Παναθηναϊκός: Σεμπαστιάν Παλάσιος... στη φωλιά του «Τούκου»

Επί σχεδόν ένα τρίμηνο και βάλε ήταν σκιά του περσινού εαυτού του. Εκείνου που μαζί με τον Αϊτόρ οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην ανατροπή σκηνικού στο τέλος της κανονικής περιόδου και των πλέι οφ, χαρίζοντας στο «τριφύλλι» ευρωπαϊκό εισιτήριο και το Κύπελλο Ελλάδας, τον πρώτο τίτλο της ομάδας μετά από οκτώ χρόνια «ξηρασίας».

Εκείνου που ολοκλήρωσε την περσινή σεζόν ως πρώτος σκόρερ των «πρασίνων» με 13 γκολ (συν 4 ασίστ) σε 43 ματς, παίρνοντας τον τίτλο του καλύτερου ξένου ποδοσφαιριστή του περσινού πρωταθλήματος στα βραβεία του ΠΣΑΠΠ.

Ο Σεμπαστιάν Παλάσιος πέταξε μακριά το… καπάκι της χύτρας το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου στο «Βικελίδης» κι άφησε να βγει από μέσα όλος ο «ατμός» κι η πίεση που κουβαλούσε επί 107 μέρες, τη στιγμή που είδε την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του Κουέστα στο 86ο λεπτό, χαρίζοντας στο «τριφύλλι» τη μεγάλη νίκη που έψαχνε για να αλλάξει όλη την ψυχολογία μετά τον καταστροφικό Ιανουάριο και να ξαναπάρει τα… πάνω του βαθμολογικά.

Μαζί με την επιθετική δυστοκία του (είχε να σκοράρει απ’ τον αγώνα της 29ης Οκτωβρίου με τον Βόλο στο Πανθεσσαλικό), υπέφερε κι ο Παναθηναϊκός, διότι – ειδικά στο… κακό φεγγάρι των «πρασίνων»- έλειψαν πολύ τα γκολ του «Τούκου».

Είχε και μεγάλη γκίνια ο Αργεντινός, με τα δοκάρια να του στερούν όχι μία και δύο, αλλά 5 φορές στη φετινή Super League 1 (πρώτος στη σχετική, στατιστική κατηγορία) και τον ίδιο να φέρει… βαρέως τις δύο εκτελέσεις του στις δοκούς, στα παιχνίδια με τον Ιωνικό και τον ΟΦΗ, που κόστισαν πολύτιμους βαθμούς στο «τριφύλλι».

Ηταν μία περίοδος που κάθε απώλεια λειτουργούσε ακόμη πιο πιεστικά στον Παναθηναϊκό. Τον επηρέασε πολύ αυτή η κακή περίοδος τον Παλάσιος, ο οποίος αν και ήταν πάντα φιλότιμος και προσπαθούσε «σκυλιασμένα» σε κάθε ματς μέσα στο γήπεδο, έμοιαζε πολύ πιεσμένος στις τελικές αποφάσεις του, μετρώντας κάποια στιγμή 0/12 εκτελέσεις μέσα απ’ την περιοχή. Συμβαίνει κι αυτό, όλοι οι παίκτες περνούν  πάντοτε τις φάσεις τους…

Το θέμα πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι η διαχείριση και το πώς δουλεύει το κάθε τεχνικό επιτελείο για να επαναφέρει τα δυνατά «χαρτιά» του σε καλή κατάσταση. Ο Παλάσιος ήρθε απ’ τον πάγκο σε δύο σερί αγώνες (με Λαμία και Αρη), καθάρισε το μυαλό του στις συζητήσεις που είχε με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τους συνεργάτες του κι απ’ το βράδυ της ανατροπής και της «πράσινης» νίκης στο «Βικελίδης», άλλαξε… τσιπ και μπήκε στο περσινό του mode.

Με τον Βόλο, αν και μπήκε απ’ το… παράθυρο στην ενδεκάδα (μετά τον τραυματισμό του Κλεϊνχέισλερ στην προθέρμανση), έκανε ένα πλήρες ματς με ασίστ, κερδισμένο πέναλτι, κερδισμένη αποβολή κι άλλα δύο δοκάρια (19’ και 52’), δείχνοντας συνέχεια στις εμφανίσεις του, ενώ πριν από τέσσερις μέρες κόντρα στον Παναιτωλικό (με άλλο ένα γκολ, το πρώτο μετά από καιρό στη Λεωφόρο) επιβεβαίωσε την επιστροφή του.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο… Σ’ αυτή την αγωνιστική επάνοδο του «Τούκου», έπαιξε μεγάλο ρόλο και η είσοδος του Ντάνιελ Μαντσίνι (της πιο σπουδαίας μεταγραφικής κίνηση του περασμένου χειμώνα) στην «πράσινη» ενδεκάδα, καθότι ο Παναθηναϊκός απέκτησε έπειτα από τρεις μήνες -και τον τραυματισμό-μαχαιριά του Αϊτόρ- ένα δεύτερο σημείο αναφοράς στα «φτερά» της επίθεσης.

Αφαιρώντας πίεση και βάρος που κουβαλούσε για καιρό μόνος του στους δικούς ώμους ο Παλάσιος. Φαίνεται αυτό πλέον στο γήπεδο, όπου ο Αργεντινός μοιάζει πια πολύ πιο απελευθερωμένος, έχοντας ξυπνήσει αγωνιστικά κι επιστρέφοντας πάνω στην… ώρα για τον Παναθηναϊκό. Τώρα που η μπάλα «καίει» κι οι τέσσερις μονομάχοι ετοιμάζονται για την τελική μάχη του φετινού τίτλου…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News