Νίκος Σαρίδης: Τα σουπερμάρκετ, τ' ακτινίδια κι ο Αρης

Eurokinissi

Το γεγονός ότι ο Θεόδωρος Καρυπίδης διοικεί την πέμπτη μεγαλύτερη ΠΑΕ της χώρας, δεν τον καθιστά τον πέμπτο μεγαλύτερο (από πλευράς οικονομικού μεγέθους) μεταξύ των ποδοσφαιροπαραγόντων. Γράφει στην SportDay ο Νίκος Σαρίδης.

Αν μου ζητήσει κάποιος να του κάνω εικόνα το αφεντικό του Αρη, θα του περιγράψω τον Θεόδωρο Καρυπίδη που είχα δει για πρώτη φορά από κοντά πριν από μερικά χρόνια: καθόμουν στο καφέ ενός ξενοδοχείου στη Βαλαωρίτου στο Κολωνάκι και κάποια στιγμή κατέβηκε και πέρασε από μπροστά μου ο Ημαθιώτης παράγοντας με μοκασίνια, βερμούδα και σακάκι. Για να συνεννοούμαστε, αναφέρομαι στον Θεόδωρο Καρυπίδη του Λαζάρου, διότι υπήρχε κι ο μακαρίτης ο εξάδερφός του, Θεόδωρος Καρυπίδης του Ανέστη.

Μάλιστα, ο Αλέξης Κούγιας είχε καταγγείλει σε κάποια φάση ότι άλλος εμφανιζόταν στο ΓΕΜΗ κι άλλος απ’ τα δύο ξαδέρφια ήταν πρόεδρος εν τοις πράγμασι. Αν θυμάστε, κάποτε ο συχωρεμένος Καρυπίδης, είχε πάρει τις εισπράξεις ενός ευρωπαϊκού αγώνα του Αρη απ’ τον συνονόματό του, τις πήγε στο σπίτι του (κατά Βέροια μεριά) για να… διανυκτερεύσουν κι όπως κατήγγειλε τον λήστεψαν, υπεξαιρώντας ένα ποσό άνω των 200.000 ευρώ.

Aκόμη και σήμερα, πάντως, στο επίσημο σάιτ της «κίτρινης» ΠΑΕ ως προεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος αναγράφεται η αδελφή του, Eιρήνη Καρυπίδου. Ο Θεόδωρος ούτε ως απλό μέλος δεν φιγουράρει.

Ο Θεόδωρος Καρυπίδης του Λαζάρου φέρεται να ξεκίνησε από μία οικογενειακή επιχείρηση με παλέτες, για να βρεθεί στην πορεία μέχρι και ιδιοκτήτης μεγάλης αλυσίδας σουπερμάρκετ, την οποία… να ζήσουμε να τη θυμόμαστε. Οι εργαζόμενοί της έφαγαν ένα πελώριο φέσι, μεγαλύτερο από της… Μαντώς Μαυρογένους, ενώ ορισμένοι έφτασαν, λέει, μέχρι την αυτοχειρία.

Ενδεικτικά, θυμάμαι την περίπτωση μίας εργαζομένης από τα Γιαννιτσά. Θυμάμαι, επίσης, πως ο τότε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας (επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), Ανδρέας Νεφελούδης, είχε προσάψει πολλά φοβερά και τρομερά στον Θεόδωρο του Λαζάρου, ενώ αργότερα ο αγρότης πατέρας του Ζήση Βρύζα είχε πετύχει καταδίκη του Καρυπίδη, επειδή ο ισχυρός ανήρ δεν τον πλήρωσε για προϊόντα που αγόρασε ως ιδιοκτήτης σουπερμάρκετ.

Ο αντίλογος ήταν ότι ο μπαμπάς Βρύζας τού πούλησε σάπια ακτινίδια. Προσωπικά, δεν γνωρίζω πολλά από χονδρεμπόριο, αλλά θα μου φαινόταν πιο λογικό να ήμουν σουπερμαρκετάς και να μην τα έπαιρνα αν ήταν σασπισμένα κι όχι να τα πάρω και να μην τα πληρώσω.

Αλλά, είπαμε, οι δικές μου παραστάσεις από μία ταπεινή λαϊκή είναι, όλα κι όλα πέντε μήλα κι ένα τσαμπί μπανάνες… Μπορεί να τον έχω αδικήσει, κι ο Θεόδωρος να δικαιούται θέση στο μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας, αλλά θα είμαι ειλικρινής: δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η είδηση ότι χρωστάει στους ποδοσφαιριστές του Αρη.

Ούτε ότι οι τελευταίοι αντέδρασαν στην προπόνηση, όπως και αν… βάφτισε η ΠΑΕ αυτή την αντίδραση. Το γεγονός ότι ο Θεόδωρος Καρυπίδης διοικεί την πέμπτη μεγαλύτερη ΠΑΕ της χώρας, δεν τον καθιστά τον πέμπτο μεγαλύ-ερο (από πλευράς οικονομικού μεγέθους) μεταξύ των ποδοσφαιροπαραγόντων.

Εδώ φέτος είδαμε μέχρι και δημοσιεύματα που τον παρουσίαζαν ν’ αναζητεί στηρίγματα σε διάφορους «θείους απ’ την Αμερική», ακόμη και σε πρόεδρο επαρχιακής ομάδας της Super League 2. Θα μας ξάφνιαζε που είναι ασυνεπής προς τους ποδοσφαιριστές; Φαντάσου, πάντως, τι γίνεται στα παρακάτω επίπεδα, σε κάτι μικρότερες και λιγότερο φανταχτερές ομάδες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News