλεπαν όλοι το φάντασμα της αποτυχίας να πλησιάζει γιατί το μυαλό τους θα ήταν θολό και μπερδεμένο.

Το Σάββατο όμως ο Παναθηναϊκός προέρχονταν από δύο νίκες στη σειρά και είχε υπομονή και μεθοδικότητα. Το παιχνίδι του τελείωσε πριν καν σκοράρει ο Κουρμπέλης και λύσει το γρίφο: για την ακρίβεια τελείωσε όταν ο Βόλος έμεινε με 10 παίκτες – μετά την αποβολή του Αρούνα Σι.

Τότε όλοι κατάλαβαν πως η ομάδα του Μπράτσου ήταν αδύνατον αντέξει. Να σημειώσω επίσης ότι σε τρίτο ματς στη σειρά ο Παναθηναϊκός παίρνει πράγματα από παίκτες που έρχονται από τον πάγκο του: το Σάββατο ξανασκόραρε ο Σποραρ – έστω και με πέναλτι.

Ο ΠΑΟ πηγαίνει στο Καραϊσκάκη με υψηλό ηθικό διότι ο Γιοβάνοβιτς βλέπει πάλι πολλούς πρωταγωνιστές του να προσφέρουν πολλά. Στο ματς με το Βόλο καλύτερος ήταν ο Παλάσιος που δεν σκόραρε, αλλά έκανε όλα τα υπόλοιπα: ξεκίνησε κατά λάθος γιατί για βασικός προοριζόταν ο Κλαϊνχαϊσλερ.

Ήταν επίσης πάλι πολύ καλός ο Μαντσίνι, εξαιρετικά δημιουργικοί οι ακραίοι μπακ και σκόραρε και ο Κουρμπέλης, πράγμα που Γιοβάνοβιτς επιθυμεί διότι από τους μέσους του γκολ έχει δει λίγα. Γενικά ο προπονητής του ΠΑΟ μοιάζει ανακουφισμένος. Και δεν ξεχνά ότι και πέρυσι το καλύτερά του ματς ο ΠΑΟ τα έκανε μετά τον ερχομό του Φεβρουαρίου.

Όλοι μπροστά και βλέπουμε

Ένας αμυντικός χαφ απλοποίησε και τα πράγματα για τον Ολυμπιακό στη Λαμία: ο Σαμασεκου στο τελευταίο λεπτό το πρώτο ημίχρονο, με ένα καταπληκτικό σουτ εκτός περιοχής, τρύπησε το τείχος της Λαμίας και έδιωξε το άγχος από τον Ολυμπιακό που είχε δει προηγουμένως τους Χουάνκ και Κανός να σημαδεύουν τα δοκάρια, και τον Κορνρέζο να βγάζει δυο φορές την μπάλα πριν αυτή περάσει τη γραμμή, στερώντας το γκολ από τον Φορτούνη και τον Μπακαμπού – ο φορ του Μίτσελ το γκολ τελικά το βρήκε στο 60’ μετά από σπουδαία πάσα του Κανός και ήταν το γκολ του 0-2 που τελείωσε το ματς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΔΩ

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News