Ολυμπιακός: Γιατί όλοι γουστάρουν τον κύριο Γιόβετιτς...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο μυαλό του Μεντιλίμπαρ, ο Στέβαν παραμένει μία καταλυτική επιλογή όταν θέλει να αλλάξει ρυθμό και να βρει λύσεις στην επίθεση. Κάτι που σημαίνει πως αν είναι γερός από εδώ και πέρα θα τον βλέπουμε όλο και περισσότερο. Γράφει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος.

Όταν ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Στέβαν Γιόβετιτς οι περισσότεροι χάρηκαν στο άκουσμα της είδησης, επειδή ένας φτασμένος επιθετικός θα έριχνε άγκυρα στο μεγάλο λιμάνι. Είναι αλήθεια ότι από τότε έως τώρα ο διάσημος Μαυροβούνιος κυνηγός, με το βιογραφικό που θα ζήλευαν οι περισσότεροι συνάδελφοί του, δεν έχει καταφέρει να καθιερωθεί ως βασική μονάδα στην «ερυθρόλευκη» ενδεκάδα. Λίγο τα χρόνια που έχουν περάσει, λίγο οι συχνοί τραυματισμοί δεν του επιτρέπουν να φτάσει την απόδοσή του στις εποχές της μεγάλης δόξας.

Παρότι, ωστόσο, πολύς κόσμος ήρθε κι έφυγε από το μεγάλο λιμάνι τους τελευταίους μήνες, o 34χρονος διεθνής στράικερ έχει καταφέρει να γίνει πολύτιμος, έστω κι αν έως τώρα μετράει συνολικά γύρω στα 700 λεπτά σε όλες τις διοργανώσεις. Εκείνο που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι ο Γιόβετιτς δεν μασάει. Γενικώς. Είναι τσαμπουκάς, έχει προσωπικότητα, δεν κωλώνει πουθενά. Όλα αυτά είναι απόρροια και της έντονης προσωπικότητάς του, αλλά και της εμπειρίας του.

Γενικά δεν είναι ούτε άνθρωπος, ούτε αθλητής που θα κρυφτεί. Παρότι ξένος, δεν έδωσε ποτέ στου Ρέντη, όπως άλλοι, την εντύπωση του μισθοφόρου. Η παρουσία του στα αποδυτήρια είναι πάντα έντονη. Ζει τις προπονήσεις και τα παιχνίδια, θα πεταχτεί από τον πάγκο να μιλήσει στους συμπαίκτες του την ώρα του αγώνα, ξέρει τι θα πει κι όλοι θα τον ακούσουν, επειδή πολύ απλά είναι ο Γιόβετιτς και ξέρει τη στρογγυλή όσο λίγοι πάνω στο χορτάρι.

Είναι γεγονός ότι θα ήθελε να παίζει περισσότερο. Τον ενοχλεί όταν δεν παίζει, τσαντίζεται, έχει εγωισμό. Αν δεν είχε, άλλωστε, δεν θα έφτανε να αγωνιστεί σε ορισμένες από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης όπως είναι οι Ίντερ, Σίτι, Μονακό, Σεβίλλη, Χέρτα. Είτε ως σέντερ φορ, είτε ως κρυφός κυνηγός, ξέρει πως να κάνει αισθητή την παρουσία του, ακόμη και τώρα που δεν έχει τη σπιρτάδα της πρώτης νιότης. Μπορεί τα πόδια να έχουν βαρύνει, το κορμί του να μην είναι για πολλές επιβαρύνσεις, αλλά σε ό,τι αφορά τη δουλειά, παλιά του τέχνη κόσκινο.

Η ποδοσφαιρική του οξυδέρκεια σπανίζει. Ξέρει τι να κάνει τη μπάλα πριν την πάρει στα πόδια του, έχει σκανάρει το γήπεδο για να πασάρει με τη μία, οι επιλογές του είναι συνήθως σωστές, αρκετές φορές απρόβλεπτες, ενώ όταν βρεθεί σε θέση βολής σπάνια θα αστοχήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι τώρα μετράει 5 γκολ και 2 ασίστ. Κατά μέσο όρο δηλαδή είναι μέσα σε ένα γκολ ανά 90άλεπτο, παρότι έως τώρα δεν έχει αγωνιστεί ποτέ πάνω από ενάμιση ημίχρονο. Σχεδόν πάντα έρχεται από τον πάγκο για να δώσει ποιοτικές λύσεις και συνήθως το κάνει πολύ καλά.

Στην πρόσφατη συζήτηση ανοικτής καρδιάς που έγινε στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη, δεν κρύφτηκε, όπως δεν κρύβεται και στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Είπε τη γνώμη του αναφορικά με το τι έφταιξε στις εντός έδρας ήττες από τη Μακάμπι και τον Παναθηναϊκό. Και στο αμέσως επόμενο ματς, αυτό με τους Ισραηλινούς στη Σερβία, ερχόμενος πάλι από τον πάγκο πέτυχε το γκολ της πρόκρισης από πολύ δύσκολη γωνία, ενώ λίγο νωρίτερα δεν είχε καταφέρει για μερικά εκατοστά να αξιοποιήσει την υπέροχη ασίστ του σπουδαίου Γιουσέφ Ελ Αραμπί.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο μυαλό του Μεντιλίμπαρ, ο Γιόβετιτς παραμένει μία καταλυτική επιλογή όταν θέλει να αλλάξει ρυθμό και να βρει λύσεις στην επίθεση. Κάτι που σημαίνει πως αν είναι γερός από εδώ και πέρα θα τον βλέπουμε όλο και περισσότερο. Για να μη βιαστώ να πω ότι πιθανότατα θα τον βλέπουμε και την επόμενη σεζόν με τη φανέλα του Ολυμπιακού

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News