Αντώνης Καρπετόπουλος: Η διδακτική ιστορία του Μουρίνιο

Δεν ξέρω αν ήταν η Λίνα Σουλούκου ήταν αυτή που ως διευθύντρια της Ρόμα ήθελε να διώξει τον Μουρίνιο εδώ και τρεις μήνες ή αν αυτή τον κράτησε κόντρα στην θέληση των Αμερικανών ιδιοκτητών: γνωρίζω όμως πολύ καλά πως ήδη απ’ τον περασμένο Οκτώβριο ο Πορτογάλος μετρούσε μέρες και μάλλον έσπασε τα κοντέρ αντοχής.

Οι ιδιοκτήτες της ομάδας –ο Νταν κι ο Ράιαν Φρίντκιν– δεν τον άντεχαν άλλο. Ας είχε βασιστεί πριν δυόμισι χρόνια η σχέση τους με τον προπονητή σε έναν κεραυνοβόλο έρωτα.

Στην Ιταλία γράφουν πως η απόφαση της απόλυσής του ωρίμαζε ήττα με την ήττα και σίγουρα έπειτα από κάθε του δήλωση: ο Πορτογάλος πάντα όσο πιο πολύ χάνει τόσο πιο πολύ φωνάζει.

Δεν έφυγε ξαφνικά ο Ζοσέ Μουρίνιο

Η απόλυση του Ζοσέ Μουρίνιο δεν ήταν ξαφνική. Προφανώς επιτάχυνε τις εξελίξεις ο αποκλεισμός απ’ τη Λάτσιο στο Κύπελλο Ιταλίας – δεν έχουμε μόνο στην Ελλάδα ψυχώσεις, υπάρχουν και μεγαλύτερες. Σίγουρα η απόφαση επισημοποιήθηκε μόνο όταν οι Αμερικανοί βρήκαν αυτόν που θα τον αντικαταστήσεις, δηλαδή τον Ντε Ρόσι, ένα παιδί της ομάδας.

Κάποιον δηλαδή που δεν θα έχει διαρκώς πάνω του τους προβολείς και δεν θα μετατρέπει τα ματς σε one man show. Η Ρόμα δεν άντεχε άλλο έναν προπονητή που πίστευε πως το μέγεθός του ήταν μεγαλύτερο απ’ την ομάδα που προπονούσε.

Ο Μουρίνιο, ειδικά φέτος, είχε κηρύξει τον πόλεμο στους πάντες στην Ιταλία. Διαμαρτυρήθηκε όταν έμαθε το πρόγραμμα του πρωταθλήματος (!) επισημαίνοντας ότι η ομάδα του, που παίζει στην Ευρώπη την Πέμπτη, έχει λιγότερα ματς Δευτέρα από άλλες ομάδες που επίσης αγωνίζονται στο Γιουρόπα Λιγκ και το Κόνφερενς Λιγκ.

Στην πορεία τα έβαλε με αντίπαλους προπονητές, διαιτητές (μετρά πάνω από πέντε αποβολές), δημοσιογράφους. Το έκανε σχεδόν πάντα μιλώντας στο όνομα οπαδών που όπως έλεγε κατάφερε να τους κάνει ευτυχισμένους για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια: τόσα ήταν τα χρόνια που η Ρόμα είχε να κερδίσει έναν τίτλο μέχρι το βράδυ που κέρδισε το Κόνφερενς Λιγκ στα Τίρανα.

Η εικόνα της Ρόμα κρίθηκε απαράδεκτη από την ιδιοκτησία

Γιατί αυτό του το κατόρθωμα το διέγραψε γρήγορα η αμερικανική διοίκηση; Προφανώς η αιτία είναι τα πολύ φτωχά φετινά  αποτελέσματα. Ο πρόεδρος Φρίντκιν, ο οποίος κοινοποίησε προσωπικά την απόφασή του στον Πορτογάλο τεχνικό, πιστεύει ότι η πορεία της ομάδας στο πρωτάθλημα ήταν απαράδεκτη, η παρουσία στο Γιουρόπα Λιγκ κατώτερη του αναμενομένου κι ο αποκλεισμός απ’ το Κύπελλο απ’ τη συμπολίτισσα ασυγχώρητος: έχει κάποια δίκια, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως το μπάτζετ της Ρόμα, όπως ισχυρίζεται, είναι το τρίτο στο πρωτάθλημα. Ωστόσο, ο βασικός λόγος της απόλυσης ήταν η συμπεριφορά του Πορτογάλου.

Δεν άρεσε στους ιδιοκτήτες η επαναλαμβανόμενη αναζήτηση άλλοθι, στην οποία κατέφευγε ο «Μου» μετά από κάθε κακό αποτέλεσμα. Τους ενοχλούσαν οι συνεχείς ισχυρισμοί του στην έλλειψη επαρκούς οργάνωσης, ενώ οι επιθέσεις του στους διαιτητές τούς έβαζαν σε δύσκολη θέση καθώς ο Μουρίνιο κατέληγε πάντα να τονίζει τη δική του αδυναμία απέναντι στους άλλους μεγάλους.

Η συσπείρωση που επιχείρησε ο Μουρίνιο

Ο Μουρίνιο προσπαθώντας να συσπειρώσει τον κόσμο μιλούσε συχνά για μία απροστάτευτη  «ομάδα-οικογένεια» – οι Αμερικανοί δεν ήταν ποτέ μέλος της. Η πρόσληψη του Ντε Ρόσι, ενός παιδιού της Ρόμα, έγινε για να δείξουν πως στην οικογένεια ανήκουν πλέον κι αυτοί και πως την καταλαβαίνουν.

Χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει πως θα πρέπει να απολογούνται γιατί είναι κύριοι, γιατί δεν τα βάζουν με διαιτητές, γιατί δεν τους ενδιαφέρει το παρασκήνιο πιο πολύ απ’ τα κέρδη. Ο Πορτογάλος αυτά δεν τα έλεγε. Τα άφηνε όμως να κυκλοφορούν ως παράπονα. Δικά του σίγουρα. Αλλά και κάποιου κόσμου.

Η χρονιά της Ρόμα είναι όντως μετριότατη. Μετά την περσινή επιτυχία στα Τίρανα κανείς δεν περίμενε να είναι τόσο περίπλοκη. Αλλά ο κόσμος μοιάζει να είναι με τον Μουρίνιο κι ας έχει τεράστια ευθύνη για τη μετριότητα του παιχνιδιού, τη μη αξιοποίηση του Ντιμπάλα και του Λουκάκου κι εντέλει την έλλειψη των αποτελεσμάτων.

Το αντίο που του επιφύλαξαν οι οπαδοί χθες ήταν για τον ίδιο μία μάλλον πρωτόγνωρη εμπειρία: έφυγε μέσα σε αποθέωση έχοντας τα χειρότερα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα απ’ οποιονδήποτε προπονητή εδώ και χρόνια. Διότι τους τα έλεγε ωραία. Κι αυτό, για ομάδες όπως η Ρόμα, που σπανίως κερδίζουν, έχει φτάσει να μετράει πιο πολύ κι απ’ τα αποτελέσματα…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News