Γιώργος Χελάκης: Να τρέχουν όπως ο Σαντιάγκο Έσε κι ο Μαντί Καμαρά...

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν αγωνιστικά, τότε είναι που χρειάζεται η ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές κι η παραπάνω δουλειά απ’ όλους στο γήπεδο. Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για την αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την Μπάτσκα Τόπολα και αποχαιρετά τον μεγάλο Γιάννη Ιωαννίδη…

Παίρνει «διπλό» στην έδρα της Μπάτσκα Τόπολα και γίνεται φαβορί για την κατάκτηση της τρίτης θέσης, που του ανανεώνει το διαβατήριο για την Ευρώπη. Έτσι έχουν τα πράγματα κι αυτό είναι που τόνισε στους παίκτες του ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πριν την αναχώρηση για το Βελιγράδι.

Mόνο που η Μπάτσκα Τόπολα δεν είναι Τσουκαρίτσκι κι ο βαθμός δυσκολίας στο συγκεκριμένο παιχνίδι είναι σαφώς μεγαλύτερος. Στην αμέσως προηγούμενη εμφάνισή του στη Σερβία ο Ολυμπιακός πέρασε με ένα άνετο 3-0 κάνοντας επιβλητική εμφάνιση. Απόψε το βράδυ προφανώς δεν θα πρόκειται για υγιεινό περίπατο. Ανεξάρτητα απ’ τον βαθμό δυσκολίας, ένα είναι σίγουρο σε ό,τι αφορά τον προπονητή των Πειραιωτών. Δεν πρόκειται να δούμε παιχνίδι σκοπιμότητας απ’ την πλευρά της ομάδας του.

Ο Ολυμπιακός θα παίξει για τη νίκη με τον τρόπο που ξέρει. Θα επιχειρήσει απ’ την αρχή του παιχνιδιού να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να στριμώξει τη φιλόδοξη αντίπαλό του. Εδώ, είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στο πρώτο παιχνίδι της φάσης των ομίλων κόντρα στη Φράιμπουργκ στο Φάληρο. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι Γερμανοί είναι πολύ καλύτερη και πιο έμπειρη ομάδα απ’ τους Σέρβους. Απέναντί τους οι «ερυθρόλευκοι» επιδίωξαν να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και να κυριαρχήσουν στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Μαρτίνεθ δεν στάθηκε στην τριάρα με την οποία είχε φιλοδωρήσει τους Πειραιώτες μόλις έναν χρόνο πριν η Φράιμπουργκ. Έβαλε την ομάδα του να παίξει επιθετικά και να κυριαρχήσει. Σε πολλά διαστήματα οι παίκτες του το κατάφεραν. Σε κάποια σημεία του παιχνιδιού, όχι. Αυτή η λογική έχει υιοθετηθεί και για το αποψινό παιχνίδι στο όμορφο γηπεδάκι των Σέρβων, που μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 4.500 θεατές.

Κατασκευαστικά να το δούμε, ο Ολυμπιακός και να θέλει, μάλλον δεν μπορεί να κρατηθεί πίσω, να περιμένει τον αντίπαλό του και να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις. Απ’ την αρχή θα θελήσει να βγει μπροστά και να πιέσει τους αντιπάλους του. Οι τριάρες κι οι τεσσάρες μπορεί να βγαίνουν σε κάμποσα παιχνίδια μέχρι τώρα, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται πως στο Γιουρόπα Λιγκ τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Ότι θα υπάρχουν ματς στα οποία τα κάστανα απ’ τη φωτιά θα πρέπει να τα βγάλει η άμυνα κι η ανασταλτική λειτουργία. Ως προς την ικανότητα της ομάδας να αμύνεται υπάρχουν ενστάσεις. Το παιχνίδι απόψε είναι από εκείνα που ο Ολυμπιακός εκτός απ’ την επίθεσή του θα χρειαστεί και την άμυνά του.

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν αγωνιστικά, τότε είναι που χρειάζεται η ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές κι η παραπάνω δουλειά απ’ όλους στο γήπεδο. Ειδικά από εκείνους που τραβούν το κουπί, αλλά και τα φώτα της δημοσιότητας για τις επιθετικές τους αρετές και την προσφορά τους. Το αδιάκοπο τρέξιμο των Καμαρά κι Έσε χρειάζεται να συνοδευτεί απ’ τις επιστροφές των επιθετικών.

«Έφυγε» ο κορυφαίος

«Έφυγε» ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής όλων των εποχών σε όλα τα αθλήματα. Μόνο μίζεροι και φανατικοί δεν θα παραδεχτούν ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης, που μας άφησε χτες, είναι ο κορυφαίος. Έφυγε ταλαιπωρημένος από βαριά ασθένεια, που του είχε αφαιρέσει τη δυνατότητα να κινείται και να συνδιαλέγεται. Με την έννοια αυτή, διακόπηκε ένα μαρτύριο για τον άνθρωπο που ήταν η επιτομή της αδιάκοπης δραστηριότητας. Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα όρθιο και διαυγή. Πάντα νικητή. Θα τον θυμόμαστε όπως ο ίδιος ήθελε.

Έκανε το μπάσκετ το πιο δημοφιλές άθλημα. Η φιγούρα του θα είναι πάντα δίπλα σε αυτήν του Νίκου Γκάλη. Οι δυο τους κι ο αείμνηστος Φίλιππος Συρίγος εγκατέστησαν το μπάσκετ στο σπίτι μας. Οι γενιές των αθλητών, των προπονητών και των δημοσιογράφων που ακολούθησαν του οφείλουν πάρα πολλά. Δικό του δημιούργημα ήταν ο μεγάλος Άρης, που έκλεινε την Ελλάδα στα σπίτια κάθε Πέμπτη βράδυ. Δικό του δημιούργημα ήταν η αγωνιστική ανάσταση του Ολυμπιακού, που κατέβασε το κέντρο του αθλήματος απ’ τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Δικό του μάθημα προς όλους μας ήταν το ασίγαστο πάθος του για τη νίκη, ακόμα κι όταν ο αντίπαλος έμοιαζε υπέρτερος ως θεωρητικά ανίκητος.

Ένας πολυμήχανος προπονητής, που δεν δείλιαζε μπροστά σε κανέναν και τίποτα. Αψύς, ατρόμητος κι εφευρετικός, πάει τώρα να αναπαυτεί. Στις μνήμες θα είναι πάντα ζωντανός κι αγέρωχος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News