Γιώργος Χελάκης: H κλάση του Ποντένσε και η κουβέντα για διαιτησία και άμυνα...
Η μαγεία του Ποντένσε που περισσεύει, οι αδυναμίες στην άμυνα και η δικαιολογημένη κουβέντα για την αποβολή του Ντόι. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης στη SportDay της Παρασκευής (6/10).
Να ξέρουμε τι κουβεντιάζουμε. Δεν είναι θέμα ομαδικής δουλειάς και ποιότητας ομάδας. Είναι θέμα κλάσης. Του Ποντένσε η κλάση δεν είναι για το ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι για την Πρέμιερ Λιγκ κι άλλα προηγμένα πρωταθλήματα.
H πολυτέλεια του Ολυμπιακού, που τον έχει στις τάξεις του, είναι πολύ μεγάλη. Ανάλογή της δεν απαντάται σε άλλες ομάδες και προφανώς τέτοιο παίκτη δεν έχει η Μπάτσκα Τόπολα. Την ώρα πoυ o Μαρτίνεθ τον έκανε αλλαγή κι αποχωρούσε, οι οπαδοί της γηπεδούχου ομάδας τον χειροκροτούσαν.
Κόντρα σε ομάδα, που οι παίκτες της ζητούσαν από αντίστοιχους τους Ολυμπιακού τις φανέλες τους, ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να κρατήσει το 2-0 κι ισοφαρίστηκε. Ετσι όπως εξελίχτηκε το παιχνίδι δεν μπορούμε να μιλάμε για πετυχημένο αποτέλεσμα. Επιτυχία είναι να κρατήσεις το 2-0 και ει δυνατόν να διευρύνεις το σκορ.
Οταν ισοφαρίζεσαι είναι πρόβλημα κι αν δεν το δεις έτσι, τότε να προετοιμάζεσαι και γι’ άλλες… ανάλογες επιτυχίες. Oι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν με δύο γκολ μπροστά διότι στις τάξεις τους είχαν τον Ντάνιελ Ποντένσε κατά κύριο λόγο και τον Κώστα Φορτούνη κατά δεύτερο.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για τη δουλειά του προπονητή, αλλά για την κλάση των παικτών. Να ξέρουμε τι κουβεντιάζουμε. Δουλειά του προπονητή είναι να φτιάξει μία ομάδα που να τρέχει και να έχει καλύψεις στην άμυνα. Σαν κι αυτές που δεν είχαν ούτε στο πρώτο ημίχρονο, ούτε φυσικά στο δεύτερο.
Ο Ολυμπιακός δεν εκτροχιάζεται απ’ τον στόχο του να περάσει την Τόπολα και να βγει τρίτος ώστε να συνεχίσει στο Κόνφερενς Λιγκ. Αν έπαιρνε τη νίκη, όμως, θα συντηρούσε τις όποιες ελπίδες του για κάτι παραπάνω. Ετσι που ήρθαν τα πράγματα, με την ισοπαλία έμειναν μόνο μαθηματικές ελπίδες. Ενδεχομένως η συζήτηση πάει στην άδικη αποβολή του Ντόη και στα ελάχιστα εκατοστά που κάλυπτε ο Ροντινέι τον επιθετικό της Μπάτσκα. Αν γίνει αυτό, χωρίς ταυτόχρονα να γίνει συζήτηση για τις αμυντικές αβελτηρίες των «ερυθρολεύκων», η συζήτηση θα είναι λάθος.
Εκτός να κάποιος απ’ όσους διαβάζουν αυτή τη σελίδα πιστεύει ότι όπως υπάρχουν ο Φορτούνης κι ο Ποντένσε στην επίθεση της ομάδας του, έτσι υπάρχουν κι αντίστοιχης ποιότητας παίκτες στην άμυνά του. Στο χθεσινό παιχνίδι ο Μαντί Καμαρά ήταν με διαφορά ο χειρότερος παίκτης του Ολυμπιακού. Είναι σαφές πως το ασπόνδυλο κέντρο του Ολυμπιακού ήταν τέτοιο διότι ο Μαντί έκανε το χειρότερο παιχνίδι του από τότε που γύρισε στον Ολυμπιακό.
Το αποτέλεσμα -και κυρίως η εμφάνιση στη Σερβία- ίσως γίνουν αφορμή για αναστοχασμό σε ό,τι αφορά συγκεκριμένες αγωνιστικές αδυναμίες που ασφαλώς υπάρχει τρόπος και χρόνος για να αντιμετωπιστούν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί