Αντώνης Καρπετόπουλος: Τρελάθηκε και ο Αλαφούζος;

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος αναλύει τις πρόσφατες ανακοινώσεις του Παναθηναϊκού και τον ρόλο που έχουν παίξει UEFA, Κυβέρνηση και δικαιοσύνη για τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ξαφνικά, ο Παναθηναϊκός που το βράδυ της Κυριακής έβγαλε μια ανακοίνωση μόλις 17 λέξεων για να διαμαρτυρηθεί για τον μη καταλογισμό πέναλτι υπέρ του Βέρμπιτς στο ματς με την ΑΕΚ επανήρθε χθες με μια τεράστια τοποθέτηση με την οποία ζητά την αντικατάσταση του αρχιδιαιτητή Πίτερ Φρόιντφελντ, υπογραμμίζει την εύνοια της ΑΕΚ έναντι των αντιπάλων της τον τελευταίο καιρό και τονίζει πως ναι μεν δεν θέλει να ρίξει λάδι στην φωτιά αλλά δεν είναι και κορόιδο. Τι πυροδότησε αυτή την αντίδραση; Θεωρητικά οι ατυχείς τοποθετήσεις δυο ξένων διαιτητών στα ματς του κυπέλλου. Ο Ολλανδός Ντένις Γιόχαν Χίγκλερ, που θα διευθύνει το ματς Ολυμπιακός – ΠΑΟ είναι ένας μετριότατος διαιτητής β΄ κατηγορίας ενώ σαφώς τον κ. Γιάννη Αλαφούζου τρόμαξε η επιστροφή του Μαυροβούνιου διαιτητή Νταμπάνοβιτς που θα διευθύνει το ματς Αρης – ΑΕΚ, την διαιτησία του οποίου στο περσινό ΑΕΚ – ΠΑΟ ο κ. Γιάννης Αλαφούζος θεωρεί ένα από τους βασικούς λόγους της απώλειας του περσινού πρωταθλήματος. Αν κάποιος αναρωτηθεί τι τον νοιάζει τον πρόεδρο του ΠΑΟ για τον διαιτητή του Αρης – ΑΕΚ, η απάντηση είναι απλή: πέρυσι είχε ζητήσει ο συγκεκριμένος διαιτητής να μην έρθει ξανά στην Ελλάδα. Συμφώνησαν μαζί του. Φέτος τον ξαναέφεραν. Κι αφού τον έφεραν δεν αποκλείεται προσεχώς να τον τοποθετήσουν και σε ματς του ΠΑΟ αφού έτσι κι αλλιώς όλο τους ίδιους ξένους φέρνουν. Ο Αλ Χακίμι πχ, που δεν έδωσε το πέναλτι στον Βέρμπιτς στο ΑΕΚ – ΠΑΟ, ήρθε για τρίτη φορά φέτος.

Η σκληρή τοποθέτηση του Αλαφούζου δεν είναι παράλογη για δυο λόγους: πρώτον είδε τον ΠΑΟ να φτάνει ένα βήμα από το να κερδίσει στην Opap Arena, πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να πάρει και το πρωτάθλημα κι επομένως χρειάζεται συνθήκες που να επιτρέπουν την διεκδίκησή του. Και δεύτερον ο Αλαφούζος θέλησε να τοποθετηθεί γιατί στο χώρο μεγαλώνουν οι υποψίες με βάση τις οποίες ό,τι συμβαίνει είναι προσεχτικά καθοδηγούμενο και πιλοταρισμένο. Ο Αλαφούζος δεν θα το πει ποτέ, αλλά αυτές οι υποψίες γιγαντώνονται από την κυβερνητική αδιαφορία. Που δεν μοιάζει να είναι πολύ αθώα. Ας το δούμε  κομμάτι αναλυτικά.

Και υποψίες και διακίνηση

Έχω καταλήξει χρόνια τώρα ότι το καλύτερο που μπορούν πλέον να κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις όταν ανακατεύονται με τα ζητήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι να μην του κάνουν ζημιά. Οι Υφυπουργοί Αθλητισμού του ΣΥΡΙΖΑ πχ, κυρίως ο κ. Σταύρος Κοντονής, στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, στο όνομα κάποιων καλών προθέσεων, έκανε μεγάλη ζημιά: δεν κατάλαβε ποτέ του ότι η περίφημη «εξυγίανση», στην οποία άνοιξε το δρόμο με τις πολλές παρεμβάσεις του, δεν ήταν παρά η επιστροφή των γνωστών στελεχών της πάλαι ποτέ «παράγκας» στο επαγγελματισμό ποδόσφαιρο. Ετούτη όμως η κυβέρνηση, με τη διγλωσσία, το φόβο της να αναλάβει ευθύνες και την γενικότερη σύγχυσή της, κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό καθώς επιτρέπει και να προκύπτουν υποψίες που δηλητηριάζουν τον χώρο, αλλά και να διακινούνται μέσω ασταμάτητων δηλώσεων, ανακοινώσεων, τοποθετήσεων κτλ. Τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαίτησε από όλους να σταματήσουν τις δηλώσεις που κάνουν κακό: ακολούθησαν συνεντεύξεις Τύπου, νέες δηλώσεις και ανακοινώσεις κι όμως καταδίκη όλων αυτών δεν υπήρξε. Γιατί η κυβέρνηση ξέρει πως δεν είναι οι καταγγελίες το πρόβλημα, αλλά αυτό που καταγγέλλεται.

Όλα όσα συμβαίνουν τα τρία τουλάχιστον τελευταία χρόνια βουλιάζουν τον χώρο στην αναξιοπιστία: αυτό προκαλεί η πρακτική μιας κυβέρνησης που στρουθοκαμηλίζει, γιατί στον αθλητισμό δεν έχει καμία απολύτως πολιτική. Η σημερινή κυβερνητική πρακτική, η πολιτική της ανυπαρξίας, απλά μεγαλώνει την κακοπιστία. Η κακοπιστία συσσωρεύει την αγανάκτηση κι αυτό μοιραία θα φέρει αντιδράσεις. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Παύλος Μαρινάκης λέει σε κάθε ευκαιρία ότι το πρόβλημα είναι οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις: ας βάλει τον Υπουργό Αθλητισμού κ. Δημήτρη Βρούτση να τις απαγορεύσει! Δεν το κάνει γιατί ξέρει πως όσα καταγγέλλονται δεν είναι αβάσιμα. Πάρτε την ανακοίνωση του ΠΑΟ. Λέει κάτι λάθος σε όσα επισημαίνει για τον αρχιδιαιτητή πχ; Όχι φυσικά. Ο Σουηδός επιλέχτηκε με αδιαφανείς διαδικασίες, δεν έρχεται στην Ελλάδα, κανείς δεν ξέρει τι δουλειά κάνει κι όλοι ξέρουν ποιος κάνει την δουλειά του. Αλλά και κανείς για όλα αυτά δεν κάνει τίποτα.

Η κεντρική πολιτική επιλογή

Θα φέρω μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα γιατί δεν μου αρέσουν οι θεωρίες. Η κυβέρνηση προ τριετίας ανακοινώνει μια θεσμική μεταρρύθμιση στο ελληνικό ποδόσφαιρο δια μέσου μιας συνεργασίας με την UEFA. Προκύπτουν δυο πράγματα: η ανάληψη της προεδρίας της ομοσπονδίας από τον Ευρωβουλευτή της ΝΔ και πρώην αρχηγό της Εθνικής Θοδωρή Ζαγοράκη και η υπογραφή της Ολιστικής Μελέτης με την UEFA, δηλαδή ενός καταστατικού χάρτη αλλαγών στην ΕΠΟ. Ο Ζαγοράκης τρέπεται σε φυγή από μια χούφτα καρεκλοκένταυρων παραγόντων που βρίσκονται στο ποδόσφαιρο δεκαετίες και ζουν από αυτό. Η Ολιστική Μελέτη καταλήγει στο καλάθι των αχρήστων. Επειδή το σύστημα ΕΠΟ είναι πολύ σκληρό και τα δυο η κυβέρνηση έπρεπε να τα περιμένει. Περιμέναμε πρωτοβουλίες δράσης: κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο κατά τα άλλα πανίσχυρος πρωθυπουργός θα δεχόταν τον εξευτελισμό του χωρίς αντίδραση. Το ό,τι τον δέχτηκε οδηγεί στη μεγάλη υποψία ότι συμβιβάστηκε με ένα σύστημα που μεθοδικά ακύρωσε κάθε προσπάθειά του. Αυτό οδηγεί σε μια δεύτερη υποψία ακόμα χειρότερη: μήπως αυτός ο συμβιβασμός έκτοτε αποτελεί κεντρική κυβερνητική επιλογή; Τι άλλαξε σήμερα σε σχέση με τις μέρες που η κυβέρνηση έπαιρνε πρωτοβουλίες; Τίποτα απολύτως! Αν πιστέψουμε την ανακοίνωση του ΠΑΟ τα πράγματα γίνανε χειρότερα. Κι αν κάτι άλλαξε μάλλον αυτό είναι οι φίλοι των φίλων του πρωθυπουργού. Αλλά έτσι δεν κάνουμε δουλειά: αν ανοίξουν τα γήπεδα θα έχουμε χειρότερα. Δεν μπορεί το με ποιον τσακώνεται ο Μητσοτάκης να βουλιάζει το χώρο του ποδοσφαίρου στην ανυποληψία. 

