SUPER LEAGUE 2021-22: Η μάχη των πάγκων του "BIG-5"

Το πρωτάθλημα αρχίζει, οι πέντε “μεγάλοι” ρίχνονται στη μάχη καθένας με τις πιθανότητές του (και τους στόχους του) και οι πέντε προπονητές βρίσκονται αντιμέτωποι με τις προκλήσεις και τα “θέλω” σε ακόμα μία δύσκολη και απαιτητική χρονιά.

Πέδρο Μαρτίνς: Αντίπαλος… ο εαυτός του

Back to back πρωταθλήματα μετά το νταμπλ του ΠΑΟΚ και γενική αποδοχή της περσινής ομάδας από όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς μπαίνει στην εφετινή μάχη του πρωταθλήματος με αντίπαλο… τον Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς. Αν καταφέρει να τον ξεπεράσει τότε θα καταφέρει να μεγαλώσει και την ψαλίδα από τις υπόλοιπες ομάδες που θέλουν τον θρόνο του πρωταθλητή.

Ο Πορτογάλος προπονητής του Ολυμπιακού άρχισε την τρέχουσα χρονιά με μία σημαντική κρίση και αυτή ήταν ο αποκλεισμός από το Champions League από τη Λουντογκόρετς. Η κρίση δεν δημιουργήθηκε λόγω του αποκλεισμού, αλλά κυρίως γιατί ο Ολυμπιακός έμεινε εκτός από μία ομάδα που σε καμία των περιπτώσεων δεν ήταν καλύτερή του. Κι αυτό δημιουργεί μία έξτρα συνθήκη… πίεσης για τους “ερυθρόλευκους” στην προσπάθεια όχι μόνο διατήρησης της εγχώριας κορυφής, αλλά και της επιτακτικής ανάγκης να αποδείξουν πως και φέτος είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.

Μεταγραφικά ο Μαρτίνς είδε το ρόστερ να ενισχύεται. Δεν έχασε κάποια σημαντική ομάδα, αν εξαιρέσουμε την αποχώρηση του Σα για τη Γουλβς, αντίθετα οι “ερυθρόλευκοι” δυνάμωσαν με μεταγραφές που ήταν αποτέλεσμα στοχευμένων κινήσεων. Όπως λέμε στην καθομιλουμένη, ο Ολυμπιακός πήγε για ενδεκαδάτους. Ταυτόχρονα, όμως, φρόντισαν να επενδύσουν και στο μέλλον με νεαρούς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές.

Το κακό για τον Πορτογάλο προπονητή, ο οποίος το έχει αντιληφθεί πλέον για τα καλά μετά από τόσα χρόνια θητείας στην Ελλάδα, είναι πως βρίσκεται σε έναν οργανισμό που ζει υπό το καθεστώς πίεσης. Ο κόσμος του Ολυμπιακού, πόσω μάλλον η διοίκηση, δεν βάζει όρια, δεν έχει ταβάνι ως προς την επίτευξη των στόχων, κοιτάζει πάντοτε ψηλά εξ ου το γεγονός πως οποιαδήποτε αποτυχία (βλέπε Λουντογκόρετς) κάνει κρότο. Ο Μαρτίνς, λοιπόν, είναι αναγκασμένος να πάει με… τσίτα το γκάζι βλέποντας ότι εφέτος οι ανταγωνιστές έχουν ενισχυθεί και θέλουν να του βάλουν δύσκολα. Επί της ουσίας ο προπονητής των Πειραιωτών αρχίζει εφέτος τη χρονιά σε μία λευκή κόλλα χαρτί.

Βλάνταν Μιλόγεβιτς: Φέρτε του τον ψυχίατρο

Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς έζησε από κοντά και από πρώτο χέρι τι εστί ΑΕΚ. Ένας πρόωρος ευρωπαϊκός αποκλεισμός, μία γιγάντωση της εσωστρέφειας και ένα εκπληκτικό μεταγραφικό ντεμαράζ που άλλαξε τελείως την ψυχολογία και ίσως την ψυχοσύνθεση της ομάδας που ετοιμάζεται να ριχτεί στη μάχη του πρωταθλήματος. Άμραμπατ, Γέβτιτς και Τσούμπερ οι τελευταίες προσθήκες που ξεσήκωσαν τον κόσμο, έδωσαν στον Μιλόγεβιτς την πολυτέλεια να δουλέψει πιο άνετα και εύλογα δημιουργούν προσδοκίες.

Ο Μιλόγεβιτς, βέβαια, γνωρίζει καλά ότι κάθεται ίσως στον πιο “ηλεκτρικό” πάγκο ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα. Γνωρίζει επίσης καλά πως δεν ήταν η πρώτη επιλογή της ΑΕΚ για να αντικαστατήσει τον Χιμένεθ -ας όψεται το “όχι” του Λουτσέσκου. Γνωρίζει, όμως, καλά πως αν δουλέψει όπως πρέπει και με τον κόσμο στο πλευρό του μπορεί να χτίσει μία ΑΕΚ που θα διεκδικήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα, θα σκορπίσει χαμόγελα στους φιλάθλους και θα μπει για τα καλά σφήνα στον πρωταθλητή των τελευταίων ετών, Ολυμπιακό.

