Αντώνης Καρπετόπουλος: Η ταρίφα του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη

Με το ντέρμπι Παναθηναϊκός-ΑΕΚ να είναι στο πρόγραμμα σήμερα, είναι λογικό η προσοχή των περισσοτέρων να ήταν στα ματς του Ολυμπιακού με την Κηφισιά και του ΠΑΟΚ με τον ΠΑΣ. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στη SportDay της Δευτέρας (25/09).

Παιχνίδια, όπως αυτό με την Κηφισιά, επιτρέπουν στον Μαρτίνεθ να χρησιμοποιήσει πολλούς απ’ τους νεοφερμένους ως βασικούς και σε μας να έχουμε μία καλύτερη γνώμη για το τι παίκτες είναι όλοι αυτοί που δεν έχουν κλείσει τρίμηνο στην Ελλάδα. Τον Ποντένσε φυσικά και τον γνωρίζουμε. Μετά την ασίστ που έδωσε στον Ελ Καμπί, στο ματς με την ΑΕΚ, χθες καθάρισε και το ματς με την ομάδα του Γιάννη Αναστασίου.

Ο Πορτογάλος κέρδισε το πέναλτι με το οποίο ο Ελ Καμπί έκανε το 1-0 (με χτύπημα α λα Πανένκα, που δείχνει πόσο διασκεδάζει) και πέτυχε με κεφαλιά (!) το 2-0. Ο Ολυμπιακός έφτασε και σε αυτό το ματς τα τέσσερα γκολ δείχνοντας πως για τους μικρομεσαίους υπάρχει ταρίφα στο Καραϊσκάκη: το έκανε κάνοντας μάλιστα μάλλον το χειρότερο απ’ τα τελευταία του ματς διότι οι πολλές αλλαγές είχαν ως αποτέλεσμα να είναι ασύνδετος, όχι μόνο στην αρχή του ματς (που η Κηφισιά τον απείλησε με εξαιρετικές αντεπιθέσεις τέσσερις φορές), αλλά και στο δεύτερο ημίχρονο όταν η ομάδα του Αναστασίου έπαιζε μόνο για να κρατήσει χαμηλά το σκορ. Το τρίτο γκολ του Ολυμπιακού ήρθε με ένα δεύτερο πέναλτι που εκτέλεσε ο Γιόβετιτς και το τέταρτο το πέτυχε στις καθυστερήσεις ο Ιμπόρα μετά από χτύπημα κόρνερ.

Πολλά και λίγα από νεοφερμένους

Τι έδειξαν οι νεοφερμένοι; Πολλά και διάφορα. Ο Ορτέγκα είναι σε φάση προσαρμογής: επιθετικά είναι καλύτερος απ’ ό,τι ανασταλτικά – έχει να δώσει και να μάθει. Ο Πορόσο, που μπήκε αλλαγή, έχει σωματικά προσόντα (που στην άμυνα του Ολυμπιακού λείπουν), αλλά δεν είναι έτοιμος για βασικός σε ομάδα που ανεβαίνει στο γήπεδο. Ο Σκάρπα θέλει πολλά ματς και πολύ χρόνο: η θέληση κι η τεχνική δεν του λείπουν, αλλά στην Ευρώπη είναι δύσκολο να παίξεις χαφ με λίγα τρεξίματα. Ο Γιόβετιτς έχει θέληση, αλλά δεν μοιάζει να μπορεί να γεμίσει την αντίπαλη περιοχή. Ο Αλεξανδρόπουλος για να παίξει στον Ολυμπιακό πρέπει να μάθει να στέκεται καλύτερα ως «οκτάρι». Ο Σολμπάκεν έκανε την πιο ενδιαφέρουσα εμφάνιση: έχει ντρίμπλα κι επιτάχυνση, αλλά δεν τελείωσε καλά δύο εύκολες φάσεις – αν συνέβη εξαιτίας της απραξίας θα το μάθουμε προσεχώς.

Κατά τα άλλα τον Μαρτίνεθ πρέπει να τον προβληματίσει η εικόνα της αρχής, που ήταν όμοια με την εικόνα με τη Λαμία. Αν κάνεις λάθη με αυτές τις ομάδες μπορεί και να μην τα πληρώσεις. Στην Ευρώπη θα τα πληρώσεις με τόκο. Και σίγουρα θα τα πληρώσεις και σε ντέρμπι. Ή σε ματς όπως αυτό με τον Άρη που ακολουθεί: αν δωρίσεις τέσσερις ευκαιρίες στον αντίπαλο στο 0-0, ό,τι και να κάνει ο άριστος και χθες Πασχαλάκης θα βρεθείς πάλι, όπως και με τη Φράιμπουργκ να τρέχεις στην ανηφόρα.

