Αντώνης Καρπετόπουλος: Τζίτζι Ρίβα - «Έφυγε» ο πιο αγαπημένος Ιταλός

Την περασμένη εβδομάδα ήταν οι Γερμανοί, που αποχαιρέτησαν έναν θρύλο τους, τον Φραντς Μπεκενμπάουερ. Σήμερα είναι η σειρά των Ιταλών να πουν το «αντίο» στον πιο αγαπημένο απ’ τα παιδιά που έχουν φορέσει τη φανέλα της Εθνικής τους. Ο Τζίτζι Ρίβα, που έφυγε απ’ τη ζωή σε ηλικία 79 χρονών, έπαιξε σε όλη του την καριέρα στην Κάλιαρι. Ηταν κι αυτός ένας λόγος που όλοι τον αγαπούσαν. Ο άλλος ήταν ότι μιλάμε για επιθετικό σπάνιο: σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1976 κι ακόμα είναι πρώτος σκόρερ της «σκουάντρα ατζούρα». Γράφει στη SportDay ο Αντώνης Καρπετόπουλος.

H καριέρα του ποδοσφαιριστή Τζίτζι Ρίβα υπήρξε μυθιστορηματική. Γεννήθηκε στο Λεγκουίνιο, ένα χωριό στις όχθες της λίμνης Ματζόρε στη βόρεια Ιταλία, στα σύνορα με την Ελβετία.

Τα παιδικά του χρόνια ήταν τα δυσκολότερα που θα μπορούσε να έχει παιδί. Οταν ήταν μικρός, ο πατέρας του, Ούγκο, έφυγε απ’ τη ζωή εξαιτίας ενός δυστυχήματος που συνέβη στο εργοστάσιο ρούχων που δούλευε. Ενα σίδερο που έφυγε από μία μηχανή, τον χτύπησε στο στομάχι. Η μητέρα του αναγκάστηκε να ψάχνει για δουλειά και καθάριζε σπίτια.

Αδυνατώντας να μεγαλώσει τον μικρό, τον έστειλε εσώκλειστο σε ένα ίδρυμα της καθολικής εκκλησίας. Ο μικρός δραπέτευσε. Το έκανε δύο ακόμα φορές! «Ηταν πολύ αυστηροί, μας ταπείνωναν επειδή ήμαστε φτωχοί, μας έλεγαν πως θα καούμε στην κόλαση κι ότι ο Θεός μάς τιμωρεί». Στα δεκαπέντε του έχασε και τη μητέρα του από καρκίνο. Τον μεγάλωσε η μεγαλύτερη αδελφή, η Φάουστα.

Θλίψη

Ο Ρίβα δεν περίμενε πως θα γίνει ποδοσφαιριστής. Στα 16 του παράτησε τα ιδρύματα κι άρχισε να εργάζεται σε μία κατασκευαστική εταιρεία, που ανήκει στον διευθυντή της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας. Η μπάλα ήταν η μοναδικη στιγμή χαράς σε μία ζωή γεμάτη θλίψη. Ο Ερνέστο Φασάνι τον είδε να παίζει μπάλα στο προαύλιο του εργοστασίου και τον έστειλε στην ομάδα. Επαιξε εκεί, στις ερασιτεχνικές κατηγορίες, απ’ το 1960 έως το 1962, όπου σημείωσε 66 γκολ! Οι ντόπιοι οπαδοί έκαναν ουρές να τον δουν: τον φώναζαν «πιρουνάκι» επειδή ήταν ψηλός κι αδύνατος, αλλά χτύπαγε και πονούσε!

Πώς βρέθηκε στη Σαρδηνία, όπου οι βόρειοι Ιταλοί πήγαιναν μόνο για να κάνουν το στρατιωτικό τους; Η Κάλιαρι εκείνα τα χρόνια για ν’ αποφεύγει τα ταξίδια έδινε συνεχόμενα ματς. Σε μία απ’ αυτές τις μίνι περιοδείες της έπρεπε να αγωνιστεί κόντρα στη Μίλαν, την Ιντερ και την Αταλάντα. Στη λίμνη Ματζόρε υπήρχαν ξενοδοχεία και γηπεδάκια για προπόνηση. Η φήμη του μικρού ήταν μεγάλη: τον τσέκαραν και τον έπεισαν να μπει πρώτη φορά στη ζωή του σε αεροπλάνο για να πάει στο μεγάλο νησί. Ο Ρίβα φοβήθηκε στο ταξίδι κι ορκίστηκε στην ψυχή του πατέρα του αν το αεροπλάνο προσγειωθεί κι η Κάλιαρι τον κρατήσει να μη φύγει ποτέ από εκεί. Ετσι έγινε. Σε όλη του την καριέρα αρνήθηκε προτάσεις όλων των μεγάλων ιταλικών ομάδων.

Εξτρέμ

Γεννημένος αριστεροπόδαρος, ξεκίνησε ως εξτρέμ κι έγινε ένας τεράστιος κυνηγός – μπροστά απ’ την εποχή του. Σωματικά δυνατός, εκρηκτικός και με χωρίς την μπάλα στα πόδια, ικανότατος στο ψηλό παιχνίδι και κυρίως μεγάλος σκόρερ: έχει πετύχει 208 γκολ σε 378 ματς με την Κάλιαρι και 35 σε 42 με την εθνική Ιταλίας, της οποίας παραμένει πρώτος σκόρερ. Σε αυτήν έφτασε χάρη στα κατορθώματά του στη Σαρδηνία κι αυτή έγινε η δεύτερη μεγάλη ποδοσφαιρική του αγάπη. Αγωνίστηκε με δεμένο το δεξί του πόδι στον δεύτερο τελικό, τού Euro 1968 κι έγινε πρωταθλητής Ευρώπης, ενώ ήταν μέλος της εθνικής Ιταλίας που έπαιξε στον τελικό του Μουντιάλ του 1970. Μένοντας μακριά απ’ τις μεγάλες ομάδες που τον πολιόρκησαν δεν έκανε εχθρούς – όταν η Κάλιαρι κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1969-70 ο πάπας της ιταλικής αθλητικογραφίας, Τζιάνι Μπρέρα, τον βάφτισε Rombo di Tuono, «βροντή πραγματική».

Ολα

Οταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1976, έχοντας υποστεί όλους τους τραυματισμούς που μπορούν να τύχουν σε ποδοσφαιριστή, σχεδόν χάθηκε από προσώπου γης. Ζητήθηκε η επιστροφή του στην εθνική σε ρόλο γενικού αρχηγού κι έγινε ένας υποδειγματικός τέτοιος. Στην αγκαλιά του πανηγυρίζουν ο Μπεαρζότ κι ο Λίπι τις κατακτήσεις του Μουντιάλ του 1982 και του 2006. Αλλά κυρίως είναι αυτός που παρηγορεί σαν πατέρας τον Ρομπέρτο Μπάτζιο για το χαμένο πέναλτι στο τελικό του 1996. Ο Ρίβα ήταν κάτι σαν πατέρας για όλους. Παραμένοντας μακριά απ’ τη δημοσιότητα, διότι όπως έλεγε ήθελε τους φίλους του να τους διαλέγει κι όχι να τον διαλέγουν επειδή είναι γνωστός.

Μοναδικός

Χτυπήθηκε από μία ασθένεια που προκλήθηκε από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Σαν Μικέλε του Κάλιαρι στις 21 Ιανουαρίου. Δεν δέχτηκε να κάνει μία νέα καρδιακή επέμβαση, όπως του ζήτησαν οι γιατροί κι οι δυο γιοι του. Δήλωσε κουρασμένος – υπέφερε από κατάθλιψη σχεδόν απ’ την εφηβεία του. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά χθες. Οι Ιταλοί θα τον αποχαιρετήσουν ως αυτό που υπήρξε: μία μοναδική περίπτωση.

Ποιος σου είπε

«Ποιος σου είπε να ψηφίσεις “λευκό”; Πότε και ποιοι είναι αυτοί που σου είπαν να ψηφίσεις “λευκό”; Πες μας τα ονόματα. Με αυτά που κάνεις επιβεβαιώνεις τους λόγους που αναλύσαμε για την ανεπάρκειά σου να είσαι πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας κι ότι στο τέλος θα είσαι ένα κολλητήρι, όπως ο Μπαλτάκος στην ΕΠΟ». Σιγά μην άφηνε ασχολίαστο ο Αλέξης Κούγιας το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Σουπερ Λίγκας, Μηνάς Λυσσάνδρου, ψήφισε «λευκό» στην ψηφοφορία για τον νέο υπεύθυνο VAR χωρίς να ρωτήσει κανέναν…

Κύπελλο

Ο Νίκος Καρέλης, που ήρθε απ’ τον πάγκο, ήταν εκείνος που βρήκε το γκολ της νίκης του Παναιτωλικού στο 94’ κι έδωσε στην ομάδα του Πετράκη ένα μεγάλο προβάδισμα στον προημιτελικό του Κυπέλλου που έγινε χθες. Η νίκη του Παναιτωλικού με 2-1 επί του ΟΦΗ στο «Γεντί Κουλέ», στον πρώτο αγώνα των προημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδας ήταν απολύτως δίκαιη, καθώς ο Παναιτωλικός είχε πιο μεγάλες ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο και θα μπορούσε να έχει φτάσει στο 1-2 πιο νωρίς.

Αλλωστε αυτός προηγήθηκε και στο ματς. Μόλις στο 19’, μετά από ωραία αντεπίθεση, ο Ντουάρτε έτρεξε με την μπάλα στα δεξιά, μοίρασε στον Πέδρο, ο οποίος σούταρε με το αριστερό και νίκησε τον Σωτηρίου για το 0-1. Η ισοφάριση του ΟΦΗ με τον Μπάκιτς, μετά από μία ευκαιρία του Ντίκο, ήρθε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου.

Αλλά ο ΟΦΗ έχει πολλά θέματα: είναι φανερό ότι η ομάδα έμεινε κατά κάποιο τρόπο πιστή στον παλιό της προπονητή – ο Ισπανός Πεπ Μέλ είναι σαν να μην έχει έρθει ποτέ. Το Κύπελλο είναι κυρίως μία μεγάλη παγίδα. Ο Αρης που το έχει στοχεύσει μπορεί να ιδρώσει να λυγίσει τη Νίκη Βόλου που δεν έχει τίποτα να χάσει.

Κι ο Τερίμ πρέπει κόντρα στον Ατρόμητο να μην κάνει το λάθος που έκανε ο Αλμέιδα στο πρώτο ματς της ΑΕΚ με τον Αρη. Ο Αργεντινός νόμιζε πως όποιο πρόβλημα κι αν προκύψει μπορεί να διορθωθεί μία εβδομάδα αργότερα στο «Βικελίδης». Οταν κατάλαβε το μπλέξιμο ήταν αργά. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει φορ πανέτοιμο, έχω μεγάλη απορία αν ο Τερίμ θα ρισκάρει την παρουσία του Ιωαννίδη εν όψει Τούμπας και φυσικά θέλω να δω αν η πεντάρα που δέχτηκε ο Ατρόμητος απ’ την ΑΕΚ θα αφήσει προβλήματα. Ο ΠΑΟΚ έχει προκριθεί και περιμένει να μάθει με ποιον θα παίξει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News