Η μεγαλύτερη πρόκληση του νέου τεχνικού της Ένωσης είναι ακριβώς αυτή. Με τον χρόνο να τρέχει και την πίεση που έφερε ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός να βαραίνει ακόμα τις πλάτες, θέλει γρήγορα αποτελέσματα που θα φέρουν χρόνο, ηρεμία και πίστη στο πλάνο. Ο ενθουσιασμός του κόσμου για τις μεταγραφές είναι δεδομένος, αλλά ξέρουμε καλά ότι οι μεταγραφές δεν φέρνουν τίτλους αν συνολικά δεν λειτουργεί καλά ο οργανισμός. Πλέον ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς έχει το “know how” από το καλοκαιρινό κάζο στο Conference League και θα ακολουθήσει το σωστό δρόμο για να δημιουργήσει το σύνολο που θα υπηρετήσει αυτά που έχει στο μυαλό του.

Το θέμα, βέβαια, είναι να έχει καθαρό το μυαλό του. Και στην ΑΕΚ αυτό δεν είναι το πιο εύκολο πράμα. Μία ομάδα από το κρύο στη ζέστη και το ανάποδο. Μία ομάδα που είθισται να ταλαιπωρείται από τα δικά της λάθη και την εσωστρέφειά της. Ένας φαύλος κύκλος γκρίνιας. Αυτή την ομάδα καλείται να… κάνει ομάδα ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς στην μεγαλύτερη, ίσως, πρόκληση της προπονητικής του καριέρας.

Ιβάν Γιοβάνοβιτς: Kαι τώρα… τρέχει

Η μεταγραφική περίοδος για τον Παναθηναϊκό ήταν κρύο… ζέστη. Ένα ολόκληρο καλοκαίρι με τρεις μεταγραφές και ένα εκπληκτικό ντεμαράζ με την απόκτηση του Παλάσιος να είναι το κερασάκι στην τούρτα και να αναθερμαίνει το ενδιαφέρον του “παγερού” έως τότε κόσμου του Παναθηναϊκού.

Στα φιλικά οι “πράσινοι” απογοήτευσαν, με τη νίκη επί της Λαμία να αποτελεί την πρόβα τζενεράλε πριν από την πρεμιέρα, την ώρα που ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προσπαθούσε να επαναφέρει μία κανονικότητα στο “στρατόπεδο” του τριφυλλιού, περνώντας ταυτόχρονα από “κόσκινο” τα μεταγραφικά (τελικά μάλλον χρειαζόταν τεχνικός διευθυντής) προτού καταλήξουν στα τελικά και εντυπωσιακά “χτυπήματα” για την διαμόρφωση του ρόστερ της νέας σεζόν. Μοναδικός αστερίσκος το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν απέκτησε αριστερό μπακ και αριθμητικά δεν βγαίνει η χρονιά.

Το ερώτημα, όμως, είναι ένα: ποιος είναι ο στόχος του εφετινού Παναθηναϊκού και δη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Να γίνουν ξανά οι “πράσινοι” ομάδα, είναι η εύλογη απάντηση. Μόνο που ο νέος τεχνικός του Παναθηναϊκού θα πρέπει να φτιάξει ένα σύνολο ποδοσφαιριστών σε ανταγωνιστική παρουσία στη Super League στη διάρκεια του πρωταθλήματος κι αυτό γιατί οι μεταγραφές άργησαν, οι καλοί παίκτες ήρθαν την ύστατη στιγμή και επί της ουσίας ο Γιοβάνοβιτς ξεκινά από την αρχή.

Επί της ουσίας οι “πράσινοι” δεν μπορούν να πουν ότι πηγαίνουν για πρωταθληματική χρονιά, παρά μόνο αν προκύψει στην πορεία. Το λίφτινγκ σε σχέση με την περσινή σεζόν ήταν σημαντικό, υπάρχει νέος προπονητής στον πάγκο, ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τη δυναμική και την ορμή του, όπερ σημαίνει ότι το πρώτο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο Γιοβάνοβιτς είναι να δημιουργήσει ένα κανονικό περιβάλλον, που θα ζεστάνει τον κόσμο και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάτι καλό. Με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός πάει με τη λογική του “βλέποντας και κάνοντας”, μόνο που αυτή τη φορά, σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές ανάλογων στόχων, έχει το υλικό για να δημιουργήσει προσδοκίες. Οψόμεθα.

Ραζβάν Λουτσέσκου: Πρώτα να κερδίσει… τον ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ έκανε τη μεταγραφή του καλοκαιριού με την επιστροφή του Ρουμάνου προπονητή. Ας πάρουμε αυτό έως δεδομένο. Δεδομένη επίσης είναι η γκρίνια του κόσμου για το γεγονός ότι ο Δικέφαλος του Βορρά κινήθηκε σε… ρηχά νερά στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού και δεν ενισχύθηκε για να βγει αριθμητικά η χρονιά. Γιατί ποιοτικά ο ΠΑΟΚ δεν έχει πρόβλημα και αυτό αποδείχθηκε στα πρόσφατα δύο παιχνίδια με τη Ριέκα.