Η βελτίωση του Άρη

Ο Άρης, λίγο πριν απ’ το ματς με τον Ολυμπιακό που είναι στο πρόγραμμα μεθαύριο, μοιάζει στην καλύτερή του κατάσταση φέτος. Ο κόουτς Άκης Μάντζιος δεν έχει μαγικό ραβδάκι, έχει όμως λογική και πρακτικότητα. Το θέμα για τον Άρη δεν ήταν να κερδίσει τον Παναιτωλικό – θα το έκανε. Το βασικό ήταν να βρει μία δεύτερη καλή εμφάνιση μετά από αυτή που έκανε στην Τούμπα και να έχει μία επιθετική λειτουργικότητα που από την αρχή τού έλειψε.

Ο Μάντζιος, με τον Νταρίντα δίπλα στον Βερστράτε, βρήκε δύο πόλους παιχνιδιού: οι δύο κόβουν και ράβουν. Η επιστροφή του Μπράμπετς «έδεσε» την άμυνα, όπου οι λύσεις δεν λείπουν. Τι απέμεινε; Να αρχίσει η ομάδα να παίζει για τον Μορόν, που είναι αργός για ευρωπαϊκά ματς, αλλά μια χαρά για την Ελλάδα. Καταλαβαίνοντας πως έχει υποστήριξη ο Ισπανός πήρε πρωτοβουλίες: το πρώτο του γκολ δείχνει σιγουριά κι έμπνευση, το δεύτερο γνώση της θέσης του φορ. Βέβαια τη νίκη επί του Παναιτωλικού σημάδεψε το γκολ του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου: έγινε ο πρώτος που έχει σκοράρει ως παίκτης και των πέντε μεγάλων ελληνικών ομάδων (του Άρη, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ μετρώντας αντίστροφα την καριέρα του) κι αυτό το ρεκόρ του πιστεύω πως θα μείνει ιστορικά ακατάρριπτο.

Με «ζωγραφιές» και «δώρα»

Εύκολο και το πέρασμα του ΠΑΟΚ απ’ τα Γιάννενα. Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου ξεκίνησε το ματς με μπόνους ένα γκολ: το πρόσφερε ο τερματοφύλακας Κλέιμαν που σημάδεψε τον Τάισον σε ελεύθερο – η μπάλα στρώθηκε στον Κωνσταντέλια, που πέτυχε το πιο εύκολο γκολ της καριέρας του, σχεδόν σε άδειο τέρμα. Τα άλλα δύο όμως του ΠΑΟΚ ήταν δυο «ζωγραφιές»: και το 1-2 του Κωνσταντέλια και το 1-3 του Ζίβκοβιτς ήρθαν με καταπληκτικά πλασέ των παικτών στην κίνηση – αμφότεροι κάνουν επίδειξη τεχνικής. Κατά τ’ άλλα τον Λουτσέσκου πρέπει να τον προβληματίσει ως πότε η επίθεση θα διορθώνει τα λάθη της άμυνας: το γκολ που πετυχαίνει ο Παυλίδης ισοφαρίζοντας είναι όμοιο με αυτό που δέχτηκε απ’ τον Μπαλντέ στο Ελσίνκι παρ’ όλο που άλλοι παίκτες αναλαμβάνουν τα μαρκαρίσματα.

Aστέρας με Αργεντινό φορ

Κατά τ’ άλλα νομίζω πως από το γκρουπ όσων θα διεκδικήσουν και φέτος την πέμπτη θέση αρχίζει να ξεχωρίζει ο Αστέρας, όχι επειδή κέρδισε στον Βόλο, αλλά διότι σκοράρει συνεχώς από την αρχή κι αυτό στην Ελλάδα δίνει βαθμούς. Ο Μιριτέλο αποδεικνύεται σπουδαία προσθήκη – αυτός άνοιξε το σκορ για τη νίκη απέναντι στον Βόλο που πάλι μπήκε άσχημα στο ματς. Ο Αστέρας δείχνει κάτι παραπάνω απ’ όσους ονειρεύονται τα πλέι οφ. Ο ΟΦΗ πάλι δεν κέρδισε στο γήπεδό του: ο Ατρόμητος με την ισοπαλία (1-1) που πήρε στο Ηράκλειο μοιάζει να συνέρχεται. Και ο Πανσερραϊκός που κέρδισε τη Λαμία με 2-0, επειδή αγωνίστηκε για πρώτη φορά φέτος στο γήπεδό του, θα παλέψει για την παραμονή του.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News