Αντώνης Καρπετόπουλος: Μεγαλώνεις την τιμή όταν ξέρεις...

Το παιχνίδι της Εθνικής με την Γαλλία – και κυρίως το αποτέλεσμα που η ομάδα του Πογέτ έφερε με την δευτεραθλήτρια κόσμου – επανέφεραν στην επικαιρότητα των ημερών συζητήσεις που έχουν να κάνουν με το πόσα χρήματα μπορεί να φέρουν οι διεθνείς μας στο ταμείο των ομάδων που αγωνίζονται. Πρόκειται για συζητήσεις υπέροχες κυρίως γιατί δεν βασίζονται πουθενά. Μπορεί να λες ό,τι θες χωρίς πρόβλημα. Γράφει στη SportDay ο Αντώνης Καρπετόπουλος.

Διαβάζω κάθε μέρα δεξιά κι αριστερά εκτιμήσεις για το πόσα χρήματα μπορεί να φέρει στο ταμείο του Παναθηναϊκού ο Φώτης Ιωαννίδης. Ακούγονται τόσα πολλά για τον νεαρό φορ των «πρασίνων» που άρχισε ήδη να κυκλοφορεί ως είδηση ότι ο Παναθηναϊκός αρνείται προσφορές -που παρεμπιπτόντως ακόμα δεν υπάρχουν. Πήρε επίσης το μάτι μου ότι ξετρελάθηκαν οι Γάλλοι με τον Ρέτσο και την απόδοση του και ότι η εμφάνιση του Γιαννούλη υπήρξε τέτοια που το καλοκαίρι ομάδες θα πέσουν στα πόδια του, αφού λήγει το συμβόλαιο του με την Νόριτς. Συνιστώ σε όλους ψυχραιμία.

Σοβαρά

Υπάρχει κάποιος τρόπος που να επιτρέπει ασφαλέστατο υπολογισμό της αξίας των Ελλήνων ποδοσφαιριστών; Δυστυχώς όχι. Στην περίπτωση των Ελλήνων παικτών κι όσα αναφέρει κατά καιρούς το Tranfertmarkt δεν γίνεται να τα πάρεις στα σοβαρά. Ο ορισμός της τιμής ενός ποδοσφαιριστή εξαρτάται από ένα σωρό πράγματα. Αφήνω στην άκρη το σε ποιο πρωτάθλημα αγωνίζεται και υπενθυμίζω το πιο απλό: η τιμή καθορίζεται πάντοτε από τη ζήτηση.

Πριν ο Χάαλαντ πάει στην Μπορούσια Ντόρτμουντ αγωνιζόταν στη Σάλτσμπουργκ και στο αυστριακό πρωτάθλημα, που δεν είναι δα πολύ λαμπερότερο από το δικό μας. Όλοι ωστόσο γνώριζαν ότι η Σάλτσμπουργκ πουλάει και πουλάει ακριβά, διότι έχει ένα πολύ καλό σκάουτινγκ που της επιτρέπει ν’ ανακαλύπτει ταλαντούχους ποδοσφαιριστές σε πολύ μικρή ηλικία και στη συνέχεια να τους αναδεικνύει: είναι μία σπουδαία βιτρίνα βελτιωμένων παικτών. Αν ο Ιωαννίδης αγωνιζόταν στην Σάλτσμπουργκ η τιμή του θα ήταν πολύ συγκεκριμένη. Αγωνίζεται όμως στον Παναθηναϊκό κι αυτό δεν επιτρέπει έναν εύκολο προσδιορισμό της αξίας του. Την τιμή του με απλά λόγια αν ποτέ ο παίκτης βγει προς πώληση θα την καθορίσει η ίδια η αγορά.