Τουλάχιστον να κινητοποιηθεί η δικαιοσύνη

Η γνώμη μου είναι πως θα αρκούσε αρχικά για να υπάρχει λίγη εκτόνωση να έκανε την δουλειά της η δικαιοσύνη. Ο ΓΓΑ κ. Γιώργος Μαυρωτάς μιλά για συλλογή από την ΕΠΑΘΛΑ περισσότερων από 140 καταγγελιών, αναφέρει πως 60 περιπτώσεις πήγαν στο αρχείο (κι όχι στην δικαιοσύνη) χωρίς να εξηγήσει το γιατί, αλλά ανακοινώνει πως τουλάχιστον 40 υποθέσεις ερευνώνται. Ο αθλητικός εισαγγελέας κ. Σπυρόπουλος, αναγγέλλει διώξεις που δεν κάνει. Από τον περασμένο Αύγουστο διακινείται ο ψίθυρος πως όλοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο γνωρίζουν πως από μόνο από μια καταγγελία που την συνοδεύει μια σχετική έρευνα της Europol εμπλέκονται πέντε ομάδες της Σουπερλίγκ και πάρα πολλές της Σουπερλίγκ2: για αυτό η ΕΠΟ άλλαξε και τον πειθαρχικό κώδικα ώστε να μην υποβιβαστούν ομάδες και να τιμωρηθούν με αφαιρέσεις βαθμών. Αλλά μιλάμε πάντα για ψιθύρους που μεγαλώνουν την κακοπιστίας γιατί η κυβέρνηση, αντί να απαιτήσει να προχωρήσει τάχιστα η διαδικασία έρευνας, δεν μιλάει. Η υποψία που υπάρχει είναι ότι όπως υπήρχε συμβιβασμός με τους παρασκηνιακούς άρχοντες της ΕΠΟ, έτσι θα υπάρξει και συμβιβασμός με τους ύποπτους για τα χειραγωγημένα ματς. Αλώστε οι πρωταγωνιστές όλων αυτών των ιστοριών είναι περίπου ίδιοι.

Η πράσινη ανάπτυξη

Οι υποψίες μεγαλώνουν περισσότερο όταν γίνεται γνωστό πως κρατικό χρήμα διοχετεύεται με αφθονία παραμονές των εκλογών της ΕΠΟ από τον Υπουργό Αθλητισμού κ. Δημήτρη Βρούτση στους ψηφοφόρους και της επόμενης διοίκησης, δηλαδή στους προέδρους των Ποδοσφαιρικών Ενώσεων – τους αποκαλούμενους «βλαχοπροέδρους». Δεκαεπτά Ενώσεις, που όλες έχουν άριστες σχέσεις με την διοίκηση της ΕΠΟ, εισπράττουν του κόσμου τα χρήματα για να βάλουν φωτοβολταϊκά! Εδώ η υποψία είναι φρικτή: το συμπέρασμα που εύκολα προκύπτει είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρώτα συμβιβάστηκε με την διαφθορά, μετά την αγαλλίασε στοργικά και στο τέλος την επιδοτεί κιόλας! Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως η πράσινη ανάπτυξη στην Ελλάδα έπρεπε να ξεκινήσει από τα γήπεδα των ποδοσφαιρικών Ενώσεων, τι τους πείραζε να δώσουν τα χρήματα μετά τις εκλογές της ΕΠΟ; Αν δηλαδή ήθελαν να πριμοδοτήσουν τις ποδοσφαιρικές Ενώσεις ενόψει των εκλογών αυτών για να ξανακερδίσουν όσοι οδηγούν το ποδόσφαιρο στην σημερινή του ανυποληψία, τι διαφορετικό θα έκαναν;

Φυσικά υπάρχουν κι άλλα. Δεν δημιουργεί άραγε υποψίες το ότι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που πέρυσι τηλεφωνούσαν στην UEFA για να στείλει διαιτητές στο ΠΑΟ – Ολυμπιακός, φέτος δηλώνουν πως δεν γίνεται μια κυβέρνηση να παρεμβαίνει στα θέματα διαιτησίας; Δεν γιγαντώνει τις υποψίες για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος η κυβερνητική αδιαφορία για το γεγονός ότι αυτό γίνεται ουσιαστικά χωρίς αρχιδιαιτητή; Και τη διαφορά έχει άραγε η αδιαφορία που επιτρέπει σε απίθανους τύπους να μεγαλουργούν παρασκηνιακά από την ίδια την ενθάρρυνσή τους; Όλα αυτά τα ξέρει και ο Αλαφούζος: δεν τρελάθηκε κι έβγαλε κι αυτός ανακοινώσεις. Είμαι περίεργος για την συνέχεια γιατί αυτόν ειδικά το Μαξίμου δεν θέλει να τον κακοκαρδίζει. Κι όσο κι αν η ανακοίνωση δεν αναφέρεται στην κυβέρνηση, στο Μαξίμου ξέρουν πως για αυτήν μιλάει…

Πηγή: karpetshow.gr

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News