Νίκος Σαρίδης: Ο γενικός αρχηγός του Ιωνικού, Μελισσανίδης το 1983 και τα παιχνίδια της ζωής

Ο Νίκος Σαρίδης γράφει στη SportDay της Δευτέρας (21/8) για μια παλιά ιστορία που θυμήθηκε με αφορμή το ΑΕΚ-Ντινάμο αλλά και τα πέναλτι που πήραν κιτρινόμαυροι και πράσινοι του Παναθηναϊκού μέσω VAR.

Ποτέ δεν ξέρεις τι σκαρώνει η ζωή. Το 1983, που λέτε, έπαιζαν στην ίδια κατηγορία ο Ιωνικός κι ο Πανελευσινιακός, που αμφότεροι είχαν υποβιβαστεί τότε απ’ τη Β‘ Εθνική. Γενικός αρχηγός στην ομάδα της Νίκαιας ήταν ο ιδιοκτήτης μίας συνοικιακής σχολής οδηγών, ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ενώ επιθετικός στην Ελευσίνα, εξτρεμάκι αν δεν απατά η μνήμη, έπαιζε ο Σταύρος Ψιμουλάκης.

Σαράντα χρόνια μετά, οι δύο άντρες -ασπρισμένος ο ένας και με σαφώς λιγότερα μαλλιά ο άλλος- αντάμωσαν πάλι στο γήπεδο, υπό διαφορετικές συνθήκες τούτη τη φορά και με ασύγκριτα μεγαλύτερη δημοσιότητα από εκείνη που είχαν οι αναμετρήσεις στα χωμάτινα γήπεδα των ’80s.

Ο Μελισσανίδης ήταν προχθές το βράδυ στη Νέα Φιλαδέλφεια ως ιδιοκτήτης της ΑΕΚ, σε ένα γήπεδο που ανεγέρθηκε επί των ημερών του, ενώ στο φινάλε πανηγύρισε μία επική πρόκριση, με οικονομική -συν τοις άλλοις- διάσταση, καθώς μιλάμε για Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ψιμουλάκης, αντίθετα, ήταν εκεί με ένα θλιβερό φορτίο: μέλος της οικογένειας του Μιχάλη Κατσούρη (σύζυγος της αδελφής της μητέρας του αδικοχαμένου «Ενωσίτη»), που είχε προσκληθεί απ’ την ΠΑΕ του «τίγρη». Μάλιστα, ο Ψιμουλάκης εμφανίστηκε με κασκόλ της ΑΕΚ στον λαιμό.

Αγνωστο αν είναι, λόγω καταβολών (μεγάλωσε στο Ατσαλένιο, τον προσφυγικό συνοικισμό του Ηρακλείου της Κρήτης), αναντάμ παπαντάμ ΑΕΚτζής ή απλώς το φόρεσε για να τιμήσει τον νεκρό, αλλά μικρή σημασία έχει. Το θέμα είναι, όπως τονίσαμε και στο προοίμιο, πώς τα έφερε έτσι η ρουφιάνα η ζωή…

Η αποφασιστικότητα του VAR

Αμ εκείνη η αποφασιστικότητα με την οποία σε δύο ματς ελληνικών ομάδων, με διαφορά ημερών το ένα απ’ το άλλο, ο VAR Στιούαρτ Ατγουελ σκούντησε τον διαιτητή για πέναλτι στις… βαθιές καθυστερήσεις; Στη Μασσαλία, ο Αγγλος πάγωσε το «Βελοντρόμ», στέλνοντας σε on field review τον διαιτητή Μάικλ Ολιβερ, που με τη σειρά του τιμώρησε το χέρι του Ματέο Γκεντουζί. Τα υπόλοιπα, γνωστά: πέναλτι του Φώτη Ιωαννίδη στο ένατο λεπτό των καθυστερήσεων, με τον Παναθηναϊκό να μη σώζει απλώς την παρτίδα, αλλά να την οδηγεί στα πέναλτι και να την κερδίζει τελικά.

Προχθές, ο Ατγουελ, είδε το χέρι του Ιβάν Λιούμπιτσιτς στις καθυστερήσεις. Πέναλτι απ’ τον Νορβηγό ρέφερι, τον Εσπεν Εσκας, εκτέλεση του Λιβάι Γκαρσία, προσωρινή απόκρουση του τερματοφύλακα και γκολ απ’ τον Ντομαγκόι Βίντα. Είναι ο ίδιος Ατγουελ που πριν από μερικούς μήνες, στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ στη Βουδαπέστη, στο 81′, όταν ο Νεμάνια Μάτιτς σέντραρε απ’ τα αριστερά κι ο Φερνάντο βρήκε την μπάλα με το χέρι, δεν έστειλε καν τον Αντονι Τέιλορ στο μόνιτορ.

Ούτε ο Ζοζέ Μουρίνιο…

Που, πάντως, τον είχε στείλει νωρίτερα, σε άλλη φάση, όταν ο (ανεκδιήγητος εκείνο το βράδυ) ρέφερι είχε ανακαλέσει πέναλτι σε βάρος της Ρόμα. Τελικά, η Σεβίλλη πήρε το τρόπαιο, ήρθε και στο Καραϊσκάκη προ ημερών για το Σούπερ Καπ Ευρώπης, ενώ ο Ζοσέ Μουρίνιο έμεινε με τις διαμαρτυρίες. Να παίρνουν ό,τι δικαιούνται απ’ το VAR ο Ματίας Αλμέιδα κι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και να μην το παιρνει κοτζάμ «special one». Πού να το πεις και ποιος να σε πιστέψει!…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News