Γιώργος Χελάκης: Οταν κοιτάς στον πάγκο και βλέπεις τον Ιμπόρα...

O Κάρλος Καρβαλιάλ ήξερε απ’ την αρχή ότι θα έρθει να περπατήσει πάνω σε… αναμμένα κάρβουνα. Το μεγάλο όνομα που θα εξασφάλιζε περίοδο χάριτος απ’ την κοινή γνώμη, αλλά και τον ίδιο τον φιλικό Τύπο, δεν το διέθετε. Ενας προπονητής που είχε περάσει απ’ τον Αστέρα Τρίπολης και που στη συνέχεια της πορείας του δεν θάμπωσε με τα επιτεύγματά του είναι λογικό να στερείται των πλεονεκτημάτων που ενδεχομένως θα απολάμβανε ενας συνάδελφός του με λαμπερό όνομα και πλούσιο βιογραφικό.

Yπό την έννοια αυτή, για τον 58χρονο Πορτογάλο ο Ολυμπιακός μπορεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του. Ηρθε γνωρίζοντας το ρίσκο που αναλαμβάνει, αλλά και τις σοβαρές πιθανότητες να έχει την τύχη των συναδέλφων του, οι οποίοι δεν κατάφεραν να μακροημερεύσουν στον πάγκο της ομάδας του Πειραιά. Βλέποντας το πώς έχει η κατάσταση, λογικό είναι να σκέφτηκε πως το πρώτο πράγμα που οφείλει να κάνει είναι να συμμαζέψει την άμυνα των «ερυθρολεύκων».

Κρίνοντας απ’ τις επιδόσεις της άμυνας στα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος, φαίνεται πως κάτι έχει καταφέρει. Ωστόσο το ισοζύγιο είναι αρνητικό για τον ίδιο. Σε δύο ματς πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός έχει πετύχει ένα γκολ κι αυτό με πέναλτι! Κακή επίδοση απέναντι σε δύο ομάδες, που έχουν απ’ τις χειρότερες άμυνας του πρωταθλήματος. Κάπως έτσι ο Καρβαλιάλ βρίσκεται στο στόχαστρο της κριτικής. Πολύ εύκολα μάλιστα η κριτική αυτή επικεντρώθηκε στο ότι κόντρα στον Ατρόμητο, έκανε μόλις μία αλλαγή.

Εχω την εντύπωση ότι αυτή η κριτική είναι πρόχειρη και τον αδικεί. Απ’ τη στιγμή που ο Γιόβετιτς δεν είναι σε θέση να βγάλει πλήρως ένα 90λεπτο, η σκέψη του να τον κρατήσει για το δεύτερο ημίχρονο είναι σωστή. Ο Μπρίνιτς όμως που, ελλείψει άλλου, προτιμήθηκε για βασικός έκανε μία… τρύπα στο νερό. Σωστά ο Καρβαλιάλ τον άλλαξε στο ημίχρονο. Από κει και πέρα για να βοηθήσει την ομάδα του μεσοεπιθετικά δεν είχε τίποτα να κάνει. Ο μόνος διαθέσιμος παίκτης που μπορούσε να έρθει απ’ τον πάγκο ήταν ο -εδώ και καιρό- απενεργοποιημένος Μάριος Βρουσάι. Ετσι όπως κυλούσαν τα πράγματα ποιος θα μπορούσε να βγει; Προφανώς όχι ο κλασικός σέντερ φορ Ελ Καμπί. Προφανώς όχι ο Ντάνιελ Ποντένσε, απ’ τον οποίον ο προπονητής περίμενε εκείνη τη μία μαγική ενέργεια που θα του έδινε το ματς.

Μόνον ο Μασούρας θα μπορούσε να γίνει αλλαγή, αλλά εδώ που τα λέμε και αυτός με τη συνεχή κίνησή του και την ικανότητά του να σκοράρει σωστά κρινόταν απαραίτητος. Το θέμα λοιπόν δεν είναι τι έπραξε τελικά προπονητής. Το θέμα είναι ότι είχαν έρθει έτσι τα πράγματα που τα περιθώριά του ήταν εντελώς περιορισμένα. Ολα τα άλλα συνιστούν την… απέξω την κριτική που σχετίζεται περισσότερο με την πίκρα του αποτυχημένου αποτελέσματος στο Περιστέρι.

Ο Καρβαλιάλ δεν είναι μάγος για να μεταμορφώσει ασχημόπαπα σε κύκνους. Διαθέτει τη στοιχειώδη ποδοσφαιρική λογική που του επιτρέπει να γυρίσει προς τον πάγκο του και αμέσως μετά να… αποστρέψει το βλέμμα του Εκτός αν κανείς νομίζει ότι θα έπρεπε να περάσει στο ματς τον Βιθέντε Ιμπόρα…

Οι δυο τους…

Ηταν το πρώτο, μετά από πέντε παιχνίδια, που ο Ολυμπιακός ξεπέρασε τους 80 πόντους. Δεν είναι για πανηγύρια, αλλά ωστόσο είναι σημαντικό κι έχει σημασία το πώς και το γιατί αυτής της επιτυχίας. Ρίχνοντας μία πρόχειρη ματιά στα στατιστικά του αγώνα, φαίνεται καθαρά ότι το… κουπί το τράβηξαν οι δύο Αμερικανοί. Ο Κάναν κι ο Πίτερς.

Οι δύο ήταν που πέτυχαν τους 35 απ’ τους 81 πόντους του Ολυμπιακού. Είναι φανερό πως οι δυο τους μπορούν να τραβήξουν στα σκοράρισμα. Οι υπόλοιποι παίκτες των «ερυθρολεύκων» είναι χρήσιμοι σε πολλούς τομείς τους παιχνιδιού, αλλά σίγουρα δεν έχουν την ικανότητα να ανοίγουν το σκορ. Ετσι, ο Πίτερς έμεινε στο γήπεδο 30 λεπτά κι ο Κάναν 25.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι περίπου υποχρεωμένος να παρατείνει την παραμονή του στο παρκέ, αν θέλει η ομάδα του να πηγαίνει ψηλά στο σκορ και να κερδίζει τα παιχνίδια. Διαφορετικά ο Ολυμπιακός θα βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί και ανά πάσα στιγμή θα κινδυνεύει να πέσει κάτω, όπως έχει γίνει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια που κρίνονται στα τελευταία δευτερόλεπτα.

Οσο και να διαφωνεί κανείς, η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει φέτος τον παίκτη της τελευταίας επίθεσης, ούτε οι δύο Αμερικανοί έχουν την προσωπικότητα -ή αν θέλετε το θράσος- να λειτουργήσουν ως τέτοιοι. Κατά συνέπεια οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονται πάντα να… καθαρίζουν το πιάτο τους πολύ νωρίτερα στα παιχνίδια ώστε να μη φτάνουν σε καταστάσεις της τελευταίας στιγμής.

Αυτού του είδους το… καθάρισμα προϋποθέτει την παρουσία των δύο Αμερικανών, όσο το δυνατόν περισσότερο μέσα στο παιχνίδι.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News