Μεγάλωσε

Πώς μεγαλώνει η τιμή ενός παίκτη; Πολλοί νομίζουν ότι αυτό συμβαίνει αν ο ποδοσφαιριστής διακριθεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ή αν κερδίσει ένα τίτλο στην Ελλάδα ή αν ξεχωρίσει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Εγώ λέω ότι όλα αυτά ισχύουν αλλά είναι μάλλον δευτερεύοντα. Η τιμή ενός ποδοσφαιριστή ανεβαίνει όταν υπάρχουν γι’ αυτόν ομάδες που ενδιαφέρονται να τον αποκτήσουν. Όσο πιο πολλές είναι οι ομάδες τόσο πιο μεγάλη τιμή. Αυτός είναι ο ένας και βασικότερος κανόνας. Τον Μήτρογλου και τον Μιραλάς κάποτε εμφανίστηκαν και τους ζήτησαν από τον Ολυμπιακό τέσσερις- πέντε ομάδες. Και η τιμή τους μεγάλωσε.

Πώληση

Ο άλλος κανόνας έχει να κάνει με το αν η όποια ελληνική ομάδα έχει την ικανότητα να διαπραγματευθεί όπως πρέπει μία πώληση. Το πρώτο που χρειάζεται –και δεν είναι δεδομένο– είναι η ομάδα κι ο παίκτης να συνεργαστούν. Μία ελληνική ομάδα μπορεί να πουλήσει έναν ποδοσφαιριστή ακριβά, μόνο αν ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής τη βοηθήσει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν θα συζητήσει πρώτος αυτός με τον υποψήφιο αγοραστή το συμβόλαιό του, αλλά θα επιτρέψει στην ομάδα πρώτα αυτή να διαπραγματευτεί την τιμή πώλησής του. Αν το πράγμα γίνει ανάποδα, αν δηλαδή ένας ποδοσφαιριστής συμφωνήσει με το καινούργιο του αφεντικό και μετά αυτό μπει σε διαπραγματεύσεις με την ομάδα στην οποία ο παίκτης ανήκει, η δυνατότητα της ελληνικής ομάδας να επιβάλει τιμή στη διαπραγμάτευση είναι μικρή. Και αυτό διότι καμιά ελληνική ομάδα δεν μπορεί να προσφέρει σ’ έναν ποδοσφαιριστή της ένα συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές της τάξης των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δεν θεωρείται τεράστιο. Αλλά που για κάθε Έλληνα παίκτη είναι όνειρο.

Οι πρώτοι

Ακούγεται συχνά η φράση «αυτός ο ποδοσφαιριστής θα φέρει προτάσεις της τάξης των 10, και πλέον, εκατομμυρίων ευρώ» – βάλτε όποιο νούμερο θέλετε. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν έχει φέρει καμιά πρόταση ποτέ. Προτάσεις για ποδοσφαιριστές έχουν φέρει πολλές, καλές ή κακές οι ατζέντηδες των παικτών. Για να έχεις την ελπίδα να σου φέρουν μία πρόταση πραγματικά μεγάλη θα πρέπει να συνεργαστείς μαζί τους και να τους επιτρέψεις να πάρουν μία πολύ μεγάλη αμοιβή οι ίδιοι. Οι ελληνικές ομάδες δίνουν συνήθως σε αρκετούς ατζέντηδες το δικαίωμα να ψάξουν αγοραστές για τους παίκτες τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος. Αν έναν ποδοσφαιριστή τον προτείνουν στην ίδια ομάδα τρεις διαφορετικοί άνθρωποι, η ομάδα θ’ αρχίσει να προβληματίζεται, όχι για την σοβαρότητα του ποδοσφαιριστή, αλλά για το ποιο είναι το πρόβλημά του και υπάρχουν τόσοι πολλοί που προσπαθούν να του βρουν συμβόλαιο. Το λέω χρόνια: η πώληση είναι τέχνη. Επειδή στην Ελλάδα λίγοι την ξέρουν λένε δεν πουλάμε κ.λπ.. Και οι παίκτες, συνήθως, αυτά είναι οι πρώτοι που δεν τα πιστεύουν…

Ο αντικαταστάτης

Διαβάζω ότι ο Αμπέλ Φερέιρα, που κάνει σπουδαία πράγματα στον πάγκο της Παλμέιρας, έχει στα χέρια του μία πρόταση που μπορεί να τον κάνει τον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή στον κόσμο. Του την έχει κάνει η Αλ Σαντ από το Κατάρ. Οι διαπραγματεύσεις, όπως αναφέρει στα σχετικά ρεπορτάζ, είναι πολύ προχωρημένες και αναμένεται να οριστικοποιηθούν, όταν τελειώσει η σεζόν στη Βραζιλία, δηλαδή στις 6 Δεκεμβρίου. Αν ο Αμπέλ πει όχι, οι Καταριανοί δεν πρέπει να απογοητευτούν. Ο Πάμπλο Γκαρσία που κάποτε τον αντικατέστησε στον ΠΑΟΚ μπορεί να το συζητήσει.

Ζαλγκίρις

Ενώ κρατάνε ακόμα οι συζητήσεις για τον Μήτρου-Λονγκ ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει απόψε στο ΣΕΦ την πάντα επικίνδυνη Ζαλγκίρις Κάουνας. Οι Λιθουανοί έχασαν από τον Παναθηναϊκό πάρα πολύ δύσκολα πριν λίγες μέρες στο ΟΑΚΑ και είναι σίγουρα μία από τις πιο μαχητικές ομάδες στην Ευρωλίγκα, αν όχι και από τις πιο ποιοτικές. Η Ζαλγκίρις σε πολλά μοιάζει με τον Ολυμπιακό.

«Έχει πολύ καλή εκτέλεση επιθετικά, κάνουν καλά σκριν, έχουν καλά plays, έχουν ομοιογένεια με τον προπονητή κι έναν κορμό παικτών. Και επίσης αμυντικά είναι μία ομάδα, που επιτίθεται στη μπάλα», είπε χθες ο Μπαρτζώκας κι αν δεν ήξερες ότι μιλάει για την Ζαλγκίρις θα νόμιζες ότι μιλάει για την ομάδα του.

Η Ζαλγκίρις όταν κερδίζει, κερδίζει με την άμυνά της. Δεν έχει πολλούς παίκτες που στην επίθεση παίρνουν αποφάσεις. Δεν έχει βάθος πάγκου. Αλλά έχει μεγάλη εμπειρία, έχει μερικές προσωπικότητες που στο καλό τους βράδυ μπορούν να σε εντυπωσιάσουν (Σμίτς, Έβανς, Ουλάνοβας κ.α.) και είναι μία ομάδα που κουβαλάει την περσινή της σειρά: θυμίζω ότι πέρσι χωρίς καλά-καλά να το καταλάβει κανείς μπήκε στην οκτάδα.

Ο Ολυμπιακός, πέρα από τους Λιθουανούς θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τα δικά το προβλήματα. Το ότι μπήκαν στις προπονήσεις κι ενσωματώθηκαν ο Μιλουτίνοφ και ο ΜάκΚισικ δεν είμαι βέβαιος ότι σημαίνει πως θα τους δούμε και ν’ αγωνίζονται απόψε αρκετά λεπτά. Η δική μου εντύπωση είναι ότι ο Μπαρτζώκας πρέπει να κερδίσει το ματς με τους 7-8 παίκτες στους οποίους τον τελευταίο καιρό βασίζεται. Υπό αυτό το πρίσμα είναι πάλι βαρόμετρο η απόδοση του Πίτερς και του Κάναν και βέβαια πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο θα αντέξουν ο Γουόκαπ και ο Φαλ. Κι αυτό το ματς μοιάζει με όλα τα προηγούμενα στο ΣΕΦ. Ή ο Ολυμπιακός θα κερδίσει εύκολα ή θα χάσει δύσκολα.

 

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News