Θέλοντας και μη για τον ίδιο τον οργανισμό ο ΠΑΟΚ έχει το βάρος στην πλάτη του πως είναι η μοναδική έως τώρα ομάδα που μπορεί να κοντράρει τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Προφανώς οι υπόλοιποι συνδιεκδικητές του τίτλου θα διεκδικήσουν τις πιθανότητές τους, αλλά ο ΠΑΟΚ μπαίνει στη γραμμή εκκίνησης έχοντας το… βιογραφικό από πίσω του. Ωριμότητα, ποιότητα, παίκτες game changers και τον πρωταθλητή του (αήττητου) νταμπλ. Φτάνουν όμως μόνο αυτά. Όχι και το αναφέραμε πιο πάνω.

Ο ΠΑΟΚ βάσει μεταγραφών δεν απέκτησε τη δυνατότητα για δύο ισάξιες ενδεκάδες ή τουλάχιστον για έναν υποφερτό αριθμό εναλλακτικών λύσεων στη διάρκεια της περιόδου. Οι παίκτες που έχει στη διάθεσή του ο Λουτσέσκου μπορούν να κάνουν πρωταθλητισμό αρκεί να παίξουν πάνω από τα όριά τους, πάνω από το ταβάνι τους. Για τον ίδιο τον Λουτσέσκου, χωρίς Τζόλη ήταν η προηγούμενη θητεία του, χωρίς Τζόλη θα είναι και η δεύτερη. Η διοίκηση, όμως, δεν φρόντισε να κάνει εύκολη τη δουλειά του Ρουμάνου τεχνικού και αυτός από την πλευρά του αναγκαστικά θα πάει στη λογική… των τελικών. Τέτοιος ήταν και ο επαναληπτικός με τη Ριέκα, τέτοια θα είναι τα περισσότερα παιχνίδια για τους “μελανόλευκους” βάσει συνθηκών.

Ο Λουτσέσκου πρέπει πρώτα να κερδίσει… τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο του. Να τον κρατήσει ζεστό και στο πλάι του, όχι απέναντί του. Ουδείς θα του χρεώσει μία ενδεχόμενη αποτυχία, αλλά δεν επέστρεψε στον ΠΑΟΚ για να αποτύχει. Θέλει να τον ξανακάνει ανταγωνιστικό και πρωταθληματικό μειώνοντας τη διαφορά από τον Ολυμπιακό. Το αν θα τα καταφέρει θα φανεί στην πορεία, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει στον πάγκο τον κατάλληλο προπονητή την κατάλληλη χρονική στιγμή κυρίως για να διατηρηθούν τα (απαιτούμενα) στεγανά.

Άκης Μάντζιος: Back to back πρωταθλητισμό

Last but not least από τους Big-5 ο Άρης του Άκη Μάντζιου. Της μοναδικής ομάδας από τις λεγόμενες “μεγάλες” που έχει Έλληνα προπονητή στον πάγκο της. Κι αυτό έχει τη σημασία του. Επίσης, της ομάδας εκείνης που θα ξεκινήσει τη χρονιά με τον μεγαλύτερο βραχνά, το -6 που της επιβλήθηκε πρόσφατα και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι η τιμωρία έφερε τρομερή συσπείρωση στον κόσμο που δίχως αμφιβολία αποτελεί τον “12ο παίκτη” των “κίτρινων” και η επιστροφή του στις εξέδρες μετά από 18 μήνες θα είναι ένα σημαντικό “όπλο” στην εφετινή μάχη. Μία μάχη που φέρνει έξτρα πρόκληση για τον Άρη λόγω της περσινής πορείας του στο πρωτάθλημα.

Στις μεταγραφές ο Άρης “χτύπησε” πρωτάθλημα. Πήγε σε μεγάλες κινήσεις, με ποδοσφαιριστές που ξεπερνούν το ταβάνι του, διατηρώντας τον πήχη ψηλά, κάτι που δεν αποκλείεται να του γυρίσει μπούμερανγκ. Οι προσδοκίες δημιουργούν πίεση και η πίεση θέλει αποτελέσματα. Πόσω μάλλον τώρα που οι “κίτρινοι” αναγκαστικά θα πρέπει να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους για να “σβήσουν” τη Δαμόκλειο σπάθη του -6.

Το θετικό για τον Άρη είναι ότι την ορμή της περσινής χρονιάς. Η πορεία του στο προηγούμενο πρωτάθλημα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για κάτι ανάλογο φέτος ώστε να χτιστεί σιγά-σιγά ο πρωταθληματικός χαρακτήρας της ομάδας. Το αρνητικό είναι ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός, αλλά τούτος μοιάζει να έχει ξεχαστεί όσο και να πόνεσε. Κι αυτό είναι καλό.

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News