Αντώνης Καρπετόπουλος: Σχετικά με τον Μπρινιόλι...

Ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας του ελληνικού πρωταθλήματος τα τρία τελευταία χρόνια. Η χρησιμότητα ενός τερματοφύλακα δεν μετριέται με μεγάλες επεμβάσεις, αλλά με κάτι πιο σύνθετο: την εμπιστοσύνη που η ομάδα νιώθει με αυτόν κάτω απ’ τα δοκάρια. Ο Μπρινιόλι έδωσε στην άμυνα του Παναθηναϊκού σιγουριά απ’ την πρώτη αγωνιστική που καθιερώθηκε.

Ξεκίνημα

Λίγοι θυμούνται πώς ξεκίνησε η καριέρα του Μπρινιόλι στον Παναθηναϊκό. Ο Ιταλός δεν καθιερώθηκε μόλις αποκτήθηκε, αν και κουβαλούσε τον άτυπο τίτλο του καλύτερου τερματοφύλακα της Σέριε Β. Στο ξεκίνημά του, τη σεζόν 2021-22, έμεινε στον πάγκο για έναν μήνα, ως αναπληρωματικός του Σωκράτη Διούδη και βρέθηκε βασικός στο Καραϊσκάκη στο ματς του Παναθηναϊκού κόντρα στον Ολυμπιακό βοηθώντας πολύ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να αποσπάσει «λευκή» ισοπαλία.

Έκτοτε ο Μπρινιόλι έπαιξε σε 17 ματς πρωταθλήματος στη σειρά ως βασικός, για να χάσει στη συνέχεια απ’ τον Διούδη τη θέση του και να μείνει ξανά για έξι ματς στον πάγκο. Επανήλθε στα πλέι οφ εκείνης της χρονιάς, έπαιξε στον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ κι έκτοτε έγινε αναντικατάστατος, καθώς ο Διούδης έφυγε. Πέρυσι, παρά την παρουσία του Λοντίγκιν, ο Μπρινιόλι αγωνίστηκε σε όλα τα ματς του πρωταθλήματος λείποντας μόνο δύο φορές απ’ τη βασική ενδεκάδα – κατά σύμπτωση στα δύο ματς με τον Άρη στα πλέι οφ.

Γιατί τα υπενθυμίζω αυτά; Διότι πιστεύω πως τα φετινά προβλήματα του Μπρινιόλι ξεκίνησαν απ’ τη στιγμή που άρχισε να νιώθει πως δεν είναι βασικός κι αναντικατάστατος.

Σκοπιά

Σε όλη αυτή την ιστορία που έχει ξεσπάσει όλοι βλέπουν το πράγμα απ’ τη σκοπιά του Παναθηναϊκού και δικαίως. Ο Παναθηναϊκός πληρώνει τα λάθη του Ιταλού – λάθη που έχει κάνει όχι μόνο στο πρωτάθλημα (στα ματς με τον Άρη και τον Ατρόμητο), αλλά και στο Γιουρόπα Λιγκ στα ματς με τη Ρεν. Υπάρχει όμως κι η σκοπιά του Μπρινιόλι, που έχει ενδιαφέρον. Ο Ιταλός ξαφνικά χάνει τη θέση του μετά απ’ τον πρώτο μήνα (κι ένα καλοκαίρι γεμάτο ματς), που είναι βασικότατος. Απ’ το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης κι έπειτα ένα ματς παίζει κι ένα ματς δεν παίζει.

Δύσκολα

Το ότι ο Γιοβάνοβιτς τον προτιμά στα πιο δύσκολα (με τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, τον Άρη, τον Ατρόμητο) και τον αφήνει στον πάγκο στα πιο εύκολα (με τον Αστέρα, τον Πανσερραϊκό, τον ΟΦΗ, την Κηφισιά) θα έπρεπε να το βλέπει ως απόφαση έμπρακτης εμπιστοσύνης – αλλά το μυαλό των παικτών παίρνει ανάποδες στροφές. Ίσως σε αυτή του τη χρησιμοποίηση ο Μπρινιόλι να βλέπει ό,τι έγινε την πρώτη σεζόν που ήρθε αυτός στον Παναθηναϊκό, μόνο που τώρα είναι αυτός στη θέση του Διούδη, που και τότε διήνυε τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του.

Ίσως, αυτό είναι ακόμα χειρότερο, να συνδυάζει το γεγονός ότι έπαψε να είναι βασικός κι αμετακίνητος απ’ τη στιγμή που δεν απάντησε θετικά στην πρόταση του Παναθηναϊκού για ανανέωση του συμβολαίου του. Ίσως κι αυτό το ντεφορμάρισμά του να έχει να κάνει απλώς με το ότι δεν βλέπει την άμυνα του Παναθηναϊκού όσο αξιόπιστη ήταν πέρυσι. Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι δεν μπορεί ένα πρόβλημα του Μπρινιόλι να γίνει πρόβλημα του Παναθηναϊκού.

Γρήγορα

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για τη σχέση του με τον Ιταλό πρέπει να αποφασίσει ο Παναθηναϊκός και γρήγορα: ο Μπρινιόλι έχει κάθε δικαίωμα και να σκεφτεί την πρόταση που έχει στα χέρια του και να ψάξει τον επόμενο προορισμό του, αλλά οι προβληματισμοί του Ιταλού δεν μπορεί να ενδιαφέρουν την ίδια την ομάδα για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε λάθος του τερματοφύλακα προκαλεί αναστατώσεις. Το περίφημο tweet της ΠΑΕ το βράδυ του ματς με τον Ατρόμητο («ένα ακόμα δώρο κτλ. κτλ.») δείχνει ότι υπάρχουν όρια ανοχής, που ίσως ο καλός Αλμπέρτο άθελά του ξεπέρασε. Όμως ο Παναθηναϊκός έχει δύο ανάγκες μεγαλύτερες: η πρώτη να έχει κάτω απ’ τα δοκάρια έναν συγκεντρωμένο στη δουλειά τερματοφύλακα κι η δεύτερη να γλιτώσει τις διαβρωτικές συζητήσεις για το μέλλον του Ιταλού και το πώς αυτό μπορεί να συνδέεται με το παρόν του. Όταν τα τελευταία χρόνια τρεις βασικοί του Παναθηναϊκού (Χουλτ, Ινσούα, Γκατσίνοβιτς) έχουν πάει στην ΑΕΚ αυτές είναι δύσκολο να σταματήσουν όσο ανανέωση συμβολαίου του Ιταλού δεν υπάρχει. Για μένα ή βρίσκεις τώρα ένα πεδίο συμφωνίας ή τον αποχαιρετάς…

Ποτέ

Πήρε το μάτι μου ότι ο υπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης προσκάλεσε τις 14 ΠΑΕ της Super League 1 σε συνάντηση ενημέρωσης για τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης σχετικά με τα μέτρα καταπολέμησης της οπαδικής βίας, που θα γίνει παρουσία των υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Οικονόμου και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου.

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί αύριο στις 12:00 στην αίθουσα Τύπου του κεντρικού σταδίου του ΟΑΚΑ, που είναι μεν κλειστό για αθλητικές εκδηλώσεις αλλά προσφέρεται γι’ άλλες δραστηριότητες όπως η συγκεκριμένη. Οπως διαβάζω στη σχετική ανακοίνωση «θα αναλυθούν οι διατάξεις που αφορούν στα τεχνικά ζητήματα της ηλεκτρονικής εποπτείας των αθλητικών εγκαταστάσεων και της ταυτοποίησης του ηλεκτρονικού εισιτηρίου».

Με απλά λόγια ο υπουργός θα τους πει τι συστήματα πρέπει να βάλουν στα γήπεδα για να έχουν ξανά θεατές στα παιχνίδια. Η μεγάλη ερώτηση είναι τι θα του πουν οι παρευρισκόμενες ΠΑΕ. Μέχρι τώρα πλην του Ολυμπιακού, που έβγαλε κάποιες ανακοινώσεις, καμία άλλη δεν αντιτάχθηκε στα μέτρα της κυβέρνησης. Έχω όμως βάσιμες αμφιβολίες για το αν αυτά που η κυβέρνηση ζητεί (νέες κάμερες, ηλεκτρονικά συστήματα ταυτοποίησης κτλ.) κάποιες ΠΑΕ (και ειδικά όσες δεν έχουν ιδιόκτητα γήπεδα) μπορούν και θα θελήσουν να τα πληρώσουν.

Μου μοιάζει απίθανο π.χ. να πληρώσει η Κηφισιά για να μπουν καινούργιες κάμερες στο γήπεδο της Καισαριανής όταν η νέα δημοτική αρχή θέλει να τη βγάλει ή ότι θα πληρώσει για υπερσύγχρονα τουρνικέ ο Πανσερραϊκός για ένα δημοτικό γήπεδο που έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνο. Θα έχει πλάκα το εξής: να βάλει ό,τι επιπλέον χρειάζεται στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός και να μην τα βάλουν κάποιοι άλλοι. Και να παίζει αυτός με κόσμο κι οι άλλοι όχι. Εκτός αν η κυβέρνηση το πάει στη συλλογική απαίτηση και δεν ανοίξουν τα γήπεδα ποτέ.

Για γέλια

Καταπληκτική η ανακοίνωση του Βόλου για τα μέτρα της αστυνομίας στο Βόλος – Παναθηναϊκός. «Εμπεδώνεται αναμφίβολα το αίσθημα ασφάλειας στην τοπική κοινωνία απ’ την εφαρμογή αυστηρών κυκλοφοριακών ρυθμίσεων που αποφάσισε και ανακοίνωσε η αστυνομική διεύθυνσης Μαγνησίας (…) Βέβαια η παρουσία είκοσι, συνολικά, ατόμων (!!!) στις κερκίδες του σταδίου, με βάση τις αποφάσεις της κυβέρνησης για διενέργεια αγώνων, κεκλεισμένων των θυρών, δημιουργεί μία απορία για το αν αυτή συνιστά απειλή που επιβάλλει τη λήψη έκτακτων μέτρων, που θα επιφέρουν αναστάτωση και θα ταλαιπωρήσουν τους πολίτες, αλλά… Τουλάχιστον έτσι κατανοούμε το πώς και το γιατί συμβαίνουν όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη πατρίδα μας…».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News