Γιώργος Χελάκης: Χάσαμε, αλλά ψηλώσαμε ως Εθνική ομάδα

Πέσαμε ηρωικώς μαχόμενοι. Χάσαμε με διπλή εκτέλεση πέναλτι και αφού πρώτα ο Βλαχοδήμος είχε σταματήσει από τα 11 βήματα τον πολύ Κιλιάν Εμπαπέ. Πέσαμε γιατί ο Ντίνος Μαυροπάνος που έκανε ένα ακόμα ηρωικό παιχνίδι σήκωσε απρόσεκτα το πόδι του χωρίς να έχει δει ότι ο Κουρμπέλης κάλυπτε τον Γκριεζμάν και δεν του άφηνε περιθώρια να απειλήσει. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης στη SportDay της Τρίτης (20/06).

Ήταν συνολικά ένα εξαιρετικό παιχνίδι από την Εθνική μας ομάδα. Ακόμα και όταν μείναμε με δέκα παίκτες, δείξαμε ότι παίζαμε για να βάλουμε γκολ και όχι για να μη δεχτούμε ένα δεύτερο. Δεν μας ενδιέφερε μία περιορισμένη σε έκταση ήττα, αλλά το πώς θα ισοφαρίσουμε. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της νέας Εθνικής ομάδας που μπορεί να έχασε το ματς, κέρδισε πολλά πράγματα όμως σε ψυχολογία και αυτοπεποίθηση.

Για να το διατυπώσω πιο καθαρά, αφού φέραμε σε δύσκολη θέση τη Γαλλία μέσα στο γήπεδό της, τότε ναι, με μία ανάλογη εμφάνιση μπορούμε να πάμε μετά το καλοκαίρι στην Ολλανδία και να παλέψουμε για κάτι καλύτερο. Σε κάθε παίκτη της Εθνικής ξεχωριστά και στον Μπάλντοκ ειδικότερα αξίζουν συγχαρητήρια.

Το πρώτο ημίχρονο της Εθνικής Ελλάδας στο Παρίσι ήταν υποδειγματικό. Οι Ελληνες διεθνείς πάτησαν κάθε γωνιά του γηπέδου και με σπουδαία αλληλοκάλυψη περιόρισαν τους Γάλλους και ως έναν βαθμό τους εκνεύρισαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πολύς Εμπαπέ επειδή, παρά τις προσπάθειες και την επιμονή του δεν έβρισκε χώρους για να κινηθεί ελεύθερος με την μπάλα και να επιταχύνει, άρχισε με το παραμικρό να διαμαρτύρεται στον διαιτητή.

Για ένα πολύ μικρό διάστημα στην έναρξη του παιχνιδιού ο Ερναντέζ και αμέσως μετά ο Κομάν επιχείρησαν να δημιουργήσουν προβλήματα όμως οι παίκτες του Γκουστάβο Πογέτ γρήγορα βρήκαν τα πατήματά τους στο γήπεδο, τοποθετήθηκαν σωστά μέσα σε αυτό και με αλληλοκαλύψεις δεν άφηναν περιθώρια στους Γάλλους. Αυτό που ήθελε η ομάδα του Ντεσάν, δηλαδή ελεύθερους χώρους για να κινηθεί δεν το βρήκε σε πάρα σε μία-δύο περιπτώσεις.

Πίεση από την πλευρά των γηπεδούχων υπήρχε αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν αφόρητη και δεν οδήγησε σε θηριώδη ποσοστά κατοχής της μπάλας από την πλευρά τους. Ίσα-ίσα και πάντα στο μέτρο του δυνατού οι διεθνείς μας επιχειρούσαν να κρατήσουν την μπάλα και να την μεταφέρουν προς την περιοχή του Μενιάν. Κλασική ευκαιρία με εξαίρεση ίσως την προβολή Κουντέ, που αντιμετώπισαν διαδοχικά ο Βλαχοδήμος και ο Μαυροπάνος δεν υπήρξε από την πλευρά των δευτεραθλητών κόσμου.

Ο Σιώπης με το ασταμάτητο ποδοβολητό του και ο Μασούρας με το μεστό παιχνίδι του και τις προσπάθειες του να βγει στην πλάτη του Ερναντέζ, έδιναν τον τόνο από την πλευρά της ελληνικής ομάδας. Το υποδειγματικό στήσιμο της μέσα στο γήπεδο είναι ασφαλώς έργο Πογέτ και θα πρέπει να του αναγνωριστεί.

Στο πρώτο 45λεπτο η Εθνική μας εμφανίστηκε με συνοχή έχοντας τις γραμμές της πολύ κοντά και σταματώντας τις περισσότερες προσπάθειες των Γάλλων στο ύψος της μεγάλης περιοχής του Βλαχοδήμου. Απέναντι στην κυριαρχική Γαλλία που ξεχείλιζε από ποιότητα, παίξαμε χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Αντιτάξαμε τη δική μας ποιότητα που μπορεί να είναι μικρότερη από αυτήν που διαθέτουν οι δευτεραθλητές κόσμου αλλά σε συνδυασμό με το πάθος και τη σωστή οργάνωση του παιχνιδιού παραλίγο να μας δώσουν θετικό αποτέλεσμα μέσα στο Παρίσι.

Κι αν υπάρχει μία ζημιά, αυτή δεν αφορά τόσο στο αποτέλεσμα όσο στην απουσία του Μαυροπάνου από το ματς με την Ολλανδία